Αν μπουν στην εξίσωση οι αρνητικές επιδόσεις την περασμένη εβδομάδα, τότε σχηματίζεται ένα σκηνικό επιβαρυντικό για το ξεφόρτωμα των παλιών αποθεμάτων από τους εκκοκιστές και σίγουρα όχι ενθαρρυντικό για ασκήσεις προπωλήσεων. Να σημειωθεί πως τα ελληνικά στοκ αφορούν κυρίως υποδεέστερες ποιότητες, οι οποίες δύσκολα βρίσκουν αγοραστή.
Η συνεδρίαση της 8ης Μαΐου στη Νέα Υόρκη έκλεισε στα 80,07 σεντς ανά λίμπρα για τον Ιούλιο και στα 77,70 σεντς για τον ∆εκέμβριο. Οι επιδόσεις αυτές μεταφράζονται σε 1,65 ευρώ το κιλό εκκοκισμένου για τη νέα σοδειά, τιμή η οποία με αναγωγή 33% στο σύσπορο βγάζει σήμερα 55-56 λεπτά το κιλό.
Εφεξής, μάλλον μόνο προς τα πά νω μπορεί να πάει η τιμή. Τα χαμηλά των 75 σεντς αποτελούν ευτυχώς παρελθόν, ενώ επανέρχεται ελαφρά και η ζήτηση στη φυσική αγορά. Κοιτάζοντας μάλιστα τις επιδόσεις του ∆εκεμβρίου τα πράγματα είναι συγκρατημένα αισιόδοξα, αν και πολλά θα κριθούν από την πορεία της αμερικανικής σοδειάς. Στο απίθανο σενάριο που τόσο οι ΗΠΑ όσο και άλλες χώρες βγουν με πολύ καλές παραγωγές, με τη βοήθεια των καιρικών συνθηκών, τότε οι αναλυτές βλέπουν το χρηματιστήριο να μένει κάτω από τα 80 σεντς ανά λίμπρα, με αποτέλεσμα και η τιμή του συσπόρου να μην πιάνει τα επιθυμητά επίπεδα των 63+ λεπτών το κιλό.
Οι αναλυτές πάντως περιμένουν η αγορά να επιστρέψει στο εύρος των 85-90 σεντς τους επόμενους μήνες, που σημαίνει πως μέσα στο καλοκαίρι οι τιμές που θα προσφέρονται για προπώληση σύσπορου θα είναι σημαντικά καλύτερες από τις σημερινές, ίσως κοντά στα 63 λεπτά το κιλό.
Όσον αφορά τη Βραζιλία, η σοδειά της εξελίσσεται για την ώρα αρκετά καλά, παρά τις πρόσφατες βροχές και είναι σίγουρο πως ξανά φέτος το ελληνικό βαμβάκι θα συναντήσει ανταγωνισμό τιμής σε αγορές που παραδοσιακά πουλάει.
Να σημειωθεί βέβαια πως καίριας σημασίας είναι και η ροή των πωλήσεων, αφού δίχως φιξαρίσματα και με συνεχείς προσδοκίες για κάτι καλύτερο, στο τέλος ο παραγωγός βγαίνει μαθηματικά χαμένος.
