Ωστόσο, παρά το χαµηλό επίπεδο τιµών που δικαιολογηµένα σβήνει πολλά χαµόγελα πριν µπουν οι συλλεκτικές µηχανές στα χωράφια, πρέπει να τονιστεί πως σε ένα περιβάλλον ανεβασµένης προσφοράς το ελληνικό βαµβάκι θα πρέπει να εκµεταλλευτεί τις ευκαιρίες διάθεσης και να ψάξει αγορές πέραν της τούρκικης, η οποία βαίνει φθίνουσα την τελευταία διετία αν και απορροφά το 40-50% του ελληνικού προιόντος.
Tα σηµάδια από την πλευρά της προσφοράς είναι πάντως δυσοίωνα για την εξέλιξη των τιµών. To βαµβάκι βρίσκεται σε παρατεταµένη χρηµατιστηριακή πτώση λόγω απότοµης αύξησης της παραγωγής στη Βραζιλία, η οποία πρόσφατα ξεπέρασε τις ΗΠΑ ως ο µεγαλύτερος εξαγωγέας βαµβακιού στον κόσµο. Η Νοτιοαµερικανική χώρα εξήγαγε 12,4 εκατ. µπάλες πέρυσι, έναντι 11,8 εκατ. από τις ΗΠΑ, σύµφωνα µε τις τελευταίες εκτιµήσεις του USDA. Η Αυστραλία, ο τρίτος µεγαλύτερος εξαγωγέας στον κόσµο, εξήγαγε 5,8 εκατ. µπάλες.
Από την άλλη, η ζήτηση για βαµβάκι έχει παρουσιάσει µείωση µετά την πανδηµία του κορονοϊού, καθώς η επιβράδυνση της παγκόσµιας ανάπτυξης και η αύξηση των επιτοκίων έχουν συµπιέσει το καταναλωτικό εισόδηµα και µαζί τη βιοµηχανία ένδυσης. Πάντως, σε µακροικονοµικό επίπεδο, ο ανταγωνισµός από τεχνητά υφάσµατα µε βάση το πετρέλαιο, τα οποία είναι φθηνότερα και ταχύτερα στην παραγωγή από το βαµβάκι, προβλέπεται προσωρινός, αφού ο περιβαλλοντικός αντίχτυπος του τεχνητού υφάσµατος συγκριτικά µε το φυσικό βαµβάκι είναι µη βιώσιµος.
Με λίγα λόγια, οδεύουµε σε µια πλεονασµατική χρονιά, µε αποτέλεσµα τις τιµές να τις διαµορφώνει περισσότερο από ποτέ η κατανάλωση και οι ορέξεις κερδοσκόπων. Η κατανάλωση προβληµατίζει τις τελευταίες βδοµάδες περισσότερο από ποτέ λόγω Κίνας, η οποία φέρεται να αντιµετωπίζει οικονοµικές δυσκολίες. Οι κερδοσκόποι παίζουν το δικό τους παιχνίδι και είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς τις διαθέσεις τους.
