Χρηματιστηριακά, καταγράφονται πραγματικά πολλές ανοιχτές πωλήσεις οι οποίες πλέον μεταφέρονται στα συμβόλαια Μαΐου και Ιουλίου, τα οποία βρίσκονται σε επαφή με τα 69 σεντς και 70 σεντς ανά λίμπρα αντίστοιχα. Ο Οκτώβριος είναι…κενός για ευνόητους λόγους, όμως δραστηριότητα υπάρχει στα συμβόλαια Δεκεμβρίου 2025, με έναν αξιοσέβαστο αριθμό θέσεων περί των 69,5 και 70,5 σεντς ανά λίμπρα, δείγμα πως ένας αυξανόμενος αριθμός αγοραστών θεωρούν το βαμβάκι υποτιμολογημένο παρά τις χαμηλές πτήσεις της ζήτησης διεθνώς στη φυσική αγορά.
Στην Ελλάδα, αυτό που κυρίως απασχολεί τους βαμβακοπαραγωγούς αυτή την περίοδο είναι η διαμόρφωση της βάσης πάνω στην οποία θα «πατήσουν» τα έσοδα από το σύσπορο. Με την συνδεδεμένη ως γνωστόν στα 73 ευρώ και τα 60 ευρώ της νιτρορύπανσης ή τα 30 ευρώ για τη μείωση άνθρακα, δίχως να μπαίνουν στην εξίσωση η βασική ενίσχυση και κάποιες επιπλέον δράσεις από τα Οικολογικά Σχήματα, υπάρχει και φέτος γενναία οικονομική ενίσχυση για την συνέχιση της βαμβακοκαλλιέργειας.
Αν υπήρχε ενεργή αγορά στην Ελλάδα σήμερα, το σημερινό στιγμιότυπο της θα έδινε τιμές πύλης στο σύσπορο περί των 49 με 50 λεπτών, δίχως βέβαια τα ποιοτικά πριμ. Με τιμή αναφοράς τα 69,5 σεντς ανά λίμπρα και την ισοτιμία ευρώ/δολαρίου στο 1.04, το σύσπορο υπολογίζεται σε 49 και κάτι λεπτά το κιλό. Στη πράξη λοιπόν, για την ώρα τίποτα δεν έχει αλλάξει στην ονομαστική τιμολόγηση εντός Ελλάδας.
Το κύριο ζητούμενο αυτή την εποχή λοιπόν είναι να διαφανεί ξεκάθαρα πόσο βαμβάκι θα καλλιεργηθεί διεθνώς. Με τα παγκόσμια τελικά αποθέματα σε σχετικά υψηλά επίπεδα (77 εκατ. μπάλες), την παγκόσμια οικονομία σε ρευστή φάση και τον δασμολογικό κίνδυνο σε πολυετή υψηλά, μόνο η βελτίωση των όρων στο παγκόσμιο ισοζύγιο με (επι)δραστική μείωση προσφοράς μπορεί να φέρει ξανά τον κλάδο σε επίπεδα ισορροπίας και καλύτερες τιμές ενόψει προπωλήσεων.
