Η εξέλιξη αυτή αν και φρενάρει προσωρινά τις αξιώσεις των παραγωγών για ξεκίνημα της εμπορικής χρονιάς με τιμές πάνω από τα 4 ευρώ το κιλό, αποτυπώνει το μεγάλο ενδιαφέρον και τη ζήτηση για ελαιόλαδο, αποδεικνύοντας πως η δυναμική στην αγορά διατηρείται.
Συγκεκριμένα, οι πληροφορίες θέλουν την Alta Maremma εταιρεία που εδρεύει κοντά στις ακτές του τοσκανικού αρχιπελάγους με σταθερή παρουσία στην ελληνική αγορά, να κλείνει συμφωνία με τον συνεταιρισμό των Αγίων Αποστόλων στα 3,80 ευρώ το κιλό για 400 τόνους έξτρα παρθένου ελαιολάδου της φημισμένης ποικιλίας Αθηνολιά.
Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, ο συνεταιρισμός αναμένει περί τους 1.200 τόνους φέτος, εκ των οποίων θα διακινηθούν μέσω αυτού 900 περίπου τόνοι, με την υπόλοιπη παραγωγή να πηγαίνει στα σπίτια των συνεταιριστών. Η συμφωνία δηλαδή αφορά στη μισή σχεδόν παραγωγή της περιοχής για φέτος.
Σε κάθε περίπτωση, η αγορά από την πλευρά της φαίνεται ότι έχει «ακούσει» τις αξιώσεις των ελαιοπαραγωγών και με τα αποθεματικά δεδομένα σε Ιταλία και Ισπανία να μην είναι σε θέση να επιβαρύνουν το εμπόριο, ο ανήφορος στις τιμές φαντάζει πλέον νομοτελειακός. Ενδεικτικό του κλίματος άλλωστε, συνιστά το γεγονός ότι κάθε νέα πράξη για αποθέματα της απερχόμενης ελαιοκομικής σεζόν, προσθέτει στις τιμές επιπλέον 2 με 3 λεπτά το κιλό. Έτσι, τα 2,80 ευρώ το κιλό, φαίνεται πως απέχουν μερικές μόλις ημέρες από την κατάκτησή τους, έχοντας πλέον η αγορά κατοχυρώσει τα 2,75 για πρώτης ποιότητας έξτρα παρθένα ελαιόλαδα του 2019.
Διαβάστε επίσης: Έγραψε το ένα ευρώ στο πρόβειο γάλα μετά τη συμφωνία του συνεταιρισμού Λιβαδίου με τον Κολιό
Τη δυναμική της αγοράς ελαιολάδου δεν αποκλείεται πάντως να κόβει το μομέντουμ κατά το οποίο ανακοινώθηκε η περισσότερο επιδοματική παρά αναπτυξιακή παρέμβαση του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης που δίνει κοντά στα 30 ευρώ το στρέμμα σε κατ’ επάγγελμα ελαιοπαραγωγούς.
Στο άκουσμα της εξέλιξης λοιπόν, οι πρώτες αντιδράσεις του ελαιοκομικού κόσμου της χώρας από την απόφαση του υπουργείου να διαθέσει 126,3 εκατ. ευρώ από τα ταμεία του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης είναι ανάμικτες. Σίγουρα η πρόθεση να ενισχυθεί ο κλάδος έπειτα από μια πιεστική για τα εισοδήματα των παραγωγών χρονιά, αξιολογείται θετικά.
Ωστόσο η συμβολή της ενίσχυσης, με μια μέση τιμή για το διάστημα της πανδημίας στα 2,50 ευρώ το κιλό –στο καλό σενάριο- συμπληρώνει ουσιαστικά περί τα 10 λεπτά στην αξία του προϊόντος. Δηλαδή, με έναν πρόχειρο υπολογισμό, αν υποθέσουμε πως ένα στρέμμα παραδοσιακού ελαιώνα αποτελείται από 25 δέντρα και κάθε δέντρο αποδίδει κατά μέσο όρο 5 κιλά ελαιόλαδο, με την τιμή στα 2,50 ευρώ, προκύπτουν περίπου 750 ευρώ ανά στρέμμα, στα οποία έρχονται να προστεθούν άλλα 30 ευρώ ειδικής ενίσχυσης. Υπό αυτήν την άποψη λοιπόν, πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν πως μια παρέμβαση που θα εξασφάλιζε πιο ενισχυμένες τιμές παραγωγού για τη νέα ελαιοκομική περίοδο, θα ήταν περισσότερο στοχευμένη για τους συνεπείς κατ’ επάγγελμα ελαιοπαραγωγούς.
Το παράδειγμα της γειτονικής Ιταλίας βρίσκεται πιο κοντά στις αξιώσεις αυτής της μερίδας παραγωγών. Εκεί η Κυβέρνηση αποφάσισε να εξασφαλίσει εύκολο δανεισμό της τάξης των 140 εκατ. ευρώ σε συνεταιρισμούς, με την προϋπόθεση να απορροφήσουν την παραγωγή των μελών τους με υψηλότερες τιμές, ενισχύοντας τον ανταγωνισμό στο εμπόριο για την εξασφάλιση της πρώτης ύλης.
