Οικονομικός κίνδυνος από τη… νέα δίκη της ελιάς Καλαμών

Οι εν λόγω φορείς, που δηλώνουν υπέρμαχοι του ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας, αντιτίθενται στην υπουργική Απόφαση (γνωστή ως απόφαση Αποστόλου) που διευκολύνει και τυπικά την διακίνηση διεθνώς της συγκεκριμένης ποικιλίας με την ένδειξη Kalamata Olives, κάτι που είναι διαφορετικό και τελείως ανεξάρτητο από το ΠΟΠ και τη λειτουργία του.

Σημειωτέον ότι η πρακτική αγοράς και εξαγωγών σε όλο τον κόσμο με την ένδειξη Kalamata Olives είναι κάτι που χρονολογείται από το 1930, είναι αυτό στο οποίο επενδύθηκε η ανάπτυξη του κλάδου της επιτραπέζιας ελιάς (Καλαμών) κι αυτό στο οποίο βασίσθηκαν οι φυτεύσεις χιλιάδων στρεμμάτων σε ολόκληρη τη χώρα.

Στην περίπτωση της επίμαχης υπουργικής απόφασης (ΦΕΚ 648/Β/26-2-2018) για την ελιά Καλαμών το νόμιμο έγινε εκτός από ηθικό και λειτουργικό. Αντίθετα, μια επιρρεπής στην ίντριγκα διαχείριση αυτού του τόσο σύνθετου ζητήματος από τοπικούς φορείς χωρίς απαραίτητα παραγωγικό προσανατολισμό, έρχεται να ταράξει εκ νέου μια εκατονταετή ισορροπία.

Την Τρίτη 13 Απριλίου είναι προγραμματισμένη η εκδίκαση στο Συμβούλιο της Επικρατείας της προσφυγής τοπικών φορέων της Μεσσηνίας που θέλουν χάριν μερικών εκατοντάδων τόνων που παράγονται στην περιοχή να αποκλείσουν το σύνολο των παραγωγικών κέντρων ελιάς Καλαμών της χώρας από τις αγορές της Ευρώπης και Τρίτων χωρών. Με άλλα λόγια, 90.000 τόνοι παραγωγής εκ των οποίων 65.000 εξάγονται ως Kalamata Olives με τζίρο 200 εκατ. ευρώ ετησίως, κινδυνεύουν να εγκλωβιστούν μέσα στην άλμη των δεξαμενών σε περίπτωση που το ΣτΕ ανακαλέσει την απόφαση Αποστόλου εντός των δεξαμενών.   

Η τελευταία πράξη του σίριαλ θέλει τοπικά μέσα και τους ένθερμους οπαδούς του ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας να εντοπίζουν «παρασπονδία» στην περίπτωση της δικηγόρου που έχει αναλάβει να εκπροσωπήσει φορείς που τίθεται υπέρ της διατήρησης της υπουργικής απόφασης Αποστόλου στην δίκη της 13^ης Απριλίου. Όπως λένε, η ίδια τυχαίνει παράλληλα να έχει προσφέρει τις νομικές της υπηρεσίες στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης κατά την τελευταία δεκαετία. Κοιτάζοντας το δέντρο, που δεν είναι τίποτα άλλο από την νομική εκπροσώπηση φορέων από μια νομικό με πολυετή γνώση και αντίληψη ενός σύνθετου ζητήματος, χάνεται το δάσος, χάριν ενός κυνηγιού εντυπώσεων. 

Και το δάσος είναι ότι από τη δεκαετία του 1930 οι επιτραπέζιες ελιές της ποικιλίας Καλαµών εξάγονται µε το όνοµα «Kalamata olives». Ωστόσο η καταγεγραμμένη εμπορική αποτυχία του εγχειρήματος ΠΟΠ Ελιάς Καλαμάτας που ξεκίνησε το 1996, είχε ως αποτέλεσμα τα προηγούμενα χρόνια να κατέβουν από τα ράφια ευρωπαϊκών σούπερ μάρκετ βάζα Kalamata Olives ελληνικών εταιρειών και Ελλήνων παραγωγών από άλλες περιοχές της Επικράτειας. Την σύγχυση αυτήν ήρθε ως γνωστόν να υπερβεί η υπουργική απόφαση του πρώην υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, Βαγγέλη Αποστόλου, το 2018 με την οποία εντάχθηκε στον εθνικό κατάλογο ποικιλιών το «Kalamata» ως συνώνυμο της ποικιλίας Καλαμών.

Επανειλημμένα φορείς όπως η Διεπαγγελματική Οργάνωση Επιτραπέζιας Ελιάς (ΔΟΕΠΕΛ), μεμονωμένες επιχειρήσεις από την Καλαμάτα αλλά και το σύνολο των μεταποιητών και εξαγωγέων (ΠΕΜΕΤΕ) έχουν προειδοποιήσει ότι θα βρεθούν σε δεινή θέση εφόσον ανατραπεί η υπουργική απόφαση, με την ζημιά να είναι μεγαλύτερη στις μεγαλύτερες διεθνείς αγορές ελιών Καλαμών εκτός Ε.Ε., όπως οι ΗΠΑ, Αραβικές χώρες, Αυστραλία, Καναδά, κλπ. Αυτές άλλωστε διαμορφώνουν και το 60 με 70% των εξαγωγών για τις ελληνικές επιχειρήσεις οι οποίες δεν θα μπορούν πλέον να εξάγουν Kalamata olives. Οι αντίστοιχες Τουρκικές, Αιγυπτιακές, κλπ  όμως δεν μπορούν να εμποδιστούν να κάνουν χρήση της ονομασίας αυτής. Παράλληλα είναι γνωστό ότι, επειδή η παραγωγή του Νομού Μεσσηνίας είναι μικρή, περίπου όλες οι επιχειρήσεις του Νομού προμηθεύονται μεγάλες ποσότητες ελιών Καλαμών από άλλους νομούς (κυρίως Αιτωλοακαρνανία, Λακωνία και Φθιώτιδα), αφήνοντας στην κρίση του καθενός την σήμανση του προϊόντος τους όταν το διοχετεύουν στις διεθνείς αγορές.