Μέσα σε αυτό το κλίµα και οι εκτιµήσεις ανθρώπων της αγοράς είναι ανάµεικτες, µε ορισµένους να εκτιµούν πως η τάση παραµένει ανοδική και άλλους να βλέπουν τα πρώτα σηµάδια κόπωσης και υποχώρησης. Σε κάθε περίπτωση, κανένας δεν, όσο συνεχίζονται οι πράξεις στα 4,20 ευρώ το κιλό για το αγουρέλαιο των Αγίων Αποστόλων, µε τους συνεταιριστές της Θερµασίας ∆ήµητρας στην Ερµιόνη να πληρώνονται µια τιµή ασφαλείας στα 4 ευρώ το κιλό, αναµένοντας ένα συµπλήρωµα στην εκκαθάριση τους επόµενους µήνες.
Στην ευρωπαϊκή αγορά, οι τιµές της Ιταλίας σταθεροποιήθηκαν, µε τη Σικελία να διατηρεί τα 5,40 ευρώ το κιλό, όσο η Ισπανία υποχώρησε ελαφρώς στα 3,40 ευρώ από τα 3,50 µε 3,60 ευρώ που είχε διαµορφώσει η αγορά της Ιβηρικής το προηγούµενο επταήµερο. Την ίδια στιγµή, αυξήσεις στις τιµές λιανικής ανακοινώνει ο ισπανικός συνεταιρισµός DCOOP, αφού όπως αναφέρει, ειδικά το κόστος των µεταφορών έχει γίνει απαγορευτικό, µε τα κοντέινερ να καθιστούν ασύµφορη την εξαγωγή.
Την ίδια στιγµή κάποιοι βλέπουν ότι το άνοιγµα της εστίασης δε λειτούργησε τόσο θετικά για τις τιµές παραγωγού ελαιολάδου, αφού η εκλεκτική επιλογή έξτρα παρθένων στη λιανική µεταφέρεται σε ζήτηση για αµφιβόλου ποιότητας λάδια που απορροφούν οι κουζίνες.
Εδώ λοιπόν έγκειται µια διάκριση, λένε οι Ιταλοί αναλυτές της αγοράς, οι οποίοι εκτιµούν πως πράγµατι το µοντέλο της µαζικής διάθεσης ελαιολάδου έχει κορεστεί σηµαντικά, ενώ είναι περισσότερο από ποτέ εκτεθειµένο στις διακυµάνσεις των διεθνών αγορών. Φυσικά, όπως σηµειώνουν, όλα έχουν να κάνουν µε τη ρευστότητα που διαθέτει η κάθε επιχείρηση ή σχήµα παραγωγών, αφού η τυποποίηση και αυτόνοµη διάθεση συνεπάγεται περιορισµένες ταµειακές ροές τους χειµερινούς µήνες, όταν η συγκοµιδή και ελαιοποίηση είναι σε εξέλιξη. Σε κάθε περίπτωση, η γραµµή που δίνουν οι Ιταλοί αναλυτές είναι η στροφή των ποιοτικών παραγωγών σε εναλλακτικές της µεγάλης κλίµακας διανοµής, ώστε να διαµορφωθεί ζήτηση για έξτρα παρθένο ελαιόλαδο σε ανερχόµενα κανάλια διάθεσης που βρίσκονται είτε σε διαδικτυακά καταστήµατα είτε σε ντελικατέσσεν της γειτονιάς.
