Τα καρποφόρα δέντρα χρειάζονται ετησίως κλάδεμα την κατάλληλη εποχή για να μας δώσουν πλούσια παραγωγή. Σε κάποιες περιπτώσεις, μερικοί καλλιεργητές κλαδεύουν ανά δύο χρόνια, με σοβαρές συνέπειες στην ανάπτυξη και την παραγωγικότητα τους.
Φυλλοβόλα καρποφόρα δέντρα όπως η αχλαδιά, η καρυδιά, η ροδιά, η μηλιά, η βερικοκιά, η ροδακινιά, η δαμασκηνιά, η καστανιά και η αμυγδαλιά ρίχνουν τα φύλλα τους την εποχή του φθινοπώρου ενώ την περίοδο του χειμώνα βρίσκονται σε λήθαργο. Κατά την διάρκεια του, δεν αναπτύσσεται νέα βλάστηση καθώς δεν κυκλοφορούν χυμοί μέσα στο εσωτερικό των δέντρων. Αυτή η περίοδος, μέσα στο χειμώνα, είναι η κατάλληλη εποχή για το κλάδεμα των φυλλοβόλων δέντρων, ενώ αν κλαδευτούν τα δέντρα μέσα στην άνοιξη, μπορεί να παρατηρηθούν φαινόμενα πτώσης ανθών και καρπών καθώς και εξάντληση του δέντρου.
Τα κατάλληλα εργαλεία για το κλάδεμα
Το κλάδεμα γίνεται ευκολότερο και αρκετά πιο γρήγορο όταν χρησιμοποιούνται τα κατάλληλα εργαλεία, όπως:
- Αλυσοπρίονο για το κόψιμο κορμών
- Απλό πριόνι για τους χοντρούς βλαστούς
- Ψαλίδι κλαδέματος για τα λεπτά κλαδιά
- Κονταροψάλιδο για βλαστούς σε ψηλά σημεία
Η απολύμανση των εργαλείων με οινόπνευμα ή διάλυμα χλωρίνης είναι επιτακτική για να αποφύγουμε τη μεταφορά ασθενειών.
Κατάλληλες συνθήκες κλαδέματος
Το κλάδεμα δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί με όλες τις καιρικές συνθήκες καθώς δύναται να δημιουργηθούν σοβαρά προβλήματα. Συγκεκριμένα, αποφεύγεται το κλάδεμα σε κάθε περίπτωση όταν βρέχει και υπάρχει υψηλή υγρασία ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος προσβολής από ασθένειες με τις κατάλληλες μέρες να είναι εκείνες που επικρατεί ζέστη και ήλιος με χαμηλά ποσοστά υγρασίας.
Γενικές συμβουλές κλαδέματος των καρποφόρων δέντρων
Το κλάδεμα των καρποφόρων δέντρων είναι μια σύνθετη καλλιεργητική τεχνική με αρκετές ιδιαιτερότητες και δεν μπορεί να τυποποιηθεί απόλυτα (ούτε καν σε έναν ικανοποιητικό βαθμό). Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες βασικές και γνωστές αρχές που μπορούμε να ακολουθήσουμε όταν κλαδεύουμε για να διατηρήσουμε την ισορροπία της βλάστησης και της καρποφορίας των δέντρων:
1. Συγκράτηση των δέντρων σε χαμηλό ύψος για την διευκολυνθεί η συγκομιδή.
2. Κλάδεμα ψηλών και πλάγιων βλαστών, ώστε να μειωθεί σταδιακά η τάση των δέντρων για βλαστική ανάπτυξη και να ενισχυθεί παράλληλα η καρποφορία.
3. Κλάδεμα των πολύ χαμηλών βλαστών, καθώς παρεμβάλλονται σε λοιπές καλλιεργητικές εργασίες και στην συγκομιδή.
4. Κόψιμο και απομάκρυνση ξερών και άρρωστων βλαστών.
5. Αφαίρεση «λαίμαργων» βλαστών, αφού αναγνωριστούν.
6. Διατήρηση σχήματος και συμμετρίας, ώστε να μην παρουσιαστούν φαινόμενα σπασίματος βλαστών.
7. Ψέκασμα και επάλειψη των τομών για απολύμανση και αντιμετώπιση προσβολών.
