Τα φυτά απαιτούν ικανοποιητικά επίπεδα εδαφικής υγρασίας τόσο κατά την περίοδο βλάστησης όσο και την περίοδο ανάπτυξης του καρπού. Σύμφωνα με την ανοιχτή βάση δεδομένων του FAO, οι συνολικές ανάγκες του καρπουζιού σε νερό καθ’ όλη την περίοδο ανάπτυξής του κυμαίνονται από 400 έως 600 χιλιοστά. Όπως αναφέρουν οι γεωπόνοι, η πιο κατάλληλη περίοδος για υπαίθρια καλλιέργεια καρπουζιών είναι κατά το δεύτερο μισό της άνοιξης και κατά την έναρξη του καλοκαιριού, όπου ο μεγάλος κίνδυνος παγετού έχει παρέλθει. Γενικά, τα καρπούζια έχουν υψηλές απαιτήσεις άρδευσης, όμως αξίζει να σημειωθεί, πως χρειάζεται αρκετή προσοχή ως προς την αποφυγή της διαβροχής του φυλλώματος. Η περίσσεια υγρασίας στο φύλλωμα δημιουργεί εστίες ανάπτυξης παθογόνων μικροοργανισμών, κάτι που προκαλεί ωστόσο και το αυξημένο υδατικό στρες λόγω έλλειψης νερού. Η πιο διαδεδομένη μέθοδος άρδευσης των καρπουζιών είναι η στάγδην άρδευση απευθείας στη ρίζα του φυτού, καθώς εξασφαλίζει σταθερή ροή ύδατος στην καλλιέργεια, η οποία είναι απαραίτητη. Έχει αποδειχθεί πως η περίσσεια νερού ή το απότομο πότισμα μετά από διακοπή νερού κατά το στάδιο της ωρίμανσης μπορεί να προκαλέσει σχίσιμο (cracking) του καρπού.
Λίπανση πριν την ωρίμανση
Οι αναγκαίες ποσότητες σε θρεπτικά στοιχεία παρέχονται στην καλλιέργεια μέσω της βασική λίπανση και μέσω του αρδευτικού νερού. Στη βασική λίπανση το σύνολο των λιπαντικών μονάδων (κιλά ανά στρέμμα) που εφαρμόζεται συνήθως στην καλλιέργεια είναι 8 μον. N, 16 μον. P2O5, 25 μον. K2O και 8 Μονάδες MgΟ. Γεωπόνοι συνιστούν επίσης την χορήγηση χουμικών και φουλβικών οξέων και αμινοξέων με την υδρολίπανση για την καλύτερη ανάπτυξη των φυτών. Από την καρπόδεση έως την ωρίμανση εφαρμόζεται συστηματικά λίπανση αρχικά κάθε 2η άρδευση και στη συνέχεια σε κάθε πότισμα. Υπενθυμίζεται πως από την ωρίμανση μέχρι την συγκομιδή δεν γίνεται χορήγηση θρεπτικών στοιχείων, μόνο παροχή νερού.
