Χωρίς πίστωση τα χρέη διπλώνουν, πίσω στις σπορές οι εκμεταλλεύσεις

Χωρίς πίστωση και με πολλή λάσπη, τα χρέη διπλώνουν και μένουν πίσω στις σπορές οι εκμεταλλεύσεις

Την ίδια στιγµή, εξίσου αργά δείχνει να επέρχεται και η αποκατάσταση των πληµµυρισµένων εδαφών, εκεί όπου το νερό έµεινε περισσότερο από µια δύο εβδοµάδες, µε την πρόοδο των φθινοπωρινών σπορών να είναι αδύνατη στις περισσότερες ζώνες, κάτι που πάει πίσω και τις προµήθειες σε αγροτικά εφόδια.

Αυτό που ανησυχεί ιδιαίτερα πάντως την αγορά, είναι η αδυναµία των αγροτών να καλύψουν τις υποχρεώσεις της προηγούµενης χρονιάς, εποµένως και να ανοίξουν νέους λογαριασµούς πίστωσης για τη νέα καλλιεργητική περίοδο. Ειδικά στα καταστήµατα αγροτικών εφοδίων, οι υπεύθυνοι έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά και δεν φαίνεται να έχουν άλλη επιλογή από το να διακόψουν τις περαιτέρω παραδόσεις, όταν οι λογαριασµοί είναι στο κόκκινο.

Σοβαρό θέµα τίθεται σε πολλές περιπτώσεις και µε τα σχήµατα συµβολαιακής γεωργίας, από τη στιγµή που οι καλλιεργητές δεν θα παραδώσουν προϊόν, εποµένως, οι µεταποιητικές µονάδες δεν θα µπορέσουν να καλύψουν αντίστοιχα την πίστωση που έχουν κάνει στους αγρότες για αγροτικά εφόδια. Χαρακτηριστικό παράδειγµα αποτελεί η βαµβακοκαλλιέργεια, όπου θεωρείται βέβαιο πλέον ότι η καταστροφή εκεί που πέρασε το νερό είναι ολοκληρωτική, εποµένως και οι παραδόσεις προϊόντος από τα αντίστοιχα αγροτεµάχια θα είναι µηδενικές.  Σηµειωτέων, τα τελευταία χρόνια τα τριγωνικά σχήµατα συµβολαιακής (αγρότης- µεταποιητής ή συνεταιρισµός – τράπεζα) έχουν πάρει ευρύτατες διαστάσεις και επιδρούν καταλυτικά σε όλο το εύρος της αγροτικής δραστηριότητας. Γι’ αυτό το λόγο, η Agrenda, από τις πρώτες µέρες της µεγάλης καταστροφής στη Θεσσαλία, έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου, τονίζοντας την ανάγκη έγκαιρης παρέµβασης των κρατικών αρχών προκειµένου να αποφευχθεί µια γενικευµένη κρίση εµπιστοσύνης στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας, η οποία θα µπορούσε µάλιστα να επηρεάσει την εξέλιξη των πραγµάτων και σε όλη τη χώρα.

Είναι πλέον σαφές ότι δεν αρκεί η υπόσχεση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης ότι οι κτηνοτρόφοι π.χ. θα καλυφθούν στο ακέραιο, δηλαδή στο 100% για την αποκατάσταση του ζωικού κεφαλαίου που χάθηκε στις φονικές πληµµύρες. Ακόµα και έτσι να είναι, ταµειακά τίθεται µείζον ζήτηµα. Πρώτον γιατί οι υποχρεώσεις χιλιάδων κτηνοτρόφων τρέχουν και οι επιχειρήσεις τους, εδώ και δύο µήνες, έχουν µηδέν έσοδα. ∆εύτερον, γιατί, ακόµα και να προβλέπεται κάλυψη της δαπάνης αγοράς ζώων στο 100%, ποιος κτηνοτρόφος διαθέτει σήµερα τη ρευστότητα που χρειάζεται για την αγορά αυτών των ζώων και ποια τράπεζα είναι διατεθειµένη να τον χρηµατοδοτήσει, όταν ο λογαριασµός του (µετά την καταστροφή) έχει κοκκινίσει. Ακόµα πιο δύσκολα όσον αφορά στις νέες κατασκευές στάβλων.