ΣΗΨΗ ΤΟΥ ΛΑΙΜΟΥ (Phytophthora spp.)
Ιδιαίτερα σοβαρή μυκητολογική ασθένεια με μεγάλη οικονομική σημασία καθώς η προσβολή προκαλεί ξήρανση των δέντρων σε σύντομο χρονικό διάστημα. Τις περισσότερες φορές οι ζημιές παρατηρούνται και στους καρπούς. Η προσβολή εξαπλώνεται προς τα πάνω και προς τα κάτω στις κεντρικές ρίζες και μπορεί να περιβάλλει τον κορμό του δένδρου. Τα ασθενή δέντρα εμφανίζουν χλωρωτική και καχεκτική βλάστηση, έντονη φυλλόπτωση και ξηραίνονται.
Για την αντιμετώπιση του παθογόνου συνιστάται εκρίζωση και καταστροφή των έντονα προσβεβλημένων και ξερών δένδρων (να δοθεί προσοχή ώστε να αφαιρεθεί ολόκληρο το ριζικό σύστημα) και απολύμανση του εδάφους. Αποκάλυψη (ξελάκωμα) του λαιμού των προσβεβλημένων δένδρων μέχρι τις ρίζες, αφαίρεση του προσβεβλημένου φλοιού και καμβίου με ζώνη 2 εκατ. υγιούς ιστού και επάλειψη με χαλκούχο σκεύασμα στην υψηλότερη συνιστώμενη δόση (βορδιγάλλεια πάστα). Μετά την ξήρανση της πάστας γίνεται επάλειψη με προστατευτικό πληγών ή λινέλαιο ή καθαρή πίσσα. Ξελάκωμα και επάλειψη των δένδρων γύρω από την εστία προσβολής με την ίδια πάστα όπως παραπάνω ή ψεκασμός με έτοιμο χαλκούχο στην ισχυρότερη συνιστώμενη δόση ή ριζοπότισμα με μίγμα cheshunt (αποτελείται από 11 μέρη βάρους ανθρακικού αμμωνίου και 2 μέρη θειικού χαλκού σε σκόνη και χρησιμοποιείται σε δόση 2-3 γραμμάρια σε 1 λίτρο νερό). Καλή στράγγιση του οπωρώνα τη χειμερινή περίοδο. Οι επεμβάσεις με χαλκούχα στο έδαφος να γίνονται μόνο αν υπάρχει ανάγκη, διότι ο χαλκός συσσωρεύεται και δημιουργεί προβλήματα τοξικότητας ειδικά στα όξινα εδάφη.
ΦΟΥΖΙΚΛΑΔΙΟ ΜΗΛΙΑΣ και ΑΧΛΑΔΙΑΣ (Venturia inequalis Cooke Wint., V. pirina Aderhold)
Η σημαντικότερη μυκητολογική ασθένεια του εναέριου τμήματος μηλιάς και αχλαδιάς. Το παθογόνο προσβάλει κυρίως του καρπούς, ποδίσκους, πράσινους βλαστούς, μίσχους και την κάτω επιφάνεια των φύλλων, σπανιότερα τα άνθη. Σε οπωρώνες που παρουσιάζουν σημαντικές προσβολές συνιστάται ψεκασμός των φύλλων, καθώς και των πεσμένων στο έδαφος φύλλων με ένα μυκητοκτόνο. Ο ψεκασμός αυτός αποσκοπεί στην παρεμπόδιση παραγωγής ασκοσπορίων (καταστροφή των περιθηκίων) που θα αποτελέσουν αρχικά μολύσματα για τη νέα χρονιά. Σημαντικά είναι τα καλλιεργητικά μέτρα όπως η αφαίρεση και κάψιμο των προσβεβλημένων κλάδων και η συλλογή των πεσμένων φύλλων και το κάψιμο τους ή και βαθύ παράχωμα. Η καταστροφή των αρχικών μολυσμάτων όπως συστήνεται παραπάνω, είναι αποτελεσματικότερη όταν είναι γενικής εφαρμογής σε μία περιοχή από όλους τους παραγωγούς. Οι παραπάνω επεμβάσεις και καλλιεργητικά μέτρα προστατεύουν τα δέντρα και από την σεπτορίωση της Αχλαδιάς (Mycosphaerella pyri Auersw)
ΕΛΚΗ ΜΗΛΙΑΣ και ΑΧΛΑΔΙΑΣ (Nectria galligena Bres., Botryophaeria spp.)
Σοβαρή ασθένεια λόγω της ξήρανσης βλαστών, κλάδων αλλά και της εξασθένησης των δέντρων. Τα παθογόνα μπορούν να προκαλέσουν προ- και μετασυλλεκτική σήψη των καρπών και κηλίδωση των φύλλων .Η δημιουργία ελκών στους κλάδους είναι το κύριο σύμπτωμα της ασθένειας. Σε οπωρώνες που παρουσιάζουν προσβολές συνιστάται αφαίρεση των ελκών και επάλειψη της τομής με διάλυμα χαλκούχου μυκητοκτόνου, αποκοπή και κάψιμο των προσβεβλημένων κλαδιών σε ξηρές περιόδους του χειμώνα και ανάλογα με το βαθμό προσβολής ψεκασμός στο τέλος της πτώσης των φύλλων με εγκεκριμένα χαλκούχα στην υψηλότερη συνιστώμενη δόση, λόγω ήπιου καιρού παρατείνεται η διάρκεια πτώσης των φύλλων και υπάρχει αυξημένος κίνδυνος προσβολών.
ΨΥΛΛΑ ΑΧΛΑΔΙΑΣ (Cacopsylla sp., Homoptera: Psyllidae)
Σοβαρός εχθρός της αχλαδιάς που εμφανίζεται σε όλες τις περιοχές με καλλιέργειες. Λόγω των παρατεταμένων υψηλών θερμοκρασιών τα ενήλικα άτομα παραμένουν δραστήρια για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Μόνο σε οπωρώνες που παρουσίασαν σημαντική προσβολή συνιστάται ψεκασμός με συνθετικές πυρεθρίνες σε μια ηλιόλουστη μέρα. Ο ψεκασμός αυτός στρέφεται κατά των ενηλίκων και αποσκοπεί στη δραστική μείωση του πληθυσμού που θα διαχειμάσει. Εάν η προσβολή δεν ήταν σημαντική ή αν παρατηρούνται ικανοποιητικοί πληθυσμοί αρπακτικών και παρασίτων (Anthocoridae, Chrysopidae, Hemerobiidae, Coccinellidae, Aranae, κ.α.), ο ψεκασμός αυτός συνιστάται να παραλειφθεί.
ΣΕΖΙΑ (Synanthedon myopaeformis Borkhausen, Lepidoptera: Sesiidae)
Η προσβολή συναντάται κυρίως στο κορμό και στη βάση των κλαδιών των δένδρων. Σε οπωρώνες που παρουσιάζουν προσβολές από το έντομο αυτό, συνιστάται την εποχή αυτή ψεκασμός ή επάλειψη του κορμού μέχρι ύψους 1,5μ. Αφαίρεση και κάψιμο των προσβεβλημένων κλάδων.
ΚΑΡΠΟΚΑΨΑ (Cydia pomonella L., Lepidoptera: Torticidae)
Διαδεδομένο έντομο που τρέφεται με τους καρπούς των μηλοειδών. Οι προνύμφες της καρπόκαψας επιβιώνουν το χειμώνα, σε ρωγμές του φλοιού των δένδρων ή σε προφυλαγμένες θέσεις στο έδαφος. Για τον περιορισμό και την καταπολέμηση του πληθυσμού προτείνεται απομάκρυνση ή και καταστροφή καρπών που μένουν στον οπωρώνα μετά την συγκομιδή, είτε πάνω στα δέντρα είτε στο έδαφος, ακόμα και σε σωρούς στις άκρες, με στόχο τη μείωση του πληθυσμού του επόμενου έτους. Τοποθέτηση λωρίδων κυματοειδούς χαρτιού γύρω από ορισμένους κορμούς δέντρων κυρίως της περιφέρειας και καταστροφή τους στη συνέχεια (δημιουργία καταφυγίων για τις προνύμφες που κατεβαίνουν να νυμφωθούν).
ΨΩΡΑ ΤΟΥ SAN JOSÉ (Quadraspidiotus perniciosus, Homoptera: Diaspididae)
Οι επεμβάσεις για την Καρπόκαψα της Μηλιάς επιτυγχάνουν ικανοποιητική καταπολέμηση του Σαν Ζοζέ. Για την αντιμετώπιση προτείνεται αφαίρεση και καταστροφή με κάψιμο των βραχιόνων που είναι έντονα προσβεβλημένοι. Τρίψιμο του προσβεβλημένου φλοιού με ένα μαλακό πινέλο βουτηγμένο σε ήπιο διάλυμα σαπουνιού. Ψεκασμός των κορμών με νερό υπό πίεση. Τέλος, επέμβαση με διάφορα σκευάσματα παραφινέλαιων.
ΒΑΚΤΗΡΙΑΚΟ ΚΑΨΙΜΟ (Erwinia amylovora (Burrill) Winslow et al.)
Ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα με σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις για τα μηλοειδή. Το βακτήριο προσβάλλει όλα τα μέρη του δέντρου. Τα μέτρα που συνιστώνται είναι η εκρίζωση και το κάψιμο των έντονα προσβεβλημένων δένδρων (προσβολή στον κορμό σε απόσταση μικρότερη των 50 εκ. από το έδαφος). Καταστροφή με κάψιμο των προσβεβλημένων αυτοφυών ξενιστών του βακτηρίου (γκορτσιές, κράταιγος, πυράκανθος), οι οποίοι γειτονεύουν με την καλλιέργεια. Επιμελημένη αφαίρεση των προσβεβλημένων μερών των δένδρων (να περιλαμβάνεται και τμήμα υγιούς κλάδου τουλάχιστον 30 εκ.) με ξηρό καιρό, απολύμανση των πληγών με χαλκούχο σκεύασμα και των εργαλείων με υδατικό διάλυμα φορμόλης 5% ή χλωρίνης 10% ή μετουσιωμένου οινοπνεύματος 3 προς 1 σε νερό. Μετά την απολύμανση να γίνει κάλυψη των πληγών με αλοιφή εμβολιασμού ή λινέλαιο. Ψεκασμός μετά την πτώση των φύλλων με χαλκούχα σκευάσματα στη μέγιστη συνιστώμενη δόση.
