Κριθάρι: Έχουν καταγραφεί συμπτώματα προσβολής από ελμινθοσπόριο.
Τα αρχικά συμπτώματα εμφανίζονται ως μικρές γραμμοειδείς νεκρωτικές κηλίδες που στη συνέχεια επεκτείνονται. Οι περιφερειακοί τους ιστοί γίνονται χλωρωτικοί.
Το παθογόνο αίτιο [Drechslera teres (συν.: Helminthosporium teres), Pyrenophora teres (Ασκομύκητας, τέλεια μορφή)] διατηρείται στα καλλιεργητικά υπολείμματα και είναι επίσης σπορομεταδιδόμενο.
Οι μολύνσεις ευνοούνται από την επικράτηση υγρών συνθηκών για 10-30 ώρες και θερμοκρασίες > 15°C, αν και μπορούν να συμβούν και από τους 8°C. Η εξέλιξη της ασθένειας ευνοείται από υψηλά επίπεδα αζώτου στην καλλιέργεια.
Σιτάρι: Έχουν καταγραφεί συμπτώματα προσβολής από σεπτορίωση.
Τα συμπτώματα εκδηλώνονται ως κηλίδες ανοιχτού καφέ χρωματισμού, στο κέντρο των οποίων διακρίνονται μικρές μαύρες δομές μεγέθους κεφαλής καρφίτσας, οι οποίες είναι οι καρποφορίες τού παθογόνου. Το παθογόνο αίτιο [Parastagonospora nodorum (συν.: Septoria nodorum)] διατηρείται στα καλλιεργητικά υπολείμματα και είναι επίσης σπορομεταδιδόμενο.
Οι μολύνσεις ευνοούνται από τις βροχοπτώσεις, την υψηλή σχετική υγρασία στην ατμόσφαιρα (75- 95%). Η άριστη θερμοκρασία για την έναρξη μολύνσεων είναι μεταξύ 15 με 20ºC. Η ασθένεια προλαμβάνεται με ενσωμάτωση των καλλιεργητικών υπολειμμάτων και απολύμανση τού σπόρου.
Εφόσον απαιτείται είναι δυνατή η αντιμετώπισή της με εφαρμογή εγκεκριμένων μυκητοκτόνων με ψεκασμό φυλλώματος. Σε κάθε περίπτωση συνιστάται η παρακολούθηση των καλλιεργειών. Η γενική εικόνα είναι καλή και δεν απαιτούνται επεμβάσεις στην τρέχουσα χρονική περίοδο.
Οποιαδήποτε διερεύνηση για την αναγκαιότητα επέμβασης με μυκητοκτόνα σκευάσματα θα πρέπει να λάβει υπόψιν της το γεγονός ότι η φυτοπροστασία των χειμερινών σιτηρών στόχο έχει την προστασία των τελευταίων φύλλων της καλλιέργειας που υποστηρίζουν το γέμισμα του καρπού (μετά το καλάμωμα). Σε ακραίες περιπτώσεις προσβολών και πολύ ευνοϊκών περιβαλλοντικών συνθηκών θα πρέπει να εξετάζεται η χρήση μυκητοκτόνων κατά το αδέλφωμα, πάντα με την υποστήριξη γεωπόνου.
