Οι βροχές του φθινοπώρου έχουν δηµιουργήσει ευνοϊκές συνθήκες για την υποδοχή των νέων σπόρων, δίνοντας το πράσινο φως για την έναρξη της διαδικασίας του οργώµατος και αυτό γιατί, οι δεσµοί µεταξύ των µορίων του εδάφους χαλαρώνουν, εποµένως απαιτείται λιγότερη µηχανική ενέργεια, εξασφαλίζοντας τις καλύτερες συνθήκες υγρασίας και αερισµού για το φύτρωµα του σπόρου, ενώ φυσικά προεξοφλείται ο καλύτερος δυνατός θρυµµατισµός του εδάφους. Αξίζει να σηµειωθεί, πως οι σωστές αποφάσεις πριν από την σπορά είναι καθοριστικές, καθώς µπορούν να κάνουν τη διαφορά ανάµεσα σε µια καλή ή µέτρια χρονιά, επιφέροντας υψηλές αποδόσεις συνδυαζόµενες µε καλά ποιοτικά αποτελέσµατα.
Το όργωµα είναι σηµαντικό να πραγµατοποιείται όταν το χωράφι βρίσκεται στο ρώγο του, ενώ είναι σηµαντικό η διαδικασία να αποφεύγεται τους καλοκαιρινούς µήνες µιας και το έδαφος είναι πολύ ξηρό, χάνεται η ελάχιστη υγρασία του και προκαλείται φθορά στα γεωργικά µηχανήµατα. Επισηµαίνεται, ότι το φθινοπωρινό όργωµα δεν πρέπει να γίνεται σε µεγάλο βάθος, καθώς ο κύριος όγκος του ριζικού συστήµατος βρίσκεται στα πρώτα 30 εκ. του εδάφους. Βαθύτερο όργωµα συνίσταται όταν η προηγούµενη καλλιέργεια αφήνει µεγάλο όγκο υπολειµµάτων, όπως το βαµβάκι και το καλαµπόκι ή υπάρχει ανάγκη καταπολέµησης βαθύρριζων ζιζανίων. Κατά την παραδοσιακή κατεργασία, λίγο πριν από τη σπορά, ακολουθεί το δισκοσβάρνισµα για το ψιλοχωµατισµό του εδάφους και για την ενσωµάτωση της βασικής λίπανσης.
Όσον αφορά την εποχή σποράς, αυτή ξεκινά από αρχές Οκτωβρίου έως µέσα Γενάρη, µε τον πιο σηµαντικό παράγοντα στην επιλογή του χρόνου να αποτελούν οι καιρικές συνθήκες, καθώς τα σιτηρά καλλιεργούνται σε ξερικά χωράφια µε την καλλιέργεια κοστολογικά να µην µπορεί να «σηκώσει» αρδευτικά κόστη. Για αυτό και οι πρώιµες σπορές το φθινόπωρο σε συνδυασµό µε έλλειψη βροχών οδηγούν σε προβληµατικές σπορές, µε εξαίρεση το κριθάρι, το οποίο έχει σηµαντικά λιγότερες απαιτήσεις σε νερό. Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να προσέξουν οι παραγωγοί αν θέλουν να απολαύσουν τους καρπούς των κόπων τους στο µέγιστο. Μια πρώιµη σπορά µπορεί να εκθέσει την καλλιέργεια σε παγετό ή ξηρασία, ενώ στην περίπτωση της όψιµης, αυτή ενδέχεται µε τη σειρά της να επιφέρει µείωση των αποδόσεων λόγω µικρότερης διάρκειας της καλλιεργητικής περιόδου. ∆εν πρέπει κανείς να ξεχνά φυσικά, ότι η επιλογή του κατάλληλου σπόρου αποτελεί την αρχή και το τέλος κάθε καλλιεργητικής προσπάθειας. Από αυτόν εξαρτώνται το γρήγορο και κανονικό φύτρωµα, η πρώτη ανάπτυξη των φυτών, η καθαρότητα και οµοιογένεια της καλλιέργειας και τέλος η απόδοση και η ποιότητα.
