Στη Γαλλία τα πράσα είναι γνωστά, ως τα «σπαράγγια του φτωχού», στην Ουαλία ένα από τα εθνικά βλήµατα, στη ∆ωροθέα του νοµού Πέλλας αποτελούν ένα δώρο του Θεού.
Το ταπεινό αυτό λαχανικό, που κατάγεται από τη Μέση Ανατολή και από τις χώρες της ανατολικής Μεσογείου, και διαδόθηκε στην Ευρώπη από τους Ρωµαίους αποκτά πραγµατικά άλλη διάσταση στο όµορφο χωριό της ∆ωροθέας του δήµου Αλµωπίας. Εκεί, οι οι πρασοκαλλιεργητές παραδίδουν τη σοδειά τους για το τελικό φινίρισµα πριν οδηγηθεί στις λαϊκές αγορές, στα... εργατικά χέρια της φύσης. Μάλιστα, η εικόνα µε τα εκατοντάδες δεµάτια πράσων στοιχισµένα µέσα στον ποταµό «Κρύο Νερό» για να ξεπλυθούν τα «µουστάκια», προτού οδηγηθούν φρέσκα-φρέσκα στην Κεντρική Αγορά της Θεσσαλονίκης και στις κατά τόπους λαϊκές αγορές, είναι κυριολεκτικά βγαλµένη από παραµύθι.
Η ποικιλία που καλλιεργούν εδώ και ένα αιώνα οι περισσότεροι κάτοικοι στο χωριό είναι ντόπια, ήρθε από τη Μικρά Ασία και την αναπαράγουν µόνοι τους, στηρίζοντας το εισόδηµά τους. Η µέση ετήσια παραγωγή πράσων στο χωριό, υπολογίζεται περί τους 1.600 τόνους, µε τη τιµή πώλησης να κυµαίνεται στα 50-60 λεπτά το κιλό.
Η φετινή καλλιεργητική σεζόν, στη ∆ωροθέα κύλησε χωρίς ιδιαίτερα προβλήµατα από ασθένειες. «Είµαστε λίγο πάνω από το µέσον της συγκοµιδής. Πάµε καλά και ελπίζουµε να µην έχουµε θέµατα µε την παγωνιά. Η ποιότητα είναι πολύ καλή, η απορρόφηση κανονική και οι τιµές παίζουν στα 0,50 – 0,60 ευρώ το κιλό, από 0,40 ευρώ πέρυσι» λέει ο παραγωγός ∆ηµήτρης Ριζάκης.
Καλές στρεµµατικές αποδόσεις, υψηλή ποιότητα παραγωγής κι εύκολη απορρόφηση από το εµπόριο µε ικανοποιητικές τιµές παραγωγού, είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν, µέχρι στιγµής, την τρέχουσα εµπορική σεζόν για το πράσο στη Βόρεια Ελλάδα.
Με τη συγκοµιδή να έχει ξεπεράσει, ήδη, το 50% της παραγωγής και σε κάποιες περιοχές να τείνει να ολοκληρωθεί, η εικόνα για την πορεία του προϊόντος παραπέµπει σε µια χρονιά σαφώς καλύτερη από την περσινή για όσους επέλεξαν την καλλιέργεια.
