Αφενός καταγράφεται η απώλεια εκτάσεων πευκοδάσους περίπου 500.000 στρεµµάτων, αφετέρου το γεγονός ότι δεν ήταν ιδιαίτερα µεγάλες οι απώλειες σε ζωικό κεφάλαιο, δεδοµένου ότι ο εργάτης του πεύκου – παράσιτο γνωστό µε την ονοµασία Μαρκαλίνα – εµφανίζεται µετά τις 15 Αυγούστου αρκετοί µελισσοκόµοι δεν είχαν µεταφέρει τα µελίσσια τους στη Βόρεια Εύβοια κατά την περίοδο εκδήλωσης των πυρκαγιών.
Συνολικά υπολογίζεται ότι καταστράφηκαν περίπου 10.000 µελίσσια. Ωστόσο ο συγκεκριµένος εργάτης που εκκρίνει το µελίτωµα που συλλέγει η µέλισσα για την παραγωγή του µελιού δεν είναι διαθέσιµος και σε άλλες παραγωγικές περιοχές, όπως για παράδειγµα η Αττική. Παλαιότερα είχαν µπολιαστεί ορισµένα δάση όπως αυτά της Χαλκιδικής, της Θάσου και της Εύβοιας µε το συγκεκριµένο έντοµο που οδηγεί στην παραγωγή µελιού από µελίτωµα.
Συνολικά οι πυρκαγιές που κατέκαψαν την Εύβοια είχαν ως αποτέλεσµα να καταστραφεί η µεγαλύτερη παραγωγική περιοχή πευκόµελου στην Ελλάδα, η οποία προσέφερε µέλι τόσο το φθινόπωρο, όσο και κατά την άνοιξη σε αντίθεση µε τη Θάσο και την Χαλκιδική, όπου τα κωνοφόρα προσφέρουν µέλι µόνο το φθινόπωρο.
Ορατό το ενδεχόµενο εγκατάλειψης του επαγγέλµατος ή µετοίκισης σε άλλες περιοχές
Εκτιµάται ότι οι καταστροφές έχουν ως αποτέλεσµα την απώλεια ποσοστού που αγγίζει το 40% της συνολικής ελληνικής παραγωγής πευκόµελου. Ζήτηµα παραµένει το πώς θα µπορέσουν οι µελισσοκόµοι που δραστηριοποιούνταν στο νησί να διατηρήσουν στο εξής παραγωγικό αντικείµενο. Στελέχη της αγοράς εκτιµούν πως είτε θα καταφύγουν στην Αττική, είτε θα εγκαταλείψουν τον επάγγελµα αλλάζοντας δραστηριότητα. Οι ίδιες πηγές επισηµαίνουν τη σηµασία που έχει η κατάρτιση ενός µακροπρόθεσµου σχεδίου πενταετίας και όχι η ανάδειξη ενός βραχυπρόθεσµου σχεδιασµού βασισµένου αποκλειστικά στην παροχή χρηµατικών αποζηµιώσεων, που πιθανώς θα δώσουν την ευχέρεια σε παραγωγούς να εγκαταλείψουν το επάγγελµα. Σηµαντικά έχουν πληγεί και οι νοµάδες µελισσοκόµοι που επισκέπτονταν την Εύβοια, προερχόµενοι από το Βόλο και έως τη Νότια Ελλάδα, οι οποίοι καλούνται να ανιχνεύσουν νέες περιοχές για να µεταφέρουν τα µελίσσια τους, κάτι που λόγω της καταστροφής δεν είναι εφικτό. Μάλιστα αρκετοί εκφράζουν την ανησυχία τους για την πιθανότητα να δηµιουργηθούν πληµµύρες, λαµβάνοντας την απόφαση να µην µεταφέρουν τα µελίσσια τους στις µη πληγείσες περιοχές της Εύβοιας το φθινόπωρο.
Σε επικοινωνία που είχαµε µε τον Χρυσοβαλάντη Σαββόπουλο, µέλος του Μελισσοκοµικού Συλλόγου Νοµού Ευβοίας, ο οποίος έχει έδρα το Γυµνό Ευβοίας αναφέρει ότι πλέον έχει µεταφέρει τα µελίσσια του στην Κεντρική Εύβοια κοντά στο Προκόπι. «Παλαιότερα κάηκε η περιοχή του Κοντοδεσπότη, φέτος κάηκε η Βόρεια Εύβοια και τα περιθώρια διαρκώς στενεύουν».
«Αρκετοί είναι εκείνοι που σκέφτονται να εγκαταλείψουν πλέον το επάγγελµα. Σε ό,τι µε αφορά θα συνεχίσω απρόσκοπτα, έχοντας επενδύσει σηµαντικά σε αυτό που κάνω καθώς περιµένω αποδόσεις από τα µελίσσια µου τα επόµενα χρόνια». Ο ίδιος κινείται και εκτός Ευβοίας, καθώς µεταφέρει τα µελίσσια του και σε περιοχές όπως το Κυριάκι Βοιωτίας, ο Ελικώνας, ο Παρνασσός ή την άνοιξη στην Πελοπόννησο για το µέλι πορτοκαλιάς.
