Αναλυτικά το άρθρο του Yvan Hennion
«Ως επαγγελματίας μελισσοκόμος στη βόρεια Γαλλία, διαχειριζόμενος 300 κυψέλες και 800 αποικίες, έχω περάσει μια δύσκολη περίοδο, όπως πολλοί από τους συναδέλφους μου μελισσοκόμους σε όλη την Ευρώπη. Η ευρωπαϊκή αγορά μελιού βρίσκεται σε κρίση εδώ και αρκετά χρόνια και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε φτάνουν πλέον σε κρίσιμο σημείο. Ένας συνδυασμός παραγόντων, όπως η εισροή φθηνών εισαγωγών, μια αγορά πλημμυρισμένη από νοθευμένο μέλι, οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής καθώς και χωροκατακτητικά είδη και παράσιτα, έχει γονατίσει τον κλάδο της μελισσοκομίας, απειλώντας τα προς το ζην. Οι συνάδελφοί μου και εγώ στην Copa-Cogeca κρούαμε συνεχώς τον κώδωνα του κινδύνου για το σκάνδαλο της νοθείας του μελιού και σήμερα, αισθάνομαι υποχρεωμένος να μιλήσω ξανά επειδή η κατάσταση έχει γίνει καταστροφική.
Ως απάντηση στις αυξανόμενες ανησυχίες σχετικά με τη νόθευση μελιού, η ΕΕ - μετά από αιτήματα των συναδέλφων μου και εμένα - έχει αρχίσει να λαμβάνει σημαντικά μέτρα για την αντιμετώπιση του ζητήματος. Η ενίσχυση των συνοριακών ελέγχων και η αναθεώρηση της Οδηγίας για το μέλι ήταν σημαντικές κινήσεις για την προστασία των ευρωπαίων μελισσοκόμων και την προώθηση μιας δικαιότερης, πιο διαφανούς αγοράς. Ωστόσο, απέχουμε ακόμη πολύ από την επίτευξη του στόχου που προτείναμε για 0% νοθεία έως το 2030. Επομένως, έχουμε υψηλές προσδοκίες από την επερχόμενη ευρωπαϊκή «ομάδα εμπειρογνωμόνων της πλατφόρμας μελιού» να εντοπίσει αποτελεσματικούς τρόπους εφαρμογής των εργαλείων που χρειάζονται. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα ισχυρό σύστημα ιχνηλασιμότητας για την καλύτερη παρακολούθηση της αλυσίδας εφοδιασμού μελιού και τον εντοπισμό περιπτώσεων απάτης. Επιπλέον, η βελτίωση των προτύπων ποιότητας που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση του μελιού, καθώς και η ίδρυση ενός ευρωπαϊκού εργαστηρίου αναφοράς για την ενημέρωση και την εναρμόνιση των αναλυτικών μεθόδων και αποτελεσμάτων, αποτελούν κρίσιμα βήματα προόδου.
Ωστόσο, πρώτα και κύρια, είναι σημαντικό όλα τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν τη νέα επισήμανση της χώρας προέλευσης με την υποχρεωτική ένδειξη στην μπροστινή ετικέτα του βάζου, όπου αναγράφονται όλες οι χώρες προέλευσης του μελιού με το ακριβές ποσοστό τους στο μείγμα και αυτό θα πρέπει να είναι γίνεται χωρίς καμία πιθανή παρέκκλιση, σύμφωνα με την οποία θα απαιτούνται μόνο τα ποσοστά για τις τέσσερις μεγαλύτερες μετοχές όταν αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 50% του μείγματος. Αυτή η διαφάνεια είναι ζωτικής σημασίας για την ανάκτηση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών και τη διαφύλαξη του κλάδου μας.
Αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό υπό το φως των πιο πρόσφατων στοιχείων της αγοράς. Το πρώτο εξάμηνο του 2024, η μέση τιμή του μελιού που εισάγεται στην ΕΕ ήταν μόλις 2,17 ευρώ ανά κιλό, μείωση 14% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Το κινεζικό και το ουκρανικό μέλι αντιπροσωπεύουν πάνω από το 70% αυτών των εισαγωγών, με σοκαριστικά χαμηλές τιμές στα 1,28 ευρώ/κιλό και 1,75 ευρώ/κιλό, αντίστοιχα. Εν τω μεταξύ, η παραγωγή ενός κιλού μελιού μας κοστίζει μεταξύ 3 και 4 ευρώ. Με αυτό το τεράστιο χάσμα τιμών που μας καθιστά αδύνατο να ανταγωνιστούμε, δεν αποτελεί έκπληξη που το μέλι μας συσσωρεύεται στην αποθήκευση, απούλητο.
Συνεχίζουμε να αναρωτιόμαστε πώς το μέλι μπορεί να πωληθεί τόσο φθηνά ενώ παραμένει κερδοφόρο. Σε ορισμένες χώρες, ειδικά εκείνες που είναι πιο εκτεθειμένες στο διεθνές εμπόριο, οι μελισσοκόμοι αναγκάζονται να μειώσουν τις τιμές τους μόνο και μόνο για να παραμείνουν στο παιχνίδι. Πολλοί παλεύουν να ξεπεράσουν τα επίπεδα και η κατάσταση είναι ιδιαίτερα δεινή για τους εμπορικούς μελισσοκόμους. Εάν αναγκαστούμε να βγούμε από την αγορά, οι συνέπειες για την παραγωγή μελιού, τις υπηρεσίες επικονίασης και τις τοπικές οικονομίες μπορεί να είναι καταστροφικές.
Χωρίς επείγουσα υποστήριξη, οι Ευρωπαίοι μελισσοκόμοι δεν θα επιβιώσουν σε αυτήν την ολοένα και πιο εχθρική αγορά. Εάν δεν ληφθούν μέτρα, η μελισσοκομία θα μπορούσε να γίνει κάτι περισσότερο από ένα χόμπι και η Ευρώπη κινδυνεύει να χάσει τον ρόλο της ως βασικός παραγωγός μελιού, και να γίνει απλώς ένας κόμβος για την επεξεργασία εισαγόμενου μελιού.
Δεδομένης της έλλειψης αποτελεσματικών νομικών μέσων για τη στήριξη μας σε περιόδους εξαιρετικής κρίσης, είναι καιρός τα κράτη μέλη να εντείνουν και να δημιουργήσουν μέτρα στήριξης σε εθνικό επίπεδο για την προστασία των μελισσοκόμων και τη διασφάλιση της μακροζωίας και της βιωσιμότητας του τομέα του μελιού.
Ενθαρρυνόμαστε που βλέπουμε την ουγγρική Προεδρία να περιλαμβάνει την μελισσοκομία στην ημερήσια διάταξη στην προσεχή συνεδρίαση της SCA τον Νοέμβριο. Τώρα, χρειαζόμαστε τα κράτη μέλη να εκμεταλλευτούν αυτήν την ευκαιρία, να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε κατά μέτωπο και να εργαστούν για μόνιμες λύσεις που διασφαλίζουν ένα μέλλον για την ευρωπαϊκή μελισσοκομία.».
