Από τις αρχές του αιώνα, το µερίδιο στην παγκόσµια κατανάλωση τροφίµων χωρών υψηλού εισοδήµατος συµπεριλαµβανοµένης της ΕΕ µειώνεται, ενώ η σηµασία της Ασίας (ειδικά η Κίνα και Ινδία) και αφρικανικές χώρες ανεβάζουν ρυθµούς κυρίως λόγω της αύξηση του πληθυσµού στην Υποσαχάρια Αφρική.
«Η παγκόσµια κατανάλωση τροφίµων θα παραµείνει καθοδηγούµενη από το εισόδηµα και αύξηση του πληθυσµού, αλλά µε τις τιµές των εµπορευµάτων να σταθεροποιούνται παραπάνω επίπεδα πριν από το 2020, η οικονοµική προσιτότητα των υγιεινών και θρεπτικών τροφίµων θα µπορούσε να παραµείνει πρόκληση για τα πιο ευάλωτα νοικοκυριά», αναφέρει η έκθεση της Κοµισιόν.
Στην ΕΕ, η συµπεριφορά κατανάλωσης τροφίµων αλλάζει από ζωικές σε φυτικές πρωτεΐνες, αν και οι αλλαγές προς τα «εναλλακτικά τρόφιµα» είναι σχετικά αργές κυρίως λόγω της διαφοράς στην τιµή και της διατροφικής κουλτούρας. Εντούτοις, η κατανάλωση κρέατος οδηγείται από λόγους υγείας και καλής διαβίωσης των ζώων. Πιο πρόσφατα, παρατηρήθηκε ότι οι αλλαγές στα πρότυπα κατανάλωσης της ΕΕ ήρθαν ως απάντηση σε υγειονοµικές και οικονοµικές κρίσεις (π.χ. COVID19 και πόλεµος της Ρωσίας στην Ουκρανία). Οι καταναλωτές της ΕΕ αναζητούν τρόπους να ξοδεύουν λιγότερα, προτιµώντας φθηνότερα ή µε έκπτωση προϊόντα διατροφής για παράδειγµα, αλλά όχι σε βάρος της ποιότητας-ασφάλειας. Για παράδειγµα, οι συνταξιούχοι τείνουν να εµµένουν στις επιλογές τους φαγητού υψηλής ποιότητας, ακόµη και πιο ακριβό.
Η ισχυρή εγχώρια κατανάλωση θα συνεχίσει να είναι µια σταθερή διέξοδος για τη γαλακτοβιοµηχανία της ΕΕ. Η αλλαγή των προτιµήσεων των καταναλωτών θα συνεχίσει να επηρεάζει τη ζήτηση, µε περισσότερους καταναλωτές να επιλέγουν γαλακτοκοµικά µε χαµηλότερα λιπαρά και περιεκτικότητα σε ζάχαρη ή προϊόντα που αντιµετωπίζουν τροφικές δυσανεξίες (π.χ. δυσανεξία στη λακτόζη). Ο τρόπος ζωής και οι επιλογές υγείας θα πιθανότατα περαιτέρω αύξηση της ζήτησης για ενισχυµένα (µε βιταµίνες και µέταλλα) και λειτουργικά προϊόντα (προσανατολισµένα σε συγκεκριµένα θρεπτικά συστατικά).
