Την εκτίµηση αυτή διατύπωσε ο ∆ηµήτρης Γουρδουβέλης γεωπόνος του ΥπΑΑΤ, στο κέντρο γενετικής βελτίωσης ζώων της Νέας Μεσήµβριας στη Θεσσαλονίκη, µιλώντας σε εκδήλωση µε θέµα «Υφιστάµενη Κατάσταση, Προβλήµατα, αλλά και Προοπτικές Βιώσιµης Ανάπτυξης της Ελληνικής Χοιροτροφίας», που οργανώθηκε το Σάββατο 1η Φεβρουαρίου στο 23ο Συµπόσιο Κτηνοτροφίας, στο πλαίσιο της 13ης Zootechnia.
«Το γεγονός ότι αυτή τη στιγµή, στις περισσότερες εκµεταλλεύσεις στην Ελλάδα έχουν εστιάσει στην παραγωγή χοίρων και όχι στην καλλιέργεια ζωοτροφών, καθιστά τον κλάδο µη ανταγωνιστικό. Κι αυτό, διότι όλες οι ζωοτροφές, αγοράζονται και ανεβάζουν πολύ το κόστος παραγωγής» εξήγησε ο κ. Γουρδουβέλης. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι οι µεγάλες εκµεταλλεύσεις έχουν εξειδικευµένο προσωπικό, που µπορεί να διαχειρίζεται τις κτηνιατρικές παρεµβάσεις ή να ασχολείται µε συγκεκριµένες εργασίες στη µονάδα, ενώ αντίθετα στις µικρότερες εκµεταλλεύσεις το εργατικό δυναµικό βασίζεται στην οικογενειακή εργασία και συνήθως δεν είναι εξειδικευµένο.
Προκειµένου να ενισχυθεί το ποσοστό της αυτάρκειάς µας στο χοιρινό κρέας, ο οµιλητής τόνισε πως πρέπει να αυξηθεί ο αριθµός των χοιροµητέρων που εκτρέφονται στη χώρα.
«Αυτή τη στιγµή γίνονται κυρίως επενδύσεις που αποσκοπούν στη βελτίωση της παραγωγικότητας των εκτροφών, παρά στην άνοδο της δυναµικότητάς τους. Αυτό σηµαίνει ότι µπορώ να παράγω περισσότερα γουρούνια από λιγότερες χοιροµητέρες, όµως επειδή έχει µειωθεί ο αριθµός χοιροµητέρων, δεν µπορούµε να καλύψουµε την εγχώρια κατανάλωση» επισήµανε.
Αναφερόµενος στη δοµή, το µέγεθος και την οργάνωση των ελληνικών χοιροτροφικών εκτροφών, είπε ότι τα θεµέλια του κλάδου µπήκαν από πολύ νωρίς, το διάστηµα µεταξύ του 1960-1980, ενώ ακολούθησε ένα δεύτερο κύµα στην 20ετία από το 2000 έως και το 2020.
«Βρισκόµαστε σε φάση ανασυγκρότησης των παλαιών εγκαταστάσεων, πλέον, και ήδη στο σύνολο των µεγάλων εκµεταλλεύσεων ένα ποσοστό περίπου 80%-85% έχουν εκσυγχρονιστεί», επισήµανε και εκτίµησε ότι «όσοι έχουν παραµείνει στον κλάδο, έστω και µε λιγότερο αριθµό χοιροµητέρων, από ό,τι στο παρελθόν, νοµίζω έχουν κερδίσει τη βιωσιµότητά τους».
Επικαλούµενος, εξάλλου, πρόσφατη εκτεταµένη έρευνα πεδίου, σε εκτροφές σε σχεδόν όλη την ηπειρωτική Ελλάδα, ο γεωπόνος του ΥπΑΑΤ ανέφερε πως καταµετρήθηκαν περίπου 145 µεγάλες εκµεταλλεύσεις, που δουλεύουν υπό το εντατικό σύστηµα. «Σχεδόν οι 125 εκτροφές έχουν εκσυγχρονιστεί από το 2005 κια µετά. Επειδή δεν υπάρχει χρηµατοδοτικό σχήµα µέσω του ΥΠΑΑΤ, οι επενδύσεις αυτές έγιναν καθαρά µε ίδια κεφάλαια των παραγωγών και κυρίως στις µεγαλύτερες, σε αριθµό χοιροµητέρων, εκτροφές, διότι έχουν υψηλότερο τζίρο και ρευστότητα για επενδύσεις», υπογράµµισε.
Ενιαία κριτήρια ταξινόµησης σε τιµή για κρέας ανώτερης ποιότητας
Οι µεγάλου µεγέθους µονάδες µε πάνω από 600 χοιροµητέρες ανά εκτροφή (17 καταγεγραµµένες σήµερα), είναι συγκεντρωµένες στην Ανατολική Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα, όπου εντοπίζεται το 50% του συνολικού δυναµικού του κλάδου στην Ελλάδα, ενώ µικρότερες εκτροφές λειτουργούν στη Θεσσαλία και τη Μακεδονία.
Για τις προκλήσεις της επόµενης ηµέρας, ο κ. Γουρδουβέλης υποστήριξε πως πρέπει να γίνει ένα πρόγραµµα για τη διαχείριση των χοιροστασίων και τη βιωσιµότητά τους. «Όσοι παρέµειναν στον κλάδο έχουν εξαιρετικές πιθανότητες να µεταβιβάσουν τις εκµεταλλεύσεις τους και στους απογόνους τους», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Στην ποιότητα του χοιρινού κρέατος και τους παράγοντες που την επηρεάζουν εστίασε η κτηνίατρος, Β. Σχοινά, ∆ρ. Γεωπονίας του ΑΠΘ, λέγοντας ότι ο ενιαίος κι τρόπος κατάταξης των χοίρειων σφάγιων στην Ελλάδα, θα συµβάλλει στη δηµιουργία ενός συστήµατος διακίνησης του χοιρείου κρέατος που θα χρησιµοποιεί ενιαία κριτήρια ταξινόµησης. «Έτσι θα αλλάξει
το παράδοξο να αµείβεται ο παραγωγός ανά κιλό ζώντος βάρος και όχι σύµφωνα µε το αποδιδόµενο σε βάρος σφάγιο και την ποιοτική του κατάταξη», τονίστηκε.
