Το βασικό σκεπτικό, πίσω από την αναχρονιστική αυτή μέθοδο, είναι ότι θα αποτρέψει την παρουσία εντόμων ή και ασθενειών αλλά και εξοικονόμηση χρόνου, καθώς δεν θα έχει να ασχοληθεί με «άχρηστα» προϊόντα. Σύμφωνα, όμως, με ανακοίνωση της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνοτροφικής του τμήματος Ποιοτικού και Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου Δράμας, η μέθοδος αυτή, ειδικά για την καλαμιά, όχι μόνο δεν είναι σύμφωνη με τα παραπάνω, αλλά επιβαρύνει άμεσα και έμμεσα τόσο τον αγρότη και τις καλλιέργειές του, όσο και την ομήγυρή του.
Αρχικά, το καύσιμο των φυτικών υπολειμμάτων καλαμιάς μειώνει τη γονιμότητα του εδάφους, καταστρέφοντας ποικίλα από τα μακροστοιχεία του, όπως το άζωτο, καθώς οι αγρότες για να καλύψουν τις ελλιπείς του ποσότητες, καταφεύγουν στην αγορά λιπάσματος. Παρεπόμενη, εννοείται, είναι και η εκπομπή επιβλαβών αερίων, οξύνοντας, έτσι το φαινόμενο του θερμοκηπίου, την κλιματική αλλαγή, αλλά και τη δημιουργία αποπνικτικής ατμόσφαιρας, εν μέσω καλοκαιριού και παρατεταμένων πυρκαγιών στη χώρα μας. Πέραν τούτων, μειώνεται η ικανότητα του εδάφους απορρόφησης και συγκράτησης νερού, το οποίο μάλιστα συνηγορεί στην κακή ποιότητα των νέων φυτών, μιας και έχει καταστραφεί βασικό στοιχείο της οργανικής ουσίας το οποίο συντελεί στη μεταφορά των θρεπτικών συστατικών του φυτού μέσω του ριζικού του συστήματος. Όλα αυτά, οδηγούν στην ευδοκίμηση μυκητολογικών ασθενειών, του υπέργειου, όσο και του υπόγειου συστήματος του φυτού, αλλά και εντόμων καθώς με αυτόν τον τρόπο δεν φαίνεται να αντιμετωπίζονται οι προνύμφες ή η γέννησή τους.
Εναλλακτικά, οι αγρότες μπορούν να αξιοποιήσουν τα υπολείμματα της καλαμιάς προς όφελος των καλλιεργειών τους. Οι ειδικοί προτείνουν τον μικροτεμαχισμό τους με καταστροφέα και την ενσωμάτωση, ή τη βόσκησή τους στο έδαφος, το οποίο θα συντελέσει στην εξυγίανση του εδάφους και της ποιότητάς του, και το κλάδεμά τους με προορισμό την οικιακή χρήση(τζάκι, ξυλόσομπα).
Αναλυτικά, οι οδηγίες του τμήματος Ποιοτικού και Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου Δράμας εδώ
