Δεν διστάζει να παραδεχτεί ότι «το καλύτερο γραφείο στον κόσμο είναι η φύση, όταν περνάει μέσα από τα μελίσσια του και ακούει το βουητό», λέει στο Honey Insider. «Πέρασα αρκετά χρόνια από τον κόσμο της μοτοσυκλέτας, τόσο ως συντάκτης του περιοδικού 0-300, όσο και ως συλλέκτης μοτοσικλετών. Κάποια στιγμή πήρα την απόφαση να αλλάξω τη διαδρομή. Πλέον συλλέγω το μέλι, βοσκή τη βοσκή, όπως οι τσομπάνηδες που πηγαίνουν τα κοπάδια τους, όπου έχει χλωρό χορτάρι», αφηγείται ο Θεόδωρος Δεδεβέσης.
Ένα μελίσσι που άνοιξε το δρόμο για ένα νέο πάθος
Η ενασχόλησή του με τη μελισσοκομία ξεκίνησε τυχαία. Και ήρθε να επιβεβαιώσει την ακλόνητη φιλοσοφία ζωής, με βάση την οποία έκανε πάντοτε το χόμπι του επάγγελμα. «Η μελισσοκομία ήρθε λίγο αργά στη ζωή μου, γύρω στα 30 μου χρόνια. Είχα ήδη γνωριμίες με πολλούς μελισσοκόμους, γιατί δοκίμαζα το μέλι τους. Έτσι, πήγα εντελώς απροετοίμαστος να βοηθήσω έναν φίλο. Και σε αντάλλαγμα για τη βοήθειά του μου χάρισε ένα μελίσσι. Μέχρι τότε μετά βίας ξεχώριζα τη μέλισσα από τη σφίγγα», λέει ο Θόδωρος. «Αυτό το ένα μελίσσι το πολλαπλασίασα, το έκανα 13 μελίσσια και παράλληλα συνέχισα να βοηθάω και τον φίλο που μου το είχε χαρίσει. Αργότερα αναζήτησα έναν επιστήμονα να με διαφωτίσει και βρήκα τον Αντώνη Τσαγκαράκη από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών».
Πούλησε τις μοτοσικλέτες για τις μέλισσες
Για να επενδύσει στα μελίσσια του έκανε μία σημαντική για εκείνον θυσία, εκποιώντας ένα μέρος του στόλου από τις μοτοσυκλέτες που είχε στη συλλογή του. «Πούλησα το πάθος μου, για να κάνω πραγματικότητα ένα νέο πάθος. Και επί της ουσίας δεν ήθελα να με κρατήσει τίποτα πίσω -εν προκειμένω τα μετρητά που δεν τα είχα - γι’ αυτό και άρχισα να πουλάω αρκετές από τις μηχανές μου. Το έκανα με πολύ πόνο, καθώς από τις 20 μοτοσυκλέτες μου, έμεινα με σχεδόν τις μισές».
Να αποκτάς χούγια τσομπάνη
Μετά από 12 χρόνια δραστηριότητας στη μελισσοκομία, ο ίδιος έχει αποκτήσει χούγια τσοπάνη, όπως εκμυστηρεύεται, λέγοντας ότι ένα από αυτά είναι να μην αποκαλύπτει ποτέ τον πληθυσμό του «κοπαδιού» του και στη συγκεκριμένη περίπτωση τον αριθμό των μελισσιών του. «Είναι όμως πάντοτε μονός ο αριθμός τους. Ακόμα και να θέλω να τα κάνω ζυγά, πάντοτε γυρνούν μόνα τους σε μονά. Είναι κάτι που δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλά συμβαίνει».
Η παραγωγή του γίνεται κατά τον ίδιο χωρίς παρεμβάσεις στον κύκλο ζωής της μέλισσας, με τρόπο που δεν θα αλλοιώσει το τελικό προϊόν. «Από τη στιγμή που έχω να κάνω με ένα ζώο που προσβάλλεται από ασθένειες, έχει σημασία να προλαμβάνω και όχι να καταστέλλω».
Ο κ. Δεδεβέσης είναι πιστοποιημένος βιολογικός μελισσοκόμος τα τελευταία έξι χρόνια. Οι ποικιλίες που συλλέγει κατά τη διάρκεια της παραγωγής προέρχονται από άγριο φασκόμηλο στα τέλη Φεβρουαρίου στην περιοχή της Νότιας Εύβοιας, από ανοιξιάτικα ρείκια και κουμαριές, από το έλατο, το πεύκο και την καστανιά.
Φωτογραφίες: Γεωργία Καραμαλή
