Στο πιο φιλόδοξο σενάριο, οι επενδύσεις για το 2030 μπορούν να φτάσουν τα 7,7 δισ. ευρώ και να πολλαπλασιαστούν φτάνοντας τα 60 δισ. ευρώ μέχρι το 2050.
Σύμφωνα με τη μελέτη υπάρχουν τρεις διαφορετικές υποθέσεις εργασίας, το φιλόδοξο σενάριο, το κεντρικό σενάριο και το σενάριο υστέρησης όπου τα αναπτυξιακά οφέλη διαφοροποιούνται αισθητά. Το φιλόδοξο σενάριο θα σήμαινε 20% μεγαλύτερη εγκατεστημένη ισχύ από τους στόχους του ΕΣΕΚ, το κεντρικό σενάριο θα σήμαινε υλοποίηση των στόχων του Εθνικου Σχεδίου και το σενάριο υστέρησης 20% μικρότερες επιδόσεις. Στο φιλόδοξο σενάριο η Ελλάδα μετατρέπεται σε εξαγωγέα πράσινης ενέργειας, ενώ στο σενάριο υστέρησης συνεχίζει να κάνει εισαγωγές για να καλυφθούν οι ανάγκες. Συνακόλουθα διαφοροποίηση υπάρχει και ως προς την προστιθέμενη αξία σε κάθε σενάριο.
Ως προς τα οικονομικά οφέλη των υπεράκτιων αιολικών σύμφωνα με το αισιόδοξο σενάριο, η εγχώρια προστιθέμενη αξία θα αγγίξει το 55%, που σημαίνει ότι η επενδυτική δαπάνη των 60 δισ. ευρώ μέχρι το 2050 θα μεταφραστεί σε 1,9 δισ. ευρώ ετήσια συνεισφορά στο ΑΕΠ για την περίοδο 2024–2050 και σε 44 χιλιάδες θέσεις εργασίας κάθε χρόνο.
Σύμφωνα με τη μελέτη το 55% της εγχώριας προστιθέμενης αξίας θα προέλθει κυρίως από την κατασκευή στοιχείων υποδομής των υπεράκτιων αιολικών πλην των ανεμογεννητριών (37%) όπως η ανάπτυξη εξεδρών για πλωτά αιολικά πάρκα. Ακολουθεί η εγκατάσταση και θέση σε λειτουργία των έργων (10%) ενώ μικρότερο μερίδιο αναλογή στην κατασκευή των ανεμογεννητριών (5%) και την ανάπτυξη και διαχείριση των έργων (3%).
Στο κεντρικό σενάριο οι επενδύσεις έως το 2050 μειώνονται στα 55,2 δισ. ευρώ και η εγχώρια προστιθέμενη αξία στο 45%, που σημαίνει ότι η ετήσια συνεισφορά στο ΑΠΕ θα είναι 1,4 δισ. ευρώ και οι υποστηριζόμενες θέσεις εργασίας 32.300 κάθε χρόνο.
πηγή: capital.gr
