Η διπλωµατία του µακρού τραπεζιού, οι χρησµοί του Λευκού Οίκου για εισβολή στην Ουκρανία και οι κερδοσκοπικές διαθέσεις των funds έφεραν ακόµα έναν παράγοντα αστάθειας στην ήδη επιβαρυµένη για φέτος αγροτική παραγωγή της Ευρώπης. Άµεση οικονοµική συνέπεια του τεταµένου γεωπολιτικού κλίµατος που ξεκίνησε να τροφοδοτείται µάλλον αθόρυβα από τον περασµένο Μάιο, είναι το κόστος της ενέργειας και των λιπασµάτων.
Με ή χωρίς εισβολή, οι αγρότες της Ευρώπης και γενικότερα οι πολίτες του µπλοκ έχουν ήδη πληρώσει ένα βαρύ αντίτιµο εξαιτίας της µείωσης των ροών φυσικού αερίου από τη Ρωσία, που ξεκίνησαν µε αφορµή των περιβόητο αγωγό Nord Stream 2 µε τις διαπραγµατεύσεις να έχουν παγώσει προς το παρόν. Η αλυσιδωτές αντιδράσεις στην αγορά ενέργειας µπορούν να αποτυπωθούν σε ένα γενναίο µερίδιο της επίσης περιβόητης ρήτρας αναπροσαρµογής που καλούνται σήµερα να πληρώσουν οι αγρότες στην Ελλάδα. Μέσα σε αυτό το νεφελώδες τοπίο, έκλεισαν και µονάδες παραγωγής αµµωνίας, ενώ πρόσφατα η Ρωσία έβαλε ποσοστώσεις στις εξαγωγές πρώτων υλών, απαραίτητων για την παρασκευή προϊόντων θρέψης. Η κατάσταση αυτή ισορροπεί πάνω σε δύο από τις κύριες αιτίες που έχουν ανεβάσει σε ιστορικά υψηλά το κόστος των λιπασµάτων.
Αποσιωπηµένες από το ηµερήσιο «agenda setting» των ΜΜΕ είναι και οι έµµεσες συνέπειες της κρίσης στον τοµέα των φρούτων και λαχανικών, ιδίως του ευρωπαϊκού νότου. Προς το παρόν, στο πεδίο των αγροτικών εµπορευµάτων, όλη η προσοχή πέφτει στο ενδεχόµενο ενός νέου ράλι στις τιµές των σιτηρών, εξαιτίας πιθανών αποκλεισµών στις ναυτικές οδούς της Μαύρης Θάλασσας και του σιδηροδροµικού δικτύου που εξυπηρετεί τις περιοχές αυτές, οι οποίες βρίσκονται πολύ κοντά στο «µέτωπο».
Η έναρξη όµως των εχθροπραξιών πριν από οχτώ έτη, είδε τις επενδύσεις που έγιναν στην Ελλάδα για δενδρώδεις καλλιέργειες όλο τα προηγούµενο διάστηµα, να µένουν χωρίς αντίκρισµα, κάτι που εν πολλοίς δεν έχει ακόµα ρυθµιστεί. Την ίδια στιγµή, η Ρωσία δείχνει να έχει ενισχύσει την δική της παραγωγή όσο ανέπτυξε νέες συνεργασίες, κάτι που σηµαίνει πως ακόµα και σε περίπτωση άρσης του εµπάργκο, δύσκολα η Ελλάδα θα µπορέσει να επανέλθει στα παλιά µερίδια που διέθετε στις αγορές κηπευτικών και φρούτων της χώρας.
Από την άλλη, η κλιµάκωση χαµηλού κόστους τόσο για τον Λευκό Οίκο όσο και για την Ρωσία, επέτρεψε µια ελεγχόµενη αποφόρτιση των χρηµατιστηριακών αγορών, δηµιουργώντας παράλληλα προϋποθέσεις για νέες ανατιµήσεις σε βασικά εµπορεύµατα, όπως είναι τα µέταλλα, οι σπάνιες γαίες, το πετρέλαιο και τα σιτηρά, αποσπώντας κάπως και την προσοχή των επενδυτών από τις ανησυχίες περί αύξησης των επιτοκίων δανεισµού.
Την ίδια στιγµή, ο Ρώσος πρόεδρος Βλάντιµιρ Πούτιν έχει πετύχει να κερδίσει την προσοχή των Ευρωπαίων ηγετών, που κάνουν ουρές όπως σχολιάζει ο διεθνής Τύπος για να τους υποδεχθεί στο µακρύ τραπέζι των 5,5 µέτρων. Ακόµα κι αν τα παράπονά του δεν αντιµετωπίζονται µε ιδιαίτερη συµπάθεια, φυτεύουν στο µυαλό των Ευρωπαίων ότι πρέπει να δοθεί κάτι στη Ρωσία.
