Παθητικά αντιμετωπίζει μέχρι στιγμής η ΕΕ την συγκυρία στις αγροτικές εισροές

Η ίδια φάρµα (Polacek Farma Hole s.r.o.) έχει αναπτύξει δραστηριότητα στον κατασκευαστικό κλάδο, στις κατασκευές δρόµων, στις εργολαβίες για παρεµβάσεις εδάφους, στις µεταφορές (προϊόντων, µπάζων και ό,τι βάζει ο νους), καθώς και στην ενοικίαση εξοπλισµού, αναλαµβάνοντας µάλιστα αρκετές δουλειές από το τσεχικό δηµόσιο. Για µια εκµετάλλευση που ξεκίνησε το 1990 από 350 στρέµµατα και 80 αγελάδες Holstein, πρόκειται πραγµατικά για µια εντυπωσιακή υπόθεση εργασίας, αλλά καθόλου κοντινή στην σκληρή πραγµατικότητα που καλούνται να στρογγυλέψουν οι περισσότερες αγροτικές εκµεταλλεύσεις στην Ελλάδα και τα υπόλοιπα κράτη µέλη.

Λουκέτα σε βιοµηχανίες άσχετες και σχετικές µε τον αγροτικό κλάδο, το δίληµµα «τροφή ή ρεύµα» που έχει πέσει στην Ευρώπη, συρρίκνωση της παραγωγής λιπασµάτων µέχρι και 50% και κατ’ επέκταση, εκκίνηση της νέας καλλιεργητικής περιόδου από µειονεκτική θέση, είναι ζητήµατα των οποίων η λύση δεν ωριµάζει σε φάρµες χιλιάδων στρεµµάτων που υποστηρίζονται από ανώνυµες εταιρείες µε «τα αυγά τους µοιρασµένα σε πολλά καλάθια». Εκτός και αν αυτή είναι η νέα πραγµατικότητα την οποία προωθούν οι Βρυξέλλες.

Αν και η νωθρότητα είναι ο κανόνας των Άτυπων συµβουλίων, σε µια συνθήκη που παρεκκλίνει ανησυχητικά από το σύνηθες, θα περίµενε κανείς µια πιο αποφασιστική προσέγγιση από τους υπουργούς γεωργίας του µπλοκ. Στην ατζέντα του συµβουλίου, πέρα από ακόµα µια στεγνή παρουσίαση των δεδοµένων στις αγορές αγροτικών εµπορευµάτων που τη δεδοµένη στιγµή δεν προσθέτουν πολλά στη συζήτηση, αλλά και το καθόλου επίκαιρο λόγω αοριστίας ζήτηµα της εισαγωγής νέων τεχνολογιών γενετικής βελτίωσης στην ευρωπαϊκή γεωργία.

Με τις Βρυξέλλες να παραµένουν σε ρόλο παρατηρητή, η ευρωπαϊκή οικονοµία στο σύνολό της δείχνει να εκτροχιάζεται, να εξαρτάται όλο και περισσότερο από τις εισαγωγές, που καθίστανται πιο ακριβές εξαιτίας της αποδυνάµωσης του ευρώ, σε µια κατάσταση κατά την οποία η «καταστροφή της ζήτησης» που παρατηρείται στην παγκόσµια αγορά λόγω  πληθωρισµού, να δυσχεραίνει κι άλλο τους συσχετισµούς.

Ενδεικτικό του κλίµατος, ειδικά στην περίπτωση των λιπασµάτων, είναι η είδηση που θέλει τη BASF, τον µεγαλύτερο παραγωγό χηµικών της Γερµανίας να υποχρεώνεται πλέον στο να αγοράζει αµµωνία, αντί να την παράγει, για να µειώσει την κατανάλωση αερίου στο εργοστάσιό της στο Ludwigshafen. Η Γερµανία προµηθεύεται όλο και περισσότερο ζωτικής σηµασίας χηµικά προϊόντα από το εξωτερικό, καθώς οι βιοµηχανικοί γίγαντες της χώρας, παλεύουν µε την εκτίναξη των τιµών της ενέργειας στα ύψη λόγω των περικοπών του ρωσικού φυσικού αερίου, αναφέρει το Bloomberg.

Οι τελευταίες εκτιµήσεις θέλουν την ευρωπαϊκή οικονοµία να χάνει πολλές κρίσιµες βιοµηχανίες, ενώ θα υποστεί τα επόµενα χρόνια τροµακτικό πλήγµα σε επίπεδο ανταγωνιστικότητας.

Το χειρότερο είναι ότι και όταν η Ευρώπη καταφέρει να απεξαρτηθεί από το ρωσικό φυσικό αέριο και οι συνθήκες στην ενεργειακή αγορά εξοµαλυνθούν, κάτι που εκτιµάται να γίνει κοντά στο 2025, οι τιµές µε τις οποίες θα λειτουργούν οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις θα συνεχίσουν να είναι 2 µε 3 φορές υψηλότερες απ’ ότι στις ΗΠΑ και περίπου διπλάσιες από την Κίνα.

Ζηµιά 2.000 δολαρίων για κάθε τόνο αµµωνίας που παράγεται στην ΕΕ

Oι Ευρωπαίοι παραγωγοί λιπασµάτων χάνουν επί του παρόντος περίπου 2.000 δολάρια για κάθε τόνο αµµωνίας που παράγεται στα εργοστάσια τους, σύµφωνα µε τον Όµιλο CRU. Έτσι, καθώς η Ρωσία διέκοψε και στη συνέχεια σταµάτησε επ’ αόριστον τη ροή φυσικού αερίου στην Ευρώπη, στέλνοντας τις τιµές του στα ύψη, ο τοµέας λιπασµάτων έχει κόψει έως και το 70% της παραγωγής, βάσει των τελευταίων στοιχείων. Προς το παρόν έχει ακουστεί ένα σχέδιο της Πολωνίας για αγορά φυσικού αερίου σε επίπεδα τιµών χαµηλότερα από αυτά που επιτρέπουν οι διακυµάνσεις στα χρηµατιστήρια ενέργειας, µε σκοπό την παραγωγή λιπασµάτων. Ωστόσο, όπως σχολιάζει στο διεθνή Τύπο παράγοντας της αγοράς φυσικού αερίου, «οι χώρες δεν µπορούν να επιβάλλουν την παραγωγή λιπασµάτων επειδή ανησυχούν για το αν έχουν αρκετό φυσικό αέριο για να θερµάνουν τα σπίτια των πολιτών».