Λίγες ώρες πριν την άφιξη του Αμερικανού προέδρου στην περιοχή η ρουκέτα που χτύπησε το νοσοκομείο στην Γάζα με θύματα δεκάδες αμάχους ήταν η θρυαλλίδα για να ανατρέψει το σκηνικό. Και με έναν επικοινωνιακό βομβαρδισμό, στον οποίο πρωτοστάτησαν όχι μόνο τα ΜΜΕ της Χαμάς αλλά και τα επίσημα κρατικά τουρκικά ΜΜΕ, επιχειρήθηκε να αποδοθεί αμέσως η ευθύνη στο Ισραήλ και να ξεκινήσει έτσι ένα γενικευμένο κύμα διαμαρτυρίας, ακόμη και πέραν του μουσουλμανικού κόσμου, το οποίο στην συγκεκριμένη στιγμή λειτούργησε υπέρ της Χαμάς.
Η συντονισμένη λες και ήταν προγραμματισμένη ομαδική ομοβροντία της τουρκικής ηγεσίας εναντίον του Ισραήλ, που οδήγησε στην εσπευσμένη έκκληση των ισραηλινών πολιτών να εγκαταλείψουν άμεσα την Τουρκία, ενώ είχε προηγηθεί ένα αντιισραηλινό μανιφέστο από τον ΥΠΕΞ Χακάν Φινταν σε δηλώσεις του στον Λίβανο έδωσε το σύνθημα για ένα ξέσπασμα του μουσουλμανικού κόσμου εναντίον του Ισραήλ. Και αυτό δεν πρέπει η αμερικανική ηγεσία να το παραβλέψει καθώς συνδέεται ευθέως με την πρόθεση της Τουρκίας να δείξει ότι έχει ρόλο στην περιοχή και ότι οι ΗΠΑ θα πληρώσουν κόστος εάν δεν πάνε με τα «νερά» της.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάιντεν που είχε αναλάβει μια ήδη υψηλού ρίσκου αποστολή, βλέπει πλέον την προσπάθεια του να υπονομεύεται με αυτό το εκρηκτικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί και με την σύγχυση που δημιουργήθηκε για την ευθύνη της επίθεσης στο νοσοκομείο.
Με την επίσκεψη του στο Ισραήλ και κατόπιν με την συμμετοχή του στο Αμμάν στην κοινή συνάντηση με τον πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής Μ. Αμπάς, τον Ιορδανό Μονάρχη Χουσεΐν και τον Αιγύπτιο πρόεδρο Αλ Σίσι ο Αμερικανός πρόεδρος ήθελε να εκφράσει την απόλυτη δέσμευση των ΗΠΑ για την ασφάλεια του Ισραήλ και συγχρόνως να κρατήσει ζωντανή την επαφή με τους μετριοπαθείς Άραβες που εχουν ρόλο στο Παλαιστινιακό, ώστε η διαχείριση του προβλήματος να μην περάσει στον έλεγχο των ακραίων της Χαμάς.
Τωρα πλέον όχι μονο βλεπει τον Μ. Αμπας να ακυρώνει την συνάντηση τους αλλα και τον Αραβικό κόσμο να είναι επιφυλακτικός σε κάθε συζήτηση μαζί του.
Το ενδιαφέρον βεβαίως εστιάζεται και στην Διεθνή Συνάντηση Κορυφής (εάν τελικά πραγματοποιηθεί)που σχεδιάζει για το Σάββατο ο πρόεδρος της Αιγύπτου Αλ Σίσι με την συμμετοχή σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες 18 αρχηγών κρατών και του ΓΓ του ΟΗΕ, που θα επιχειρηθεί μια διεθνής παρέμβαση ώστε να σταματήσει η αιματοχυσία,να αποτραπεί η κλιμάκωση και διάχυση της κρίσης και να αποφευχθεί μια ανθρωπιστική καταστροφή.
Από την πρώτη στιγμή οι ΗΠΑ έχουν ταχθεί υπέρ του Ισραήλ καταδικάζοντας την επίθεση που δέχθηκε, αναγνωρίζοντας το δικαίωμα σε αυτοάμυνα αλλά με την επισήμανση του ίδιου του Μπάιντεν ότι πρέπει να αποφύγει την Κατοχή στην Λωρίδα της Γάζας. Όμως οι Αμερικανοί και για λόγους ανθρωπιστικούς αλλά και πολιτικούς πιέζουν ώστε να υπάρξει άμεση λύση στο ζήτημα της παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας στην Γάζα.
Η Ουάσιγκτον δεν θα ήθελε να βρεθεί βαθιά σε μια στρατιωτική σύγκρουση στην περιοχή αυτή που θεωρητικά έχει βγει από το οπτικό πεδίο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Η εμπειρία των πολέμων στο Αφγανιστάν και στο Ιρακ έχουν αφήσει τραυματικές εμπειρίες στο αμερικανικό κατεστημένο και τώρα βεβαίως κανείς δεν θα θέλει να εμπλακεί σε μια σύγκρουση που θα επιλέξει να την κλιμακώσει το Ιραν.
Όμως πέραν της στρατηγικής δέσμευσης των ΗΠΑ για την ασφάλεια του Ισραήλ και τις πιέσεις που υπάρχουν από το πολύ ισχυρό εβραϊκό λόμπι είναι δεδομένο ότι παρά τις όχι και τόσο καλές σχέσεις του προέδρου Μπάιντεν με τον Μ. Νετανιάχου, το Ισραήλ παραμένει πυλώνας της αμερικανικής στρατηγικής παρουσίας στην Μ.Ανατολή.
Οι προσπάθειες που ξεκίνησαν από τον πρόεδρο Τραμπ με τις Συμφωνίες του Αβραάμ όχι μόνο διατηρήθηκαν στην διακυβέρνηση Μπάιντεν αλλά δόθηκε πολύς χρόνος και διπλωματικό κεφάλαιο για να φθάσουν μια αναπνοή από την αποκατάσταση των σχέσεων τους το Ισραήλ με την Σ. Αραβία, διαδικασία που ανατράπηκε από τα όσα ακολούθησαν την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου. Για τις ΗΠΑ η δημιουργία ενός διαδρόμου ασφαλείας, συνεργασίας και συνεννόησης από τον Κόλπο μέχρι την Μεσόγειο με την εμπλοκή και των χωρών του Κόλπου, της Αιγύπτου και του Ισραήλ είναι βασικό στοιχείο της στρατηγικής τους. Εκτός της σταθερότητας στον ενεργειακό εφοδιασμό των αγορών λειτουργεί ως ισχυρό αντίβαρο και στην αμερικανική πολιτική ανάσχεσης της Κίνας (και λιγότερο βεβαίως της Ρωσίας) η οποία διατηρεί στενούς δεσμούς με τον Κόλπο και τις χώρες της Κεντρικής Αφρικής. Η ομαλοποίηση των σχέσεων Σ.Αραβίας - Ισραήλ ήταν κομβική για την προώθηση του σχεδίου για τον Διάδρομο IMEC που θα συνδέει την Ινδία, μέσω Μ. Ανατολής με την Μεσόγειο και την Ευρώπη.
Οι εχθροί του διαδρόμου αυτού ήταν δεδομένοι: η Κίνα η οποία θα έβλεπε να υποβαθμίζεται ο δικός της διάδρομος Belt and Road, το Ιράν το οποίο θα περιθωριοποιηθεί από μια τέτοια εξέλιξη και συγχρόνως θα μείνει μόνο του να επιζητεί την εξαφάνιση του Ισραήλ. Και φυσικά η Τουρκία που είδε να παρακάμπτεται σε αυτό το στρατηγικής και τεράστιας γεωπολιτικής σημασίας Σχέδιο.
Ο Τ. Μπάιντεν θα επεδίωκε τόσο με τις επαφές του με την Παλαιστινιακή Αρχή όσο και με τους ηγέτες της Ιορδανίας και της Αιγύπτου να πείσει ότι δεν έχει εγκαταλείψει ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες την προσπάθεια για αναζήτηση λύσης στην βάση των δυο κρατών, αλλα τουλάχιστον σε πρώτη φάση να εξασφαλίσει ότι δεν θα υπάρξουν τέτοιες εξελίξεις στην Γάζα που θα οδηγήσουν σε πλήρες ρήγμα τις σχέσεις Ισραήλ- Αράβων.
Βεβαίως η εξίσωση είναι εξαιρετικά δύσκολη, καθώς όλοι αναγνωρίζουν ότι ο στόχος του Ισραήλ να εξοντώσει την Χαμάς είναι θεμιτός καθώς διαφορετικά όχι μόνο θα ξαναγιγαντωθεί εντός της Λωρίδας της Γάζας αλλά θα δοθεί και το λάθος μήνυμα ότι μετά από ένα τέτοιο δολοφονικό χτύπημα, μπορεί να μένει ατιμώρητη και να αποτελεί συνομιλητή της διεθνούς κοινότητας και του Ισραήλ.. Αλλα μια χερσαία επίθεση θα έχει επίσης καταστροφικές συνέπειες και επίσης δεν υπάρχει στρατηγική εξόδου από μια τέτοια επιλογή.
Μετά το χτύπημα στο νοσοκομείο της Γάζας όλο αυτό το πλάνο και οι αμερικανικοί σχεδιασμοί τινάζονται στον αέρα. Και πλέον απομακρύνεται η προοπτική μιας εστω και δύσκολης αποκλιμάκωσης της έντασης στην Μ. Ανατολή. Καθώς κάποιοι έχουν συμφέρον και δεν είναι μονο η Χαμάς αλλά και όσοι έσπευσαν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση όπως η Τουρκία, ώστε η κρίση να κλιμακωθεί.
πηγή: protothema.gr
