Περισσότεροι από 26.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους -25.000 Παλαιστίνιοι και 1.410 Ισραηλινοί- εκ των οποίων 83 δημοσιογράφοι και 136 εργαζόμενοι του ΟΗΕ στον πόλεμο στη Γάζα, ο οποίος δε διαφαίνεται να οδηγείται σύντομα στον τερματισμό του. Ανάμεσα στα θύματα πολλά παιδιά και γυναίκες, ενώ χιλιάδες ακόμα υπολογίζονται οι σοροί που παραμένουν κάτω από συντρίμμια. Το τελευταίο 24ωρο, μάλιστα, ήταν ένα από τα πιο αιματηρά αφού σκοτώθηκαν 178 Παλαιστίνιοι, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας στη Λωρίδα της Γάζας.
Τη στιγμή που οι συγκρούσεις μαίνονται με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπένιαμιν Νετανιάχου, να απομακρύνεται από τη λύση των δύο κρατών που προκρίνουν Ευρωπαίοι αξιωματούχοι ζητώντας μόνιμη εκεχειρία, ο φόβος αποσταθεροποίησης στη γύρω περιοχή εντείνεται, λίγες ημέρες πριν συμπληρωθούν τέσσερις μήνες από το «μαύρο» Σάββατο της επίθεσης της Χαμάς την 7ηΟκτωβρίου.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι καταστροφικές συνέπειες των συγκρούσεων αποτυπώνονται και στο περιβάλλον, αφού σύμφωνα με έρευνα οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά τις πρώτες 60 ημέρες του πολέμου ήταν μεγαλύτερες από το ετήσιο αποτύπωμα άνθρακα περισσότερων από 20 χώρες που εκτίθενται στην ατμοσφαιρική ρύπανση, αγγίζοντας τους 281.000 μετρικούς τόνους διοξειδίου του άνθρακα. Για παράδειγμα, η Γκάμπια εκπέμπει περίπου την ίδια ποσότητα εκπομπών αφού καταγράφονται ετησίως 300.000 τόνοι διοξειδίου του άνθρακα.
Όπως αναφέρει έκθεση που διεξήχθη από Αμερικανούς και Βρετανούς ερευνητές και δημοσιεύθηκε στο Social Science Research Network, το υψηλό ποσοστό ρύπανσης, το οποίο πιθανώς να είναι ακόμα σημαντικότερο, αποδίδεται κατά κύριο λόγο στους αεροπορικούς βομβαρδισμούς και ακολουθούν οι εκπομπές από οχήματα, καθώς και εκπομπές που παράγονται από την κατασκευή και την έκρηξη των βομβών, του πυροβολικού και των πυραύλων.
Σύμφωνα με τον βρετανικό Guardian δεν περιλαμβάνονται στην έκθεση οι εκπομπές αερίων μεθανίου και δεν υπολογίστηκε η ρύπανση από το σύνολο της αλυσίδας εφοδιασμού του πολέμου. Αντιθέτως, τέθηκαν υπόψη μόνο τα οχήματα που έδρασαν χερσαία στη Γάζα τους δύο πρώτους μήνες της σύρραξης, με αποτέλεσμα οι εκπομπές να εικάζεται ότι μπορεί στην πραγματικότητα να είναι ακόμα και 5-6 φορές υψηλότερες φτάνοντας ακόμα και τους 2 εκατ. τόνους διοξειδίου του άνθρακα, όσοι δηλαδή παράγονται από τον Νίγηρα σε ένα χρόνο.
Όπως αναφέρει το βρετανικό δημοσίευμα, οι ρουκέτες της Χαμάς που εκτοξεύτηκαν στο Ισραήλ κατά την ίδια περίοδο «παρήγαγαν περίπου 713 τόνους CO2, που ισοδυναμούν με περίπου 300 τόνους άνθρακα, υπογραμμίζοντας την ασυμμετρία της πολεμικής μηχανής της κάθε πλευράς».
Ο Μπέντζαμιν Νέιμαρκ, λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Κουίν Μέρι του Λονδίνου που συνέταξε την έρευνα τόνισε πως «η μελέτη αποτελεί μόνο ένα δείγμα του ευρύτερου στρατιωτικού αποτυπώματος του πολέμου… Μία εικόνα των μαζικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και των ευρύτερων τοξικών ρύπων που θα παραμείνουν για πολύ μετά το τέλος των μαχών».
Ο Νέιμαρκ, ο οποίος συνεργάστηκε με ερευνητές του πανεπιστημίου του Λάνκαστερ και του Climate and Community Project (CCP), ενός αμερικανικού think tank κλιματικής πολιτικής, πρόσθεσε ότι το στρατιωτικό περιβάλλον επιτρέπει την ρύπανση χωρίς να υπάρχουν συνέπειες: «Σαν να μη μετράνε οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τα τανκς και τα μαχητικά αεροσκάφη τους. Αυτό πρέπει να σταματήσει, για να αντιμετωπίσουμε την κλιματική κρίση χρειάζεται ανάληψη ευθυνών».
Όλα αυτά, τη στιγμή που σύμφωνα με την έρευνα, για την ανοικοδόμηση των 100.000 κατεστραμμένων κτιρίων της Γάζας -ανάμεσα στα οποία σχολεία, νοσοκομεία, καταστήματα- με τη χρήση σύγχρονων κατασκευαστικών τεχνικών θα προκύψουν τουλάχιστον 30 εκατομμύρια μετρικοί τόνοι αερίων, ποσοστό ανάλογο των ετήσιων εκπομπών της Νέας Ζηλανδίας και υψηλότερο από 135 άλλες χώρες και εδάφη, όπως η Σρι Λάνκα, ο Λίβανος και η Ουρουγουάη.
Ο Ντέιβιντ Μπόιν, ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον, δήλωσε πως η έρευνα βοηθά στην κατανόηση του τεράστιου μεγέθους των εκπομπών που προκύπτουν από την προετοιμασία του πολέμου, τη διεξαγωγή του και την ανοικοδόμηση μετά το πέρας του, συμπληρώνοντας πως «οι ένοπλες συγκρούσεις σπρώχνουν την ανθρωπότητα ακόμη πιο κοντά στο χείλος του γκρεμού της κλιματικής καταστροφής και είναι ένας ηλίθιος τρόπος να δαπανήσουμε τον προϋπολογισμό μας για τον άνθρακα που συρρικνώνεται».
Ο Ισραηλινός ειδικός για την κλιματική αλλαγή και τη βιωσιμότητα Γκίντεον Μπεχάρ ισχυρίστηκε πως η «μεγαλύτερη συνεισφορά του Ισραήλ στην κλιματική κρίση είναι οι λύσεις που προσφέρει», ενώ από την πλευρά του ο Χαντέελ Ιχμαίς, επικεφαλής του γραφείου κλιματικής αλλαγής της Παλαιστινιακής Αρχής, εξήγησε πως γίνονται προσπάθειες για την κλιματική αλλαγή, αλλά «ακόμα και πριν τον πόλεμο στη Γάζα, είναι δύσκολο να προσαρμοστούμε και να μετριάσουμε τις επιπτώσεις όταν δεν μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε νερό ή έδαφος, ή σε οποιαδήποτε τεχνολογία χωρίς την άδεια του Ισραήλ».
Σύμφωνα με τη μελέτη, η κατασκευή του υπόγειου δικτύου σηράγγων μήκους 500 χλμ. που χρησιμοποιείται από τους άνδρες της Χαμάς, δημιούργησε περίπου 176.000 τόνους εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, περισσότερους από όσους εκπέμπει ετησίως το νησιωτικό κράτος της Τόνγκα. Από την άλλη, η κατασκευή του σιδερένιου τείχους του Ισραήλ, το οποίο εκτείνεται σε μήκος 65 χλμ. κατά μήκος των συνόρων με τη Γάζα συνέβαλε σε σχεδόν 274.000 τόνους διοξειδίου του άνθρακα.
Επισημαίνεται πως οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τις στρατιωτικές επιχειρήσεις σε παγκόσμια κλίμακα δεν είναι γνωστές και δε λαμβάνονται υπόψη για τη γενικότερη εικόνα του κλίματος, ωστόσο εικάζεται βάσει μελετών ότι είναι υπεύθυνες για περίπου το 5% των παγκόσμιων εκπομπών. Με την προϋπόθεση ότι τέτοιοι υπολογισμοί ευσταθούν ο στρατιωτικός τομέας θα είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος παράγοντας εκπομπών στον πλανήτη μετά τις ΗΠΑ, την Κίνα και την Ινδία.
