Η χώρα τρέφει το ένα πέμπτο του παγκόσμιου πληθυσμού με λιγότερο από το ένα δέκατο της παγκόσμιας καλλιεργήσιμης έκτασης, που αντισταθμίζεται από τις μαζικές αγορές από το εξωτερικό. Το Πεκίνο προσπαθεί τώρα να αλλάξει αυτή την κατάσταση, προωθώντας την τεχνολογία και την αύξηση των δαπανών ώστε να μετατρέψει εκτάσεις που είναι πολύ αλμυρές ή μολυσμένες σε καλλιεργήσιμες. Προσπάθειες όπως αυτή αποτελούν βασικά στοιχεία της εντατικοποιημένης εκστρατείας της κινεζικής κυβέρνησης, ώστε η εγχώρια παραγωγή να καλύπτει επαρκώς τις διατροφικές ανάγκες του κινεζικού λαού.
Καθώς οι εμπορικοί και πολιτικοί δεσμοί με τη Δύση φαίνεται να φθείρονται, το θέμα της διατροφικής αυτάρκειας, παρόλο που αποτελεί μακροχρόνια ανησυχία για τον Σι Τζινπίνγκ, έχει αποκτήσει το τελευταίο διάστημα ιδιαίτερα αυξημένη σημασία. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα λόγω της κλιματικής αλλαγής, η πιθανή επιστροφή του Τραμπ στην προεδρία των Η.Π.Α., και ο συνεχιζόμενος πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, έχουν κάνει την ανάγκη για αγροτική αυτάρκεια όλο και πιο επιτακτική.
Η Κίνα είναι αποφασισμένη να γίνει αυτάρκης στα σιτηρά, αν και δεν προβλέπεται σύντομα να θέσει τον εαυτό της εκτός παγκόσμιας αγοράς. Ο πρώτος νόμος της για την επισιτιστική ασφάλεια τέθηκε σε ισχύ τον περασμένο μήνα, με στόχο την ενίσχυση των προσπαθειών για την περαιτέρω ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής και τη λογοδοσία των αξιωματούχων για την εφαρμογή του. Ο νόμος συντάχθηκε και εγκρίθηκε γρήγορα, γεγονός που υπογραμμίζει τον επείγοντα χαρακτήρα του ζητήματος.
Όπως δήλωσε ο Kong Xiangbin, καθηγητής του Αγροτικού Πανεπιστημίου της Κίνας, η διασφάλιση της επισιτιστικής ασφάλειας οφείλει να αποτελεί πρωταρχικό μέλημα μιας χώρας με 1,4 δισ. ανθρώπους. Είναι επίσης θέμα εθνικής κυριαρχίας. Η πιο κρίσιμη παράμετρος πίσω από αυτόν τον στόχο είναι η καλλιεργήσιμη γη.
Ο Kong εκτιμά ότι η Κίνα διαθέτει πάνω από 6 εκατομμύρια εκτάρια μη εκμεταλλευόμενης ή εγκαταλελειμμένης γης λόγω της αυξανόμενης αστυφιλίας – 63,89% του κινεζικού πληθυσμού ζει σε πόλεις. Επιπλέον, λόγω της έντονης ρύπανσης του εδάφους ή της έντονης αλατότητας του, η γη είναι μη αξιοποιήσιμη. Μετά από χρόνια έρευνας, το πρόβλημα αυτό έχει αρχίσει να αντιμετωπίζεται με επιτυχία.
Παράδειγμα επιτυχίας αποτελεί το χωριό Nanliuhe στην ανατολική επαρχία Shandong, το οποίο κάποτε βρισκόταν κάτω από το νερό. Βρίσκεται λιγότερο από 20 χιλιόμετρα από την Κίτρινη Θάλασσα και ακόμα γίνεται συλλογή αλατιού από λίμνες που υπάρχουν διάσπαρτες στην περιοχή. Για πολλές γενιές, οι αγρότες της περιοχής ήταν αναγκασμένοι να υπομένουν πενιχρές αποδόσεις των καλλιεργειών ή να αναζητούν εργασία σε κάποιο αστικό κέντρο.
Σήμερα, χάρη σε μια πρωτοποριακή μέθοδο που λειτουργεί με τη χαλάρωση του πυκνού εδάφους που παγιδεύει το αλάτι και επιτρέπει την απομάκρυνσή του, τα χωράφια του χωριού το Μάιο, υπήρχαν σειρές σιταριού μέχρι το γόνατο, οι οποίες είχαν πρόσφατα συγκομιστεί. Η τεχνολογία αυτή, αν εφαρμοστεί σε μεγάλη κλίμακα, θα μπορούσε να μεταμορφώσει την εγχώρια παραγωγή σιτηρών και άλλων καλλιεργειών.
«Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, προσπαθούμε να βελτιώσουμε τη γη», δήλωσε ο Li Genyuan, ο οποίος διαχειρίζεται περίπου 67 εκτάρια χωραφιών, όπου καλλιεργούνται επίσης καλαμπόκι και σόγια. Επέστρεψε στη γεωργία αφού εργάστηκε για μια δεκαετία στις κατασκευές και την κλωστοϋφαντουργία, ακόμη και σε κοντινές αλατοκαλλιέργειες. Μετά από προσπάθειες όλα αυτά τα χρόνια με μεθόδους όπως τα φυτοφάρμακα και η τέφρα, η νέα μέθοδος ήταν η ταχύτερη λύση.
Η έκταση του εδάφους που έχει προσβληθεί από αλάτι στην Κίνα είναι σχεδόν όσο το μέγεθος της Αυστρίας και ισοδυναμεί με περίπου το 6% της καλλιεργήσιμης γης της. Τα αλκαλικά εδάφη εξαπλώνονται ακόμη και κατά μήκος του Κίτρινου Ποταμού λόγω των παραδοσιακών μεθόδων άρδευσης και της κλιματικής αλλαγής. Το πρόβλημα είναι τόσο σοβαρό που ο Σι Τζινπίνγκ έθεσε το θέμα επανειλημμένα ακόμη και σε ομιλίες του, ενώ δεν το είχε κάνει πριν από το 2020.
Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών ανέφερε σε γραπτή δήλωσή του ότι τα αλμυρά εδάφη αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 10% της παγκόσμιας καλλιεργήσιμης γης, ενώ περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο εκτάρια κινδυνεύουν, και «η βιώσιμη διαχείριση αυτών των εδαφών είναι ζωτικής σημασίας για την κάλυψη της ζήτησης τροφίμων».
Ο Li συνεργάζεται με τον Hu Shuwen, καθηγητή στο Πεκίνο, ο οποίος ανέπτυξε τη μέθοδο για την επεξεργασία αλμυρής γης αφού πέρασε χρόνια στη Βόρεια Αμερική δουλεύοντας πάνω στα βιο-υλικά. Οι αποδόσεις έχουν τριπλασιαστεί μετά την επεξεργασία του εδάφους, σε επίπεδα ίσα με τα επίπεδα ενός κανονικού χωραφιού σιταριού, λένε οι ερευνητές του Hu.
Η ομάδα του έχει μεταμορφώσει πάνω από 133.000 εκτάρια αλατούχου-αλκαλικής γης σε όλη την Κίνα από το 2008 που ξεκίνησε το πρώτο του πρόγραμμα πεδίου και σχεδιάζουν να προχωρήσουν σε περίπου 27.000 εκτάρια φέτος.
Δεν είναι μόνο τα αλμυρά εδάφη που μετασχηματίζονται. Η Chongqing Greatech Architectural Technology Group Co., μια εταιρεία κατασκευαστικής τεχνολογίας στη νοτιοδυτική Κίνα, είναι ένας από τους πολλούς παίκτες που έχουν πειραματιστεί με τη μετατροπή των εγκαταλελειμμένων ορυχείων σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Έχει μετατρέψει πάνω από 30 εκτάρια ορυχείων ασβεστόλιθου σε καλλιεργήσιμη γη από το 2020 έως το 2023.
Σε πιο ακραίες περιπτώσεις, η κυβέρνηση έχει κλείσει ορισμένα γήπεδα γκολφ που, όπως λέει, έχουν καταλάβει παράνομα καλλιεργήσιμη γη, σε μια εντατικοποιημένη εκστρατεία για τη ρύθμιση της κατασκευής τέτοιων χώρων. Ορισμένες τοπικές κυβερνήσεις, υπό την πίεση να ενισχύσουν την παραγωγή σιτηρών, έχουν κόψει ακόμη και δεκάδες χιλιάδες δέντρα και έχουν κατεδαφίσει ζώνες πρασίνου στις πόλεις για να δημιουργήσουν χώρο για αγροτικές εκτάσεις.
Συνολικά, υπάρχουν ενδείξεις ότι συντελείται μια στροφή.
Η συνολική καλλιεργήσιμη γη της Κίνας αυξήθηκε τα τελευταία δύο χρόνια μετά από μια παρατεταμένη ύφεση, δήλωσε η κυβέρνηση το 2023. Στόχος της είναι να αυξήσει περαιτέρω την αυτάρκεια σε δημητριακά και να μειώσει τις εισαγωγές κατά περισσότερο από 30%.
Παρόλα αυτά, οι μελετητές έχουν προειδοποιήσει ότι η έντονη ρύπανση από μέταλλα και φυτοφάρμακα απειλεί την ποιότητα των γεωργικών εκτάσεων. Θα πάρει πολύ καιρό ακόμα ώστε να μειωθούν οι παγκόσμιες εισαγωγές της Κίνας, ειδικά στη σόγια, με τις πρόσφατες καιρικές συνθήκες να ενδέχεται να αναζωπυρώσουν την ανάγκη για περισσότερες εισαγωγές σιτηρών.
Οι συνδυασμένες αγορές καλαμποκιού, σιταριού, σόγιας, σόργου και κριθαριού – οι πέντε μεγαλύτερες καλλιέργειες που προμηθεύεται η Κίνα βάσει όγκου – θα φτάσουν στο ιστορικό υψηλό των σχεδόν 161 εκατομμυρίων τόνων την περίοδο 2023-24 και ενδέχεται να αυξηθούν περαιτέρω την επόμενη, σύμφωνα με τις προβλέψεις του αμερικανικού Υπουργείου Γεωργίας.
Ο Joe Glauber, ανώτερος ερευνητής στο Ινστιτούτο Έρευνας Διεθνούς Πολιτικής Τροφίμων, δήλωσε ότι η κινεζική παραγωγή μπορεί να καταφέρει να συμβαδίσει με την αυξανόμενη ζήτηση, αλλά είναι σίγουρο ότι η Κίνα θα παραμείνει εισαγωγέας ζωοτροφών και σίγουρα εισαγωγέας σόγιας.
Πηγή: The Japan times
