Στο Συμβούλιο Γεωργίας και Αλιείας της ΕΕ, που διεξήχθη στις 18 Νοεμβρίου, συζητήθηκε η ανάγκη αντιμετώπισης του ελλείμματος παραγωγής φυτικών πρωτεϊνών, το οποίο επηρεάζει αρνητικά την αυτάρκεια της Ένωσης σε τρόφιμα και ζωοτροφές. Παρά ταύτα, το έγγραφο που παρουσίασαν η Γερμανία και η Δανία είναι ασαφές ως προς την έννοια των «πράσινων πρωτεϊνών», που προτείνεται ως λύση.
Σύμφωνα με τη Farm Europe, η νέα αυτή ιδέα φαίνεται να εξυπηρετεί περισσότερο την προώθηση της εναλλακτικής ατζέντας πρωτεϊνών, η οποία υποστηρίζεται από ορισμένες ΜΚΟ και πολυεθνικές εταιρείες. «Η ατζέντα αυτή προωθεί τις συνθετικές πρωτεΐνες ως κύρια λύση», σημειώνεται χαρακτηριστικά, δημιουργώντας διχασμό στον αγροτικό τομέα.
Ο όρος «πράσινες πρωτεΐνες» χρησιμοποιείται κυρίως ως εργαλείο μάρκετινγκ, βασισμένο σε ατεκμηρίωτους ισχυρισμούς, τη στιγμή που απαιτείται συνεργασία και συμπληρωματικότητα για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του ευρωπαϊκού αγροτικού μοντέλου.
Η Ευρώπη χρειάζεται ισορροπημένη στρατηγική για τις πρωτεΐνες
Τα δεδομένα υποδεικνύουν ότι η ανάπτυξη της ευρωπαϊκής φυτικής παραγωγής συνδέεται στενά με τη βιομηχανία βιοκαυσίμων. Πάνω από 13 εκατομμύρια τόνοι πρωτεϊνών υψηλής ποιότητας συμπαράγονται ετησίως, ενισχύοντας την ευρωπαϊκή αλυσίδα εφοδιασμού και μειώνοντας τις εκπομπές στις μεταφορές.
Παράλληλα, η κατανάλωση ζωικής πρωτεΐνης στην ΕΕ παραμένει σταθερή. Σύμφωνα με τις προβλέψεις, η κατανάλωση κρέατος θα αυξηθεί ελαφρώς το 2024, φτάνοντας τα 66,8 κιλά κατά κεφαλήν, ευθυγραμμιζόμενη με τις διεθνείς συστάσεις υγείας.
Οι πολίτες έχουν δικαίωμα να κάνουν ενημερωμένες επιλογές μεταξύ φυτικών και ζωικών πρωτεϊνών, κατανοώντας πλήρως τη διαδικασία παραγωγής τους, όπως η χρήση ΓΤΟ ή αντιβιοτικών. Η αντίληψη των «εναλλακτικών πρωτεϊνών» ως πανάκεια συχνά στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης, καθώς δεν αξιολογείται επαρκώς η επίδρασή τους στο περιβάλλον.
Ως εκ τούτου, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να προωθεί το δικαίωμα των καταναλωτών να κάνουν ενημερωμένες επιλογές μεταξύ φυτικών και ζωικών πηγών πρωτεΐνης και να κατανοούν πλήρως τις διαδικασίες πίσω από κάθε προϊόν, συμπεριλαμβανομένης της πιθανής χρήσης ΓΤΟ, ορμόνες, αντιβιοτικά, αυξητικούς παράγοντες, επίπεδο επεξεργασίας και ενεργειακές επιπτώσεις. Η αντίληψη των «εναλλακτικών πρωτεϊνών» ως πανάκεια συχνά στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης, καθώς δεν αξιολογείται επαρκώς η επίδρασή τους στο περιβάλλον.
