Οι ηγέτες των χωρών ήταν δυσκίνητοι η θερμοκρασία του πλανήτη αυξάνεται και ο στόχος της διατήρησης του 1,5ο βαθμού κελσίου δεν θα υπάρχει από το 2030 και μετέπειτα.
Ο Nafkote Dabi, επικεφαλής της πολιτικής για το κλίμα στην Oxfam International, χαρακτήρισε τη συμφωνία «παγκόσμιο σχέδιο Ponzi». «Η καταστροφή του πλανήτη μας μπορεί να αποφευχθεί, αλλά όχι με αυτή την άθλια και ανέντιμη συμφωνία.»
Η διάσκεψη για το κλίμα έκλεισε δραματικά νωρίς το πρωί της Κυριακής, όταν οι διαπραγματευτές κατέληξαν σε συμφωνία για τον τριπλασιασμό της ροής χρηματοδότησης για το κλίμα προς τις αναπτυσσόμενες χώρες.
Οι αναπτυσσόμενες χώρες είχαν καλέσει τις πλούσιες χώρες να τους παρέχουν 1,3 εκατ. δολάρια (1,08 εκατ. λίρες) ετησίως για να τις βοηθήσουν να απαλλαγούν από τον άνθρακα στις οικονομίες τους και να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. Ωστόσο, η τελική συμφωνία προβλέπει δέσμευση για μόλις 300 δισ. δολάρια ετησίως.
Για την Raina, η οποία είναι σύμβουλος του υπουργείου Οικονομικών Υποθέσεων της Ινδίας, δεν ήταν μόνο ο ίδιος ο στόχος που προκάλεσε οργή, αλλά και η διαδικασία με την οποία οριστικοποιήθηκε. Λίγες ώρες πριν από την ολοκλήρωση της Cop29, όταν η συμφωνία φαινόταν άπιαστη, αντιπρόσωποι από τις ΗΠΑ, την Κολομβία και πολλά αφρικανικά έθνη εθεάθησαν να μελετούν έγγραφα σε μια σύσκεψη. Σχέδια κυκλοφόρησαν πριν κοινοποιηθούν στο κοινό και σε όλο το συνεδριακό κέντρο κυκλοφορούσαν φήμες για παρασκηνιακές συμφωνίες της τελευταίας στιγμής.
Η Raina δήλωσε ότι η σύμβαση-πλαίσιο του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή, η οποία συγκαλεί τις ετήσιες συνόδους κορυφής της COP, έχει ως στόχο τη λήψη αποφάσεων με συναίνεση. Η Ινδία σχεδίαζε να προβεί σε δήλωση διαφωνίας πριν από την έγκριση της απόφασης, αλλά δεν της δόθηκε η ευκαιρία να το πράξει.
Σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Guardian λίγο μετά τη δήλωσή της, η Ρέινα χαρακτήρισε την υιοθέτηση του στόχου «εξωφρενική». «Πρόκειται για μια πλήρη παρωδία της δικαιοσύνης», είπε.
Η Catherine Pettengell, συνήγορος της ΜΚΟ Climate Action Network UK, δήλωσε ότι οι διαδικαστικές επιλογές θα μπορούσαν να διαβρώσουν την εμπιστοσύνη στις διαδικασίες του ΟΗΕ για το κλίμα.
«Οι αναπτυσσόμενες χώρες έχουν αναγκαστεί να δεχτούν ημίμετρα, το ένα μετά το άλλο, αλλά στο Cop29 αυτά τα ημίμετρα μεταφέρουν το κόστος της κλιματικής αλλαγής στους ανθρώπους που είναι λιγότερο υπεύθυνοι, αλλά υφίστανται τις χειρότερες συνέπειες», ανέφερε. Ο στόχος άφησε πικρή γεύση στο στόμα άλλων διαπραγματευτών. «Το ότι οι ανεπτυγμένες χώρες λένε ότι αναλαμβάνουν την πρωτοπορία με 300 δισ. δολάρια μέχρι το 2035 είναι ένα αστείο», δήλωσε ένας εκπρόσωπος από τη Νιγηρία μετά την έγκριση του εγγράφου. «Δεν το δεχόμαστε αυτό».
Είπε ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Νιγηρία, η οποία είναι μεγάλος παραγωγός πετρελαίου, θα χρειαστούν πολύ μεγαλύτερη βοήθεια για να μειώσουν τις εκπομπές τους.
Ο Juan Carlos Monterrey Gómez, ειδικός αντιπρόσωπος του Παναμά για την κλιματική αλλαγή, αμφισβήτησε επίσης τη διαδικασία υιοθέτησης του στόχου.
Λίγες ώρες πριν από την έγκριση του κειμένου, αντιπροσωπείες από τα μικρά νησιωτικά κράτη και τα λιγότερο ανεπτυγμένα έθνη αποχώρησαν από μία συνεδρίαση, λέγοντας ότι αγνοήθηκαν τα συμφέροντά τους για τη χρηματοδότηση του κλίματος.
Το διαπραγματευτικό μπλοκ των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών (ΛΑΧ), το οποίο εκπροσωπεί 45 έθνη και 1,1 δισεκατομμύρια ανθρώπους, δήλωσε ότι η συμφωνία της Κυριακής κατέστρεψε τρία χρόνια διαπραγματεύσεων για τον στόχο της χρηματοδότησης του κλίματος.
«Αυτό έχει απορριφθεί αδιάφορα», αναφέρεται σε δήλωση των ΛΑΧ. «Παρά τις εξαντλητικές προσπάθειες συνεργασίας με τους βασικούς παράγοντες, οι εκκλήσεις μας αντιμετωπίστηκαν με αδιαφορία. Αυτή η απροκάλυπτη απόρριψη διαβρώνει την εύθραυστη εμπιστοσύνη που διέπει αυτές τις διαπραγματεύσεις και χλευάζει το πνεύμα της παγκόσμιας αλληλεγγύης».
Ο Avinash Persaud, εμπειρογνώμονας σε θέματα χρηματοδότησης του κλίματος στη Διαμερικανική Τράπεζα Ανάπτυξης, ο οποίος έχει διατελέσει σύμβουλος της πρωθυπουργού των Μπαρμπάντος, Mia Mottley, δήλωσε: «Έγινε σκληρή μάχη, αλλά με 300 δισ. δολάρια ετησίως που κατευθύνονται από τις ανεπτυγμένες προς τις αναπτυσσόμενες χώρες, φτάσαμε στο όριο μεταξύ αυτού που είναι πολιτικά εφικτό σήμερα στις ανεπτυγμένες χώρες και αυτού που θα έκανε τη διαφορά στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Η Raina δήλωσε ότι το κείμενο δεν περιλαμβάνει επαρκή προστασία για άλλες αναπτυσσόμενες χώρες. «Όλες οι αναπτυσσόμενες χώρες χρειάζονται χρηματοδότηση», είπε, προσθέτοντας ότι οι κατά κεφαλήν εκπομπές της Ινδίας είναι πολύ χαμηλότερες από εκείνες των αναπτυγμένων χωρών.
Ο καθηγητής Ottmar Edenhofer, οικονομολόγος για το κλίμα στο Ινστιτούτο Potsdam για την έρευνα των επιπτώσεων του κλίματος στη Γερμανία, δήλωσε ότι: «Το πολυμερές σύστημα διεθνούς συνεργασίας δεν είχε καταρρεύσει, όπως είχε φανεί πιθανό κατά καιρούς. Η σύνοδος κορυφής για το κλίμα στο Μπακού δεν ήταν μια επιτυχία, αλλά στην καλύτερη περίπτωση η αποφυγή μιας διπλωματικής καταστροφής, πρόσθεσε, απαιτούνται τώρα διαφορετικοί τρόποι για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, όπως η συνεργασία μεταξύ μικρότερων ομάδων κρατών.»
Η δήλωση της Tracy Carty της Greenpeace αναφέρεται στην ανάγκη να υποχρεωθούν οι μεγάλες εταιρείες ορυκτών καυσίμων να συμβάλουν στη χρηματοδότηση της κλιματικής δράσης και της μετάβασης σε βιώσιμες μορφές ενέργειας.
