Οι τελευταίες πληροφορίες θέλουν τους επιτελείς των διαχειριστικών αρχών και φυσικά την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης να βλέπουν µε καλό µάτι το ενδεχόµενο σύνδεσης των άµεσων κοινοτικών ενισχύσεων που εισπράττουν κάθε χρόνο οι αγρότες µε την προσκόµιση ενός ελάχιστου ορίου τιµολογίων πώλησης αγροτικών προϊόντων, το οποίο θα επιβεβαιώνει την άσκηση της αγροτικής δραστηριότητας εκ µέρους του κατόχου δικαιωµάτων και δικαιούχου άµεσης ενίσχυσης.
Πρόκειται για µια νέα προσέγγιση, η οποία, στο βαθµό που υιοθετηθεί και µάλιστα µε αυστηρότητα από τη χώρα µας, δηµιουργεί νέα δεδοµένα στο πεδίο της αγροτικής παραγωγής, όπου, τον τελευταίο καιρό και µε αφετηρία τις φορολογικές ανακατατάξεις του 2016 η παραοικονοµία οργιάζει.
Όπως αναφέρουν έµπειροι παρατηρητές, οι επιλογές «µαύρης αγοράς» που έχει στη διάθεσή του ο Έλληνας αγρότης σε πολλά αγροτικά προϊόντα, θέτουν σε κίνδυνο όχι µόνο την εύρυθµη λειτουργία των αγορών αλλά και τις δοµές στήριξης και ανάπτυξης του αγροτικού χώρου. Χαρακτηριστικό παράδειγµα οι συνεταιριστικές οργανώσεις, πολλές εκ των οποίων αποδεκατίστηκαν και υπό το βάρος του ανταγωνισµού από το ιδιωτικό εµπόριο, το οποίο, παίζοντας µε µεγαλύτερη άνεση το παιχνίδι της παραοικονοµίας, έκανε τους αγρότες να γυρίσουν την πλάτη τους στους συνεταιρισµούς.
Διαβάστε επίσης: Παράθυρο για μονοετή επέκταση του πριμ για βιοκαλλιεργητές καθώς πηγαίνει πίσω η έναρξη εφαρμογής της νέας ΚΑΠ
Κοντά στους συνεταιρισµούς, πρόβληµα έχουν βεβαίως από την ανάπτυξη του παρεµπορίου στα αγροτικά προϊόντα και οι καλά οργανωµένες ιδιωτικές επιχειρήσεις και ειδικά εκείνες που δραστηριοποιούνται στον τοµέα της µεταποίησης, καθώς υφίστανται µε τη σειρά τους έντονο ανταγωνισµό από τους λεγόµενους αλεξιπτωτιστές του χώρου οι οποίοι κινούνται κάτω από τα ραντάρ της εφορίας και έχουν τον τρόπο να προσελκύουν τους παραγωγούς µε τον αέρα που τους δίνει το «µαύρο χρήµα» και η παράνοµη βεβαίως απαλλαγή, σχεδόν από κάθε είδους φορολογία.
Ένας εν δυνάµει συσχετισµός των επιδοτήσεων (τσεκ) µε παραστατικά και τιµολόγια πώλησης, θα µπορούσε να αποτελέσει τεράστιας σηµασίας διαρθρωτικό µέτρο, καθώς, πέραν των επιπτώσεων που θα έχει στα δηµόσια έσοδα, εκτιµάται ότι θα απελευθερώσει τεράστιες δυνάµεις, αποµακρύνοντας από τη «διαχείριση» των αγροτικών γαιών τους λεγόµενους «αγρότες του καναπέ» και δίνοντας τη δυνατότητα να έρθουν στη θέση τους νέοι και µε επεξεργασµένο αναπτυξιακό πλάνο αγρότες.
Διαβάστε αναλυτικό ρεπορτάζ στην εφημερίδα Agrenda που κυκλοφόρησε το Σάββατο 9 Νοεμβρίου μαζί με το περιοδικό «Top 50 Ελληνικά Τυριά»
