Παραμένει όμως κυρίαρχη η αίσθηση πως αν όχι προσεχώς, δηλαδή τον Μάρτιο, φέτος θα είναι σίγουρα, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου το έτος που η Moody’s θα επαναφέρει το ελληνικό αξιόχρεο στο σύμπαν της επενδυτικής βαθμίδας, 15 χρόνια μετά την έξοδο της χώρας από αυτό ελέω της δημοσιονομικής κρίσης του 2010.
Σε κάθε περίπτωση ο τρέχον, προγραμματισμένος έλεγχος, είναι ένα σημαντικό κρας τεστ με δεδομένη τη βούληση της Αθήνας να κλείσει αυτή την εκκρεμότητα, για την οποία η Moody’s δεν δείχνει να βιάζεται. Στο θετικό σενάριο ωστόσο που εν τέλει το Μάρτιο θα έχουμε την αναβάθμιση, η αγορά θα πάρει ένα θετικό σήμα, ενισχύοντας και τη θέση της για την ευρύτερη αναβάθμιση των μεγάλων ελληνικών επιχειρήσεων αλλά και του ΧΑ.
Σε αυτό το πλαίσιο έχει σημασία το feedback που θα λάβουν τα κλιμάκια του διεθνούς οργανισμού για μια σειρά από εξελίξεις σε θέματα δημοσιονομικά, αναπτυξιακά αλλά και μεταρρυθμίσεων. Δεν παύει να αποτελεί ένα καίριο ζητούμενο για την Ελλάδα να πείθει τους ξένους πρώτον πως το χρέος της θα εξυπηρετείται κανονικά και πως έχει λάβει μέριμνα για να αποφύγει μια απότομη καθίζηση της ανάπτυξης, ειδικά αφού θα ξεκινήσει να φθίνει η ροή ευρωπαϊκών κονδυλίων από τα κοινοτικά ταμεία.
Στα θετικά για την ελληνική οικονομία είναι η δημοσιονομική υπεραπόδοση αλλά και η προσήλωση που δείχνει η κυβέρνηση στην επίτευξη των στόχων – ακόμη και εις βάρος φιλολαϊκών πολιτικών –, η ενδυνάμωση του τραπεζικού συστήματος αλλά και η επενδυτική δυναμική που επιδεικνύουν μεγάλες επιχειρήσεις. Το μεγάλο ερώτημα είναι κατά πόσο η Moody’s σε ένα περιβάλλον που πλέον έχει επιβαρυνθεί από την αβεβαιότητα των πολιτικών Τραμπ και του τι αυτές θα σημάνουν για την αναπτυξιακή δυναμική στην Ευρώπη, σε ένα περιβάλλον που ούτως ή άλλως έχει σύνθετες προκλήσεις, θα τηρήσει στάση αναμονής ή θα κάνει το βήμα που έχουν κάνει όλοι οι άλλοι οίκοι.
Ένα βήμα που ακόμη και οι πιο απαισιόδοξοι παραδέχονται πως έχει γίνει και από την ίδια την αγορά κάτι που αντανακλάται και στην πορεία των ελληνικών επιτοκίων. Χθες το ελληνικό δεκαετές ομόλογο διαπραγματεύονταν στο 3,4%, έναντι 3,6% του ιταλικού, 2,9% του πορτογαλικού και 3,1% του ισπανικού. Το spread του ελληνικού δεκαετούς με το αντίστοιχο γερμανικό Bund ήταν στις 85 μονάδες βάσης.
Πηγή:Mononews.gr
