Στη πράξη, πρόκειται για μια προσπάθεια της ΕΕ να εξασφαλίσει μια όσο πιο «άμεση συνεργασία» των ευρωπαίων εισαγωγέων με τις χώρες προμήθειας, όπως γράφει το draft που επικαλείται το Reuters, παρακάμπτοντας τους traders και τους ενδιάμεσους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα «καπέλα» και τις τιμές.
Σήμερα το αμερικανικό αέριο στον κόμβο Henry hub της Λουιζιάνα διαπραγματεύεται στα 14 ευρώ/ MWh, φτάνει στην Ευρώπη μαζί με τα μεταφορικά προς 24- 25 ευρώ, αλλά πωλείται σε τιμή market. Δηλαδή διπλάσια, προς 49 - 50 ευρώ/MWh, όσο η τρέχουσα στον ολλανδικό χρηματιστηριακό κόμβο του TTF.
Το σκεπτικό του σχεδίου φαίνεται να στηρίζεται στη λογική ότι η ΕΕ ή οι χώρες -μέλη θα μπορούσαν να πριμοδοτούν τους ευρωπαίους εισαγωγείς για να επενδύουν σε υποδομές στο εξωτερικό, είτε παρέχοντας προνομιακά δάνεια, είτε διασφαλίζοντας δικαιώματα υγροποίησης αερίου.
Η φιλοσοφία του είναι παρόμοια με εκείνη του «ιαπωνικού μοντέλου» που φαίνεται να υιοθετεί η Κομισιόν, όπως γράφει και το Politico: Εδώ και πολλά χρόνια, το Τόκιο αποκτά μετοχικά ποσοστά σε εταιρείες LNG του εξωτερικού, με αντάλλαγμα μακροχρόνια συμβόλαια σε χαμηλές τιμές. Στρατηγική μέσω της οποίας η Ιαπωνία έχει γίνει σήμερα ο μεγαλύτερος κρατικός επενδυτής σε αμερικανικά έργα LNG, ξοδεύοντας δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια και εισάγοντας επίπεδα ρεκόρ αμερικανικού αερίου τα τελευταία χρόνια.
Η πρόταση για απευθείας χρηματοδότηση από ευρωπαικά κεφάλαια υποδομών υγροποιημένου αερίου στο εξωτερικό, φαίνεται να αποτελεί μέρος του ευρύτερου σχεδίου της Κομισιόν για την ενέργεια, που θα παρουσιαστεί στις 26 Φεβρουαρίου («Action Plan for Affordable Energy»). Θα εμπεριέχει ευρύτερα μέτρα μείωσης των τιμών για τα νοικοκυριά, τις επιχειρήσεις και τη βιομηχανία.
Στο σκέλος ωστόσο του αερίου θυμίζει τη γενικότερη συζήτηση που γίνεται στην Ευρώπη για αγορές περισσότερου αμερικανικού LNG, προκειμένου το μπλοκ να αποφύγει τους δασμούς με τους οποιους απειλεί ο Πρόεδρος Τραμπ και ένα γενικότερο εμπορικό πόλεμο με τις ΗΠΑ. Δίχως να διευκρινίζει ποιες χώρες εννοεί, το προσχέδιο αναφέρει ότι η ΕΕ «θα συνεργαστεί άμεσα με αξιόπιστους προμηθευτές LNG για να εντοπίσει πρόσθετες και ανταγωνιστικές από πλευράς κόστους πηγές εισαγωγών από υφιστάμενα και μελλοντικά έργα εξαγωγών LNG». Οι ΗΠΑ είναι ο νούμερο ένα προμηθευτής της ΕΕ σε LNG.
Κινείται επομένως στη λογική του διαπραγματευτικού χαρτιού με το οποίο οι ευρωπαϊκές ηγεσίες θεωρούν ότι θα αποφύγουν έναν εμπορικό πόλεμο και θα «ρίξουν γέφυρες» στον Αμερικανό πρόεδρο. Το κλειδί επομένως του υπό συζήτηση σχεδίου βρίσκεται στο τίμημα που αυτό συνεπάγεται. Αλλο πράγμα η ενεργειακή ασφάλεια και άλλο το κόστος για να επιτευχθεί.
Τι είναι το ιαπωνικό μοντέλο
Το «ιαπωνικό μοντέλο» στο οποίο αναφέρεται το draft έχει από πίσω του την Ιαπωνική Τράπεζα Διεθνούς Συνεργασίας (JBIC), η οποία έχει μέχρι σήμερα επενδύσει σε έργα παραγωγής LNG, από την Αυστραλία και τις ΗΠΑ μέχρι τη Ρωσία και την Αφρική.
Στη περίπτωση των ΗΠΑ, η διμερής σχέση ενισχύεται συνεχώς, όπως έγινε σαφές στις αρχές του μήνα όταν ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Σιγκέρου Ισίμπα πέταξε στην Ουάσιγκτον, για να συναντηθεί με τον Ντ. Τραμπ.
«Η Ιαπωνία θα αρχίσει σύντομα να εισάγει νέες υψηλές ποσότητες αμερικανικού υγροποιημένου αερίου σε αριθμούς ρεκόρ», είχε δηλώσει μετά τη συνάντηση ο Αμερικανός Πρόεδρος.
Σημειωτέον ότι από το 2019 μέχρι και τα μέσα του 2024, οι ιαπωνικές εταιρείες είχαν επενδύσει σε νέους τερματικούς σταθμούς εισαγωγής LNG με δυναμικότητα 16,2 εκατομμυρίων τόνων στο Μπαγκλαντές, την Ινδονησία και τις Φιλιππίνες, σύμφωνα με υπολογισμούς του Reuters και στοιχεία της Διεθνούς Ένωσης Αερίου.
Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.grFOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin
Αποσύνδεση τιμών ρεύματος από το αέριο, ελάφρυνση λογαριασμών
Σύμφωνα με τις διαρροές, το πακέτο που θα παρουσιάσει η Κομισιόν την επόμενη εβδομάδα, θα περιλαμβάνει και μια πλειάδα άλλων μέτρων για ελάφρυνση των λογαριασμών ηλεκτρικής ενέργειας στα νοικοκυριά και τις βιομηχανίες. Αν και όλα αυτά μένει να φανούν στη πράξη, οι πληροφορίες μιλούν για αποσύνδεση των τιμών του ρεύματος από τις υψηλές και ασταθείς τιμές του αερίου μέχρι αφαίρεση από τους λογαριασμούς της ηλεκτρικής ενέργειας όλων των μη ενεργειακών χρεώσεων.
Το πρώτο, δηλαδή η αποσύνδεση των τιμών του ρεύματος από εκείνων του αερίου είναι κάτι που θέτει η Ελλάδα από τη περίοδο της ενεργειακής κρίσης του 2022. Μέχρι πρότινος συναντούσε τη μόνιμη αντίδραση του ευρωπαϊκού Βορρά
Το δεύτερο, δηλαδή η αφαίρεση των μη ενεργειακών χρεώσεων από τους λογαριασμούς έχει μπει σχετικά πρόσφατα στο ευρωπαϊκό τραπέζι. Στο θέμα αναφέρθηκε και ο Επίτροπος Ενέργειας Ντάν Γιόργκενσεν, μιλώντας για την ανάγκη «αντιμετώπισης του μη ενεργειακού σκέλους των λογαριασμών ενέργειας», πρόβλημα που απασχολεί όλο και περισσότερα κράτη - μέλη της ΕΕ.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, το βασικό πρόβλημα δεν είναι άλλο από την σημαντική επιβάρυνση του τελικού ποσού από ρυθμιζόμενες χρεώσεις που δεν σχετίζονται άμεσα με το κόστος και την κατανάλωση της ενέργειας, όπως η ΕΡΤ και τα δημοτικά τέλη.
Ο διαχωρισμός της είσπραξης των χρεώσεων και του κόστους της ενέργειας είναι ένα θέμα που συζητείται χρόνια. Είναι ακόμη πιο επίκαιρο σε μια περίοδο μεγάλης διείσδυσης των ΑΠΕ, χωρίς ωστόσο η φθηνή πράσινη ενέργεια να φαίνεται στον τελικό καταναλωτή.
Σε κάθε περίπτωση, η όλο και πιο δεινή θέση στην οποία βρίσκεται η Ευρωπαική Ενωση και οι συνεχείς πλέον πιέσεις από τις κοινωνίες, κάνουν τη Κομισιόν να αναζητά με αιχμή του δόρατος το φυσικό αέριο, μέτρα, ικανά να παρέχουν πρόσβαση σε χαμηλότερα κόστη, φέρνοντας τις τιμές της ΕΕ πιο κοντά σε αυτές των ΗΠΑ, όπου είναι τέσσερις - πέντε φορές χαμηλότερες.
Αυτό ακριβώς υποστηρίζει και ο Μάριο Ντράγκι που καλεί την ΕΕ να χρησιμοποιήσει τη διαπραγματευτική της δύναμη για να εξασφαλίσει μεγάλες ποσότητες αερίου σε όσο το δυνατόν πιο προνομιακές τιμές. Συζήτηση που δεν μπορεί να αφορά μόνο τις ΗΠΑ αλλά και τη Νορβηγία, η οποία καλύπτει περίπου το 30% των ευρωπαικών αναγκών και επίσης πουλά πανάκριβα το φυσικό αέριο στην ΕΕ συγκριτικά με τα κόστη παραγωγής του.
ΠηγήEuro2day.gr
