Η ενίσχυση έχει ανώτατο όριο τα 10 ευρώ το στρέµµα, αντί για 16 ευρώ το στρέµµα την προηγούµενη χρονιά και περιορίζεται περαιτέρω πάνω από τα 200 στρέµµατα για να καταλήγει µηδενική πάνω από τα 300 στρέµµατα. Ταχύτερη είναι η αποκλιµάκωση για τους αγρότες που µένουν εκτός «χάρτη εξισωτικής», για να καταλήξει επίσης µηδέν σε βάθος τετραετίας.
Ακόμα αποκλειστικά σε αυτό το φύλλο της Agrenda, κλειστό παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις των επιτελών της πλατείας Βάθη για γρήγορο άνοιγμα από αρχές Απριλίου, παραμένει η εφαρμογή για τις μεταβιβάσεις δικαιωμάτων. Αποτέλεσμα της όλης κατάστασης είναι η σύγχυση των αγροτών που πηγαίνουν στους πιστοποιημένους φορείς αυτές τις μέρες για τις δηλώσεις ΟΣΔΕ, καθώς επίσης και η αδυναμία γενικότερου προγραμματισμού.
Αναλυτικό ρεπορτάζ για το σκληρό σιτάρι. Μεγάλη προμηνύεται η παγκόσμια παραγωγή σιτηρών, εξέλιξη που ασκεί πίεση στις τιμές. Απρόσμενη βοήθεια έρχεται μόνο από το σκληρό ρούβλι, που κάνει τα ρωσικά σιτάρια ακριβότερα.
Επίσης, ενημερωθείτε για την προκαταβολή φόρου στο 75% από φέτος. Πονάει αυτές τις μέρες η προκαταβολή φόρου 75%, στην οποία υποχρεώνονται οι αγρότες με την υποβολή της νέας φορολογικής δήλωσης στην εφορία.
Όλες οι λεπτομέρειες για την παράταση ως τις 15 Ιουνίου στις δηλώσεις ΟΣΔΕ. Διά χειρός Χόγκαν η παράταση κατά έναν μήνα και μέχρι τις 15 Ιουνίου της προθεσμίας υποβολής των φετινών δηλώσεων ΟΣΔΕ. Αργότερα πάνε και οι πληρωμές.
Με μικροαλλαγές το Μητρώο Αγροτών. Οικονοµικά στοιχεία της αγροτικής εκµετάλλευσής τους καλούνται να υποβάλουν στο Μητρώο Αγροτών οι παραγωγοί ως 15 Ιουνίου.
Τα περιεχόμενα της εφημερίδας Agrenda είναι τα εξής:
Επικαιρότητα
• Εσπευσµένα στη Βουλή φορολογικό και ασφαλιστικό το Σαββατοκύριακο
• Τσάκισε καλλιέργειες σε Ηµαθία, Ξάνθη και Ρίζα η ισχυρή χαλαζόπτωση
Επενδύσεις
• Με µεταποιητικές αγροτικών προϊόντων εγκρίνεται ο νέος αναπτυξιακός
• Αγροτικές εργασίες «εξ ουρανού» θέλει το νέο επενδυτικό µοντέλο µε drones
Εμπορεύματα
• Ξεπέρασε τα 3,30 ευρώ το ελαιόλαδο, διστακτική ακόµα η αγορά
• Στήριγµα στις τιµές καλαµποκιού και σόγιας, το Ελ Νίνιο σε Ν. Αµερική
Editorial
Η πολιτική είναι τέχνη του εφικτού και µ’ αυτή την έννοια µπορούν να γίνουν κατανοητές κάποιες υποχωρήσεις, προκειµένου να διευκολυνθούν κάποιες άλλες, προφανώς εξ ίσου σηµαντικές ή και σηµαντικότερες επιδιώξεις.
Οι κυβερνήσεις βέβαια, ως εντολοδόχοι του λαού, είναι εκεί, σε κάθε διαβούλευση για να σταθµίζουν τα πράγµατα, να κάνουν τις ιεραρχήσεις και φυσικά να παίρνουν και το ανάλογο πολιτικό κόστος ή όφελος. Σε κάθε διαπραγµάτευση κάτι παίρνεις και κάτι δίνεις, κάποιοι ωφελούνται και κάποιοι επιβαρύνονται, κάποιοι επικροτούν και κάποιοι διαµαρτύρονται. Αν µας έχει µπερδέψει κάπου η σηµερινή κυβέρνηση είναι στο ότι επιχειρεί ανώφελα σε κάθε διαπραγµάτευση να τους έχει όλους ευχαριστηµένους. Με άλλα λόγια, κυνηγάει µόνιµα το ανέφικτο και προσγειώνεται συχνά, κάπως ανώµαλα, στη σκληρή πραγµατικότητα.
Η προσέγγιση αυτή δεν κατατάσσεται… στα λάθη του ατζαµή και δεν περιορίζεται στο επικοινωνιακό πεδίο, αφού σε πολλές περιπτώσεις καθίσταται θεµελιώδες συστατικό της διαπραγµατευτικής τακτικής και επιδρά καθοριστικά στο αποτέλεσµα της διαπραγµάτευσης, υπονοµεύοντας εν τέλει και το ζητούµενο στην επικοινωνία.
Το παράδειγµα των αγροτών είναι αντιπροσωπευτικό της ανεδαφικότητας που χαρακτηρίζει την όλη προσπάθεια. Μήνες τώρα η κυβέρνηση µένει εγκλωβισµένη στην υπόσχεση όχι νέα βάρη, υποχρεώνεται στην πορεία να καταπιεί πολλά από τα προαπαιτούµενα της άλλης πλευράς (πιστωτές) και όταν τα ίδια τα στοιχεία της συµφωνίας προδίδουν πρόσθετη επιβάρυνση (από φόρους και εισφορές) τουλάχιστον 1 δις, εκείνη επιµένει ότι οι αγρότες βγαίνουν απ’ όλη αυτή την υπόθεση… κερδισµένοι!
Πολλές φορές µάλιστα, γίνεται τόσο πιστευτή, από την ίδια και τους καθ’ ύλη αρµόδιους, η προπαγάνδα την οποία υιοθετεί, ώστε στην πορεία, περνάει σε δεύτερη µοίρα η ανάγκη αναζήτησης τυχόν ισοδύναµων ή έστω υποδεέστερων µέτρων, που θα µπορούσαν πάντως να αµβλύνουν το πρόβληµα και να εξισορροπήσουν κατά κάποιο τρόπο τα πράγµατα.
Γιατί, που πήγαν αλήθεια, οι εκπτώσεις (από το φόρο) για τα µεροκάµατα των µελών της αγροτικής οικογένειας (δεν συνιστά πρόσφορη λύση το εργόσηµο), πως εντάσσεται στο ασφαλιστικό σύστηµα η πραγµατική απασχόληση στις αγροτικές εκµεταλλεύσεις (η σύνδεση των εισφορών µε το φορολογητέο εισόδηµα µάλλον επιδοτεί την «µαύρη εργασία»), ενώ έµεινε εκ νέου στις καλένδες κάθε σκέψη για κίνητρα στους κατ’ ουσία καλλιεργητές, σε αντίθεση µε ότι ισχύει για τους ετεροεπαγγελµατίες κατόχους αγροτικής γης.
Agrenda
