Στην αναμονή Θεσσαλοί για αποζημιώσεις Daniel σε αμύγδαλα και ακτινίδια

Στο μεταξύ, καμία κινητικότητα δεν έχει σημειωθεί και στις εκκρεμείς αποζημιώσεις των αμυγδαλοπαραγωγών της Θεσσαλίας, που επλήγησαν από παγετό και στη συνέχεια από τον Daniel, αφού προς το παρόν έχουν πληρωθεί μόνο όσοι παραγωγοί είχαν δηλώσει ζημιές και από τα δύο «χτυπήματα» μαζί.

Περίπου τέσσερις μήνες, από τη στιγμή που αντίκρισαν τα κτήματά τους βουλιαγμένα κάτω από τεράστιους όγκους νερών, όχι μόνο δεν έχουν λάβει έστω κάποια προκαταβολή αποζημίωσης για το φυτικό κεφάλαιο, ώστε να σχεδιάσουν την επόμενη ημέρα της εκμετάλλευσής τους, αλλά ούτε καν έχουν περάσει οι γεωπόνοι του ΕΛΓΑ για αυτοψία στο φυτικό κεφάλαιο.

Η αδράνεια αυτή όμως πέραν της άμεσης οικονομικής επίπτωσης θέτει, λόγω της παρουσίας σαπισμένων ριζών, σε άμεσο κίνδυνο επιμόλυνσης τα χωράφια, τα οποία εξακολουθούν να απειλούνται ταυτόχρονα και με νέες πλημμύρες, καθώς στη «σφαίρα» των ανεκπλήρωτων δεσμεύσεων συνεχίζει να κινείται κι ο καθαρισμός σε κοίτες ποταμών και χειμάρρων.

Το πρόβλημα εντοπίζεται σε μια έκταση που καλύπτει από 700 έως και 1.000 στρέμματα, το βιώνουν περισσότεροι από 100 παραγωγοί στην περιοχή του Ομολίου Λάρισας, που φημίζεται για τα ποιοτικά ακτινίδιά της και αφορά κυρίως σε νέους ανθρώπους, οι οποίοι αποφάσισαν να μείνουν και να επενδύσουν στον τόπο τους και από τη μια στιγμή στην άλλη, είδαν να γκρεμίζεται ό,τι έχτιζαν όλα τα προηγούμενα χρόνια και καθώς είναι απογοητευμένοι αν δεν στηριχθούν ίσως εγκαταλείψουν.

«Όταν τελείωσε η κακοκαιρία Daniel μετά από μία μόλις ημέρα στην περιοχή μας το έδαφος είχε στραγγίσει και πιστέψαμε ότι γλιτώσαμε τα κτήματά μας. Ωστόσο, δύο – τρεις ημέρες αργότερα, ήρθαν τα πάνω – κάτω. Έσπασαν τα αναχώματα και το σημείο κλήθηκε να διαχειριστεί όλους τους υδάτινους όγκους που είχαν πέσει στη Θεσσαλία, καθώς το Δέλτα του Πηνειού αποτελεί την κύρια λεκάνη απορροής για την έξοδο του νερού προς τη θάλασσα. Οι επιπτώσεις, μετά από αυτό, ήταν ολέθριες», αναφέρθηκε στην Agrenda από τον Κωνσταντίνο Μυλωνά, αντιπρόεδρο στο Νέο Συνεταιρισμό Ομολίου, ο οποίος υπενθυμίζει με νόημα ότι επί 40 χρόνια οι ακτινιδιοπαραγωγοί της περιοχής διατηρούν ασφαλισμένα τα περιβόλια τους στον ΕΛΓΑ, εκπληρώνοντας στο ακέραιο τις υποχρεώσεις τους και ποτέ, μέχρι σήμερα, δεν είχαν λάβει κάποια αποζημίωση.

«Ήρθε δυστυχώς η ώρα να γίνει κι αυτό», σημειώνει ο κ. Μυλωνάς και σπεύδει να εξηγήσει ότι εκτός από τη μείωση παραγωγής, προκλήθηκε και ολική καταστροφή στο φυτικό κεφάλαιο, που σημαίνει πως αν γίνει η φύτευση φέτος, θα χρειαστούν περίπου 7 έτη για να ξαναφτάσουν τα κτήματα σε σημείο υψηλής απόδοσης και να έχουν οι καλλιεργητές ένα αξιοπρεπές εισόδημα για να βιοποριστούν.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον οι πληγέντες παραγωγοί ζητούν άμεσα να μάθουν πότε επιτέλους θα γίνει ο έλεγχος για το κατεστραμμένο φυτικό κεφάλαιο, ποια υπηρεσία θα το αναλάβει και τί αποζημίωση θα δοθεί. «Πρέπει χθες να ολοκληρωθεί η εκτίμηση των ζημιών για να μπορέσουν οι παραγωγοί να ξεριζώσουν τα νεκρά φυτά και να σώσουν τα χωράφια τους από τη μόλυνση με φυτοπαθολογικές ασθένειες του εδάφους. Οι υπηρεσίες του ΕΛΓΑ λένε αφήστε μάρτυρες, γιατί αλλιώς δεν πρόκειται να αποζημιωθείτε. Μα ακόμη και ένα δέντρο ανά είκοσι να κρατήσουμε ως μάρτυρα, όπως είναι η οδηγία, ο κίνδυνος εξάπλωσης της μόλυνσης στο χωράφι παραμένει μεγάλος», τονίζεται από τον κ. Μυλωνά.

Ένας επιπλέον λόγος για την επίσπευση των εκτιμήσεων των ζημιών, εξάλλου, έχει να κάνει με το ό,τι πρέπει να δοθεί και ο απαραίτητος χρόνος να παραγγελθούν και να αναπτυχθούν νέα φυτά στα φυτώρια, ενώ δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής πως η περίοδος φύτευσης για γυμνόριζα φυτά έχει ημερομηνία λήξης και, όπως μας αναφέρεται, πρέπει να ολοκληρωθεί το αργότερο μέχρι τα μέσα Μαρτίου.

Καμπανάκι, ωστόσο, κρούουν οι παραγωγοί της περιοχής και σε σχέση με τα αναγκαία βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα έργα στην κοίτη του Πηνειού και των παραποτάμων του, καθώς το Δέλτα του αποτελεί την κύρια έξοδο διαφυγής των νερών στη θάλασσα.

«Υπάρχει επιτακτική ανάγκη για την εκβάθυνση της κοίτης του Πηνειού και των παραποτάμων, καθώς δεν έχουν καθαριστεί για πάνω από 40 έτη και προστέθηκαν και νέα φερτά υλικά, σε ύψος 3-4 μέτρων, από την κακοκαιρία Daniel, με συνέπεια ο ποταμός να έχει μπαζωθεί και σε μια ενδεχόμενη ακόμη και μικρή βροχόπτωση θα προκληθούν χειρότερες καταστροφές», σημειώνει ο συνομιλητής μας και υπογραμμίζει πως η μελέτη των Ολλανδών αναφέρει ξεκάθαρα πως πρέπει να καθαρίσουν πρώτα τα ποτάμια από φερτά υλικά και τις παράνομες κατασκευές στις «μπούκες» τα σημεία συνάντησης του ποταμού με τη θάλασσα.

Από την Περιφέρεια Θεσσαλίας ανακοινώθηκε ότι τα βραχυπρόθεσμα έργα για τον καθαρισμό των ποταμών θα ξεκινήσουν έως το τέλος του Φεβρουαρίου και σύμφωνα με τους παραγωγούς της περιοχής, είναι μια θετική εξέλιξη, αλλά μένει να φανεί αν το χρονοδιάγραμμα θα τηρηθεί ή θα αποδειχθεί πως ήταν δεσμεύσεις γραμμένες στο χιόνι.

Η καχυποψία και η απογοήτευση είναι εμφανής στους πληγέντες, διότι ανάλογες προφορικές δεσμεύσεις, έχουν δοθεί και για την αποζημίωσή τους, αλλά δυστυχώς στον κατάλογο του ΕΛΓΑ για τις προς αποζημίωση καλλιέργειες, δεν συμπεριλαμβάνεται τελικά η ακτινιδιά, παρά τις καταστροφικές ζημίες που υπέστη στην περιοχή.