Το λαχανικό με την… τρυφερή καρδιά που καλλιεργείται από τους Ρωμαϊκούς χρόνους, με τον Ηρόδοτο να αναφέρεται σε αυτό, έφτασε έως τη σύγχρονη εποχή για να απειληθεί από το πλαστικό.
Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Plant Physiology and Biochemistry εξηγεί ότι τα μικροπλαστικά και τα νανοπλαστικά επιδρούν σε τέτοιο βαθμό στο φυτό που μεταβάλλεται η ανάπτυξή του, με την αλλαγή να συμβαίνει σε διαφορετικό επίπεδο σύμφωνα με το μέγεθος των ινών που διαχέονται στο περιβάλλον. Συγκεκριμένα, τα μικροπλαστικά ωθούν τα φύλλα του να μεγαλώσουν περισσότερο, χωρίς όμως αυτό να είναι ευχάριστη είδηση.
Παρατηρώντας τέσσερις διαφορετικές συγκεντρώσεις μικρο και νανοπλαστικών που αποτελούνταν από πολυαιθυλένιο, οι επιστήμονες κατέγραψαν διάφορες παραμέτρους, όπως η φωτοσυνθετική δραστηριότητα, μορφολογικές αλλαγές και βιοχημικές παραλλαγές στο μεταβολισμό σε φύλλα και ρίζες.
Κατέληξαν, λοιπόν, ότι το μέγεθος των σωματιδίων παίζει κρίσιμο ρόλο στην επιρροή διαφόρων πτυχών της ανάπτυξης του μαρουλιού, όπως η βιομάζα, η συσσώρευση χλωροφύλλης και άλλες χρωστικές, τα φύλλα και η φωτοσυνθετική δραστηριότητα.
«Τα ευρήματά μας αποκάλυψαν ότι το μέγεθος των σωματιδίων παίζει καθοριστικό ρόλο στην επίδραση διαφόρων χαρακτηριστικών ανάπτυξης του μαρουλιού (βιομάζα, κατάτμηση χρώματος, δείκτης πρασίνου, φύλλα και φωτοσυνθετική δραστηριότητα)», αναφέρει η έκθεση και συνεχίζει σχολιάζοντας την επίδραση των μικρότερων σωματιδίων, τα οποία έχουν αντίκτυπο στις υπέργειες δομές των φυτών και τη βιοχημεία των φύλλων. Αναλυτικότερα, τα φύλλα των μαρουλιών που έχουν καλλιεργηθεί σε έδαφος με νανοπλαστικά μπορούν να αναπτυχθούν έως και 60 % περισσότερο από εκείνα των φυτών που καλλιεργούνται υπό παρόμοιες συνθήκες αλλά δεν εκτίθενται σε νανοπλαστικά. Το χαρακτηριστικό αυτό συνοδεύτηκε από την ενίσχυση της φωτοσυνθετικής τους απόδοσης σύμφωνα με την ποσότητα σωματιδίων στο έδαφος.
Την ίδια στιγμή, τα μεγαλύτερα σωματίδια επηρέασαν τον μεταβολισμό των ριζών, με τους ειδικούς να παρατηρούν ότι η έκθεση σε αυτά μπορεί να οδηγήσει σε συσσώρευση ενώσεων αζώτου, το οποίο είναι σημαντικό για την ανάπτυξη του φυτού, και υποδεικνύει ότι η παρουσία μικροπλαστικών στο έδαφος είναι ικανή να μεταβάλει την παραγωγή ουσιών που είναι απαραίτητες για την επιβίωση του μαρουλιού.
Ο καθηγητής Λουίτζι Λουτσίνι, της Σχολή Γεωργικών Επιστημών, Τροφίμων και Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Κατόλικα, στην Πιατσέντζα που ηγήθηκε της μελέτης μιλώντας στην ιταλική εφημερίδα La Repubblica εξήγησε ότι η επίδραση στον κύκλο του αζώτου συνεπάγεται πιθανή επίδραση στην αποτελεσματικότητα των αζωτούχων λιπασμάτων και, κατά συνέπεια, επίδραση στη βιωσιμότητα των καλλιεργειών.
Πηγή: newmoney
