Aπολιθωμένα ελαιόδεντρα μέχρι τον ορίζοντα και το μάτι να αναζητά απελπισμένα μια σκιά μέσα στον εξαντλητικό καύσωνα του Ιουλίου. Ένα πέρασμα από τον κάποτε πιο εμβληματικό ελαιώνα της Ευρώπης, χτυπημένο ανεπανόρθωτα από την Xyllela fastidiosa προκαλεί αγωνία. Το Ελαίας Καρπός βρέθηκε στην Απουλία για να εξετάσει ιδίοις όμασι τον μεγαλύτερο ίσως εχθρό της ελιάς.
Η εικόνα αποθαρρυντική. Η έκταση της καταστροφής, η ταχύτητα με την οποία κινήθηκε η ασθένεια ανάμεσα στα δέντρα, δύσκολα την επεξεργάζεται ο ανθρώπινος νους. Χειρότερο ίσως και από πυρκαγιά, μιας και μέσα σε λίγους μόλις μήνες, η γη ανακτά δυνάμεις και το πράσινο σκάει μέσα από το γκριζαρισμένο έδαφος και η γη είναι έτοιμη να υποδεχθεί νέα δεντρύλλια. Στην περίπτωση της Xylella όμως, το βακτήριο εξακολουθεί να παραμονεύει στα δύσκολα ελεγχόμενα έντομα-ξενιστές του, για να ξεράνει από μέσα προς τα έξω κάθε νέα προσπάθεια.
