Αγροτικά Προγράμματα η προϋπόθεση για αύξηση της παραγωγής

Έκθεση που ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 2019 της ΛΚΝ Ανάλυσις και του Γεωπονικού Πανεπιστηµίου Αθηνών για τις επιπτώσεις που έχουν τα Προγράµµατα Αγροτικής Ανάπτυξης στις αγροτικές εκµεταλλεύσεις, ουσιαστικά δείχνουν ότι µόνο όσες κατάφεραν να βγάλουν εις πέρας Σχέδιο Βελτίωσης αύξησαν κατά 50% την αξία της παραγωγής τους (κατά 24.339 ευρώ µέσο όρο) µε όλες τις υπόλοιπες να µένουν κατά βάση στάσιµες (3.995 ευρώ αύξηση). Αυτό µε απλά λόγια µεταφράζεται πως την όποια οικονοµική µεγέθυνση στη χώρα µας έχουν την ευκαιρία να πετυχαίνει η πλειοψηφία των εκµεταλλεύσεων σύµφωνα µε το ρυθµό προκήρυξης των Σχεδίων Βελτίωσης. Αλλά και πάλι, δεν υπάρχει καµία ουσιαστική αναδιάρθρωση των εκµεταλλεύσεων όπως φαίνεται από τα στοιχεία της µελέτης που παρουσιάστηκε ενώπιον των διαχειριστικών αρχών στις 25 Ιουνίου στα Χανιά, παρά µόνο αύξηση ζωικού κεφαλαίου ή στρεµµάτων. Ίσως, διαφαίνεται µία τάση προς τα κηπευτικά. «Οι όροι ένταξης του Μέτρου 4.1 Σχέδια Βελτίωσης καθοδηγούν τους δικαιούχους στην υλοποίηση των επενδύσεων», επιβεβαιώνει παράλληλα η οµάδα των µελετητών, κάτι που σηµαίνει ότι οποιαδήποτε αλλαγή στην πορεία των ελληνικών εκµεταλλεύσεων επιθυµούν να κάνουν οι κρατούντες θα πρέπει να την παιρνούν σωστά και στοχευµένα µέσω του σηµαντικότερου διαρθρωτικού προγράµµατος της ΚΑΠ.

Σε συνεχή συρρίκνωση το αγροτικό εισόδηµα παρά τα κοινοτικά κονδύλια

Ωστόσο, ούτε τα 5 δις περίπου κοινοτικών κονδυλίων του δεύτερου Πυλώνα δεν καταφέρνουν να αντιστρέψουν την αρνητική πορεία του αγροτικού εισοδήµατος µαρτυρά η µελέτη µε τίτλο «2η Ενδιάµεση Αξιολόγηση των Προγραµµάτων Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020». Συγκεκριµένα φαίνεται αρνητική συµβολή µέχρι στιγµής των Προγραµµάτων στην Ακαθάριστη Προστιθέµενη Αξίας (έσοδα µείον ενδιάµεσες δαπάνες) της γεωργίας στη χώρα µας που έπεσε κατά -0,41%. Όπως εξηγεί στην Agrenda ένας εκ των συγγραφέων της µελέτης, αυτό σηµαίνει απλά ότι τα χρήµατα δεν ήταν αρκετά για να αντισταθµίσουν τα λειτουργικά κόστη της αγροτικής επιχείρησης, είτε, οι τιµές που απολάµβαναν οι παραγωγοί δεν ήταν σε καµία περίπτωση ικανές να αυξήσουν µε κάποιο τρόπο το εισόδηµά τους. Το ίδιο ισχύει και για την απασχόληση στη γεωργία που µειώθηκε κατά -3,56%.