BACK TO
TOP
Προγράμματα

Eρωτηματικά σχετικά με τα προγράμματα εκρίζωσης ζωονόσων

«Πόσα χρήµατα ξοδεύονται για ζωονόσους, ποιοι τα παίρνουν και γιατί δεν εκριζώνονται;» Ήταν η ερώτηση εβδοµάδας στο περασµένο φύλλο της Agrenda, η οποία βασίστηκε σε πλήθος καταγγελιών κτηνοτρόφων, που έρχονται σε γνώση της, για το µείζον θέµα που αποτελεί «πληγή» για το παραγωγικό αυτό κοµµάτι της υπαίθρου.

44-45_PINAKAS_2

Μαρία Γιουρουκέλη

1
0

Ενδεικτικό είναι ότι την περίοδο 2009-2014, για τα προγράµµατα αυτά διατέθηκαν από τον προϋπολογισµό της ΕΕ 1,3 δισ. ευρώ που συνιστούν το µεγαλύτερο τµήµα του προϋπολογισµού της ΕΕ για την ασφάλεια των τροφίµων, µε τη χώρα µας να αποσπά ένα σηµαντικό τµήµα από τα κονδύλια αυτά. Στην κατεύθυνση αυτή και τα 19 εκατ. ευρώ που ανακοινώθηκαν στις 31 Ιουλίου, χωρίς περαιτέρω λεπτοµέρειες από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για «την αντιµετώπιση ασθενειών των ζώων και την προστασία του ζωικού κεφαλαίου της χώρας». Το κονδύλι αυτό, σύµφωνα µε την ανακοίνωση του υπουργείου, προβλέπει την αποζηµίωση κτηνοτρόφων για νοσούντα ζώα, την ενίσχυση κτηνοτρόφων για τη λήψη προληπτικών µέτρων ώστε να αποφευχθούν νόσοι που πλήττουν το ζωικό κεφάλαιο καθώς και την κάλυψη λειτουργικών αναγκών των στελεχών των περιφερειακών υπηρεσιών του υπουργείου και των Περιφερειών όλης της χώρας. Να σηµειωθεί ότι το πρόγραµµα συγχρηµατοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (σε ποσοστό 28%) ενώ το υπόλοιπο ποσό (72%) αποτελεί εθνική συµµετοχή.

Μια αποτύπωση πάντως του τι συµβαίνει, και τα κονδύλια δεν φέρνουν αποτελέσµατα, δίνει ανακοίνωση του Συλλόγου Κτηνοτρόφων Εκτατικής Κτηνοτροφίας του νοµού Πέλλας.

Ανακοίνωση Συλλόγου Κτηνοτρόφων Εκτατικής Κτηνοτροφίας Νοµού Πέλλας

Σε συνέχεια του ερωτήµατος που θέσατε στην εφηµερίδα σας µε αριθµό φύλλου 768, το Σάββατο 1 Αυγούστου 2020 µα δίνετε την ευκαιρία να απαντήσουµε σε ένα ερώτηµα που µας βασανίζει εδώ και πολλά χρόνια...

Στη Ρουµανία και την Πορτογαλία ο µελιταίος πυρετός εξαφανίστηκε µέσα σε 18 µήνες. Στην Ελλάδα το πρόγραµµα εκρίζωσης πραγµατοποιείται από το 1980 περίπου, αλλά ακόµα παλεύουµε να το εξαφανίσουµε...Υπάρχουν κτηνίατροι από όλες τις εµπλεκόµενες υπηρεσίες (επιδοτήσεων και αποζηµιώσεων) που υποχρεώνουν τους κτηνοτρόφους να σφάζουν ζώα που δεν είναι µολυσµένα για να υπάρχει συνεχής δοσοληψία, αφού τα χρήµατα από τις αποζηµιώσεις δεν καταλήγουν εξ ολοκλήρου στους «πληγέντες» κτηνοτρόφους (σε πολλές περιπτώσεις τα ονόµατα που αποζηµιώνονται είναι τα ίδια για πολλά χρόνια). Κάτι παρόµοιο συµβαίνει και µε τις υπόλοιπες ζωονόσους και ζωανθρωπονόσους. Πάρτε για παράδειγµα τις σφαγές λόγω Οζώδους ∆ερµατίτιδας: από το 2016 έχουν σφαχτεί υποχρεωτικά πολλά ζώα τα οποία έχουν θαφτεί. Εάν ανοίξουν αυτοί οι χώροι υγειονοµικής ταφής και γίνει µια σύγκριση µεταξύ των ζώων που έχουν αποζηµιωθεί µε αυτά που τελικά θα βρεθούν µέσα, θα καταλάβετε το µέγεθος της διαπλοκής... Κι ενώ η νοµοθεσία είναι ξεκάθαρη: τα ζώα που τελούν υπό υγειονοµικά µέτρα πρέπει να βόσκουν υπό περιορισµούς σε καραντίνα σε οριοθετηµένους βοσκοτόπους ικανούς να θρέψουν το ζωικό κεφάλαιο, στο νοµό Πέλλας για παράδειγµα αυτό δεν έχει εφαρµοστεί εδώ και πολλά χρόνια. Υπάρχει ενδεχοµένως δοσοληψία κάποιων υπαλλήλων µε τους κτηνοτρόφους και γι’ αυτό έχουν αποθρασυνθεί αµφότεροι: υπάρχουν κτηνοτρόφοι που κατ’ επανάληψη (και ενώ τελούν υπό περιοριστικά µέτρα) µετακινούνται πεζή σε θερινούς βοσκοτόπους χωρίς να έχουν στη διάθεση τους τα κατάλληλα υγειονοµικά έγγραφα και χωρίς να αντιµετωπίζουν καµία ουσιαστική ποινή, βόσκοντας τα ζώα τους µαζί µε ζώα διαφορετικού υγειονοµικού καθεστώτος. Πολλές φορές βέβαια λαµβάνουν Άδειες ∆ιακίνησης χωρίς καµία εφαρµογή περιοριστικών µέτρων. Έτσι συνεχίζουν να διασπείρονται οι ασθένειες... Από την άλλη πλευρά υπάρχουν και κτηνοτρόφοι που δεν ενδίδουν στις πιέσεις των εµπλεκόµενων υπηρεσιών και για αυτό σε έκταση βοσκοτόπους, όπου τα ζώα δεν χωράνε ούτε να σταθούν, και φυσικά τους επιβάλλουν πρόστιµα για την µη τήρηση των υγειονοµικών µέτρω µε αποτέλεσµα να µην λαµβάνουν τελικά τις επιδοτήσεις που δικαιούνται!!!

Επίσης σε διάφορες ηµερίδες που έχουµε παρακολουθήσει οι ίδιοι οι καθηγητές Πανεπιστηµίου και αρµόδιοι επιστήµονες αναφέρουν πως περίπου το 70% των εισαγόµενων στην Ελλάδα ζώων πάσχουν από κάποια ζωονόσο/ζωανθρωπονόσο. Οπότε η απάντηση στο ερώτηµα που θέσατε είναι η εξής: τα χρήµατα είναι πολλά, τα παίρνουν σε πολύ µεγάλο βαθµό και οι ίδιοι οι κτηνοτρόφοι και οι συναλλασσόµενοι µε αυτούς, και τέλος δεν συµφέρει το πανίσχυρο σύστηµα που έχει στηθεί να εξαλειφθούν οι ασθένειες αυτές και χρειάζεται παρέµβαση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και του ίδιου του πρωθυπουργού για να εφαρµοστεί ο Νόµος...

Με εκτίµηση

Ο Σύλλογος Κτηνοτρόφων

Εκτατικής Κτηνοτροφίας Νοµού Πέλλας

Σχόλια (0)
Προσθήκη σχολίου
ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΣΧΟΛΙΟ
Σχόλιο*
χαρακτήρες απομένουν
* υποχρεωτικά πεδία

Ροή Ειδήσεων

Ροή Ειδήσεων Προγράμματα Profi Επενδύσεις