Καθυστερήσεις εγκρίσεων, πληθωρισμός και επιτόκια ανάχωμα στις επενδύσεις
Είναι ενδεικτικό πως σχεδόν ένας χρόνος έχει περάσει από τότε που ολοκληρώθηκαν οι αιτήσεις στα πλαίσια του καθεστώτος Αγροδιατροφής του Αναπτυξιακού Νόµου 4887/2022 και παρά το γεγονός πως είχε γίνει «σηµαία» της ηγεσίας του αρµοδίου Υπουργείου ότι θα τελειώνουν οι αξιολογήσεις εντός 3µήνου, δεν υπάρχει καµία έγκριση.
Σηµειώνεται πως ακόµη, υλοποιούνται επενδύσεις που είχαν εγκριθεί µε βάση τον Αναπτυξιακό του 2004 δηλαδή δύο προγραµµατικές περιόδους πίσω. Παράλληλα, το ίδιο χάσµα παρατηρείται και στα Σχέδια Βελτίωσης καθώς ακόµη υλοποιούνται έργα της πρόσκλησης του 2017, ενώ µέχρι και πρόσφατα δεν ήταν δυνατόν να τρέξουν εγκεκριµένες επενδύσεις του Μέτρου 4.1.3 που αφορούν τα φωτοβολταϊκά καθώς οι αγρότες δεν βρίσκουν χώρο στο δίκτυο. Αναφορικά µε τα Σχέδια Βελτίωσης που προκηρύχθηκαν φέτος την Άνοιξη, οι πληροφορίες λένε πως θα ξεκινήσουν οι εγκρίσεις εντός Νοεµβρίου και θα έχουν ολοκληρωθεί στα τέλη του έτους, κάτι που µένει φυσικά να επιβεβαιωθεί και στην πράξη.
Η εν λόγω καθυστέρηση δυσκολεύει πολλές φορές και τις τράπεζες, καθώς ανατρέπει τον αναγκαίο προγραµµατισµό για αντίστοιχες χρηµατοδοτήσεις, µε αποτέλεσµα οι σχετικές δεσµεύσεις κονδυλίων να λιµνάζουν. Παράλληλα, λόγω πληθωρισµού, ένας φάκελος µε κόστος επένδυσης των 100.000 ευρώ τη στιγµή που έγινε η αίτηση, όταν γίνει η υλοποίηση µπορεί να έχει εκτοξευθεί ακόµη και να διπλασιαστεί εφόσον περνάνε πολλά χρόνια µέχρι να πραγµατοποιηθεί. Επιπλέον είναι και το ζήτηµα της τεχνολογίας που προχωράει µε γρήγορους ρυθµούς, και ένα τρακτέρ σε επενδυτικό φάκελο του 2017, την ώρα που πάει να αγοραστεί το 2022, ίσως είναι παρωχηµένο σε σχέση µε τα καινούργια.
«Καίει» ακόµη το ζήτηµα του εύλογου κόστους
Όλα τα παραπάνω, σηµαίνουν πως θα πρέπει να αλλάξει ο σχεδιασµός για τα νέα επενδυτικά προγράµµατα της περιόδου 2023-2027, όπως και οι σχετικές πίνακες του λεγόµενου «εύλογου κόστους». Έγινε µία σχετική προσπάθεια από τις αρµόδιες αρχές στην πρόσκληση του 2023 των Σχεδίων, ωστόσο η µοριοδότηση «φρέναρε» τις όποιες προσπάθειες εκσυγχρονισµού του αγροτικού στόλου, µε τα πιο σύγχρονα µηχανήµατα (τρακτέρ, παρελκόµενα) που µπορεί να προσφέρει η αγορά.
