Αύξηση έως τα 50.000 ευρώ στα μικροδάνεια αγροτών με 3 εργαλεία

Αύξηση έως τα 50.000 ευρώ στα μικροδάνεια  αγροτών, ενόψει 3 νέα εργαλεία ρευστότητας στα πλαίσια της ΚΑΠ

Η προοπτική αυτή αύξησης, ίσως και διπλασιασµού, του ποσού, θα καταστήσει πλέον αυτό το εργαλείο ιδιαίτερα ελκυστικό και για µεγαλύτερες επενδύσεις, παρέχοντας παράλληλα σηµαντική ρευστότητα. Σηµειώνεται εδώ πως, το τρέχον ταµείο µικροδανείων για αγρότες-φυσικά πρόσωπα και µεταποιητικές επιχειρήσεις παρέχει ποσό ύψους 3.000-25.000 ευρώ, άτοκο για τα 2 πρώτα χρόνια και µε το µισό επιτόκιο της αγοράς για τα υπόλοιπα έτη αποπληρωµής. Μέχρι σήµερα, σύµφωνα µε τα τελευταία στοιχεία που διέθεσε το υπουργείο Οικονοµίας και Ανάπτυξης, έχουν συναφθεί περί τις 2.400 δανειακές συµβάσεις µέσω του εργαλείου αυτού που έχει προϋπολογισµό 107 εκατ. ευρώ.

Παράλληλα, από τον επόµενο µήνα θα ξεκινήσει να διαµορφώνεται και το νέο Ταµείο Εγγυοδοσίας Αγροτικής Ανάπτυξης, που θα διαδεχθεί το υπάρχον Ταµείο. Για να υπάρξει καλύτερη απορρόφηση, καθώς τα νούµερα προς το παρόν απογοητεύουν σε σχέση µε τους στόχους που είχε το Ταµείο, θα υπάρξει γενναία επιδότηση επιτοκίου. Έτσι, από το 1-1,5% µικρότερο επιτόκιο που πλήρωνε ο δικαιούχος σε σχέση µε εκείνο της αγοράς, η ποσοστιαία µείωση θα αυξηθεί.

Το τρίτο Ταµείο που θα ξεκινήσει πιλοτικά τη λειτουργία του θα αφορά µόνο τους νέους παραγωγούς κάτω των 40 ετών και θα προσφέρει ένα µείγµα πριµ πρώτης εγκατάστασης και δανείου. Σε κάθε περίπτωση το δάνειο θα πρέπει να είναι µεγαλύτερο από το πριµ. Το συνολικό όφελος για τον παραγωγό µπορεί να φτάσει τα 100.000 ευρώ (πριµ συν δάνειο) µε βάση το στρατηγικό σχέδιο της ΚΑΠ.

Επιπλέον, στο σχέδιο των διαχειριστικών αρχών είναι να µελετήσουν και τη δηµιουργία ενός ακόµη Ταµείου για τη διαχείριση κινδύνων στην αγροτική παραγωγή. Προς το παρόν, οι πληροφορίες λένε, πως µία τέτοια σκέψη είναι σε αρκετά πρώιµο στάδιο, ενώ και το ευρωπαϊκό θεσµικό πλαίσιο για τέτοιου είδους εργαλεία είναι θολό. Ως εκ τούτου, είναι πολύ πιθανό το πλάνο αυτό να µείνει στα χαρτιά.

Θα αργήσει η τελική ενεργοποίηση

Οι διαχειριστικές αρχές αυτό το διάστηµα έχουν στα χέρια τους το 1ο παραδοτέο της εκ των προτέρων µελέτης χρηµατοδοτικών αναγκών της ελληνικής γεωργίας, όπου περιγράφεται το χρηµατοδοτικό κενό που υφίσταται στον πρωτογενή τοµέα της χώρας µας. Το «ζουµί» βρίσκεται στο 2ο παραδοτέο που θα περιγράφει τα παραπάνω χρηµατοδοτικά εργαλεία µε περισσότερες λεπτοµέρειες. Στο 2ο αυτό παραδοτέο, θα εξειδικευτούν και τα ποσά που απαιτούνται, για παράδειγµα το µέγιστο ύψος δανεισµού µέσω των µικρών δανείων (40.000-50.000 ευρώ εκτιµάται σύµφωνα µε ασφαλείς πληροφορίες), το µέγιστο ποσό στο Ταµείο Νέων Αγροτών και το ύψος της επιδότησης επιτοκίου για το Ταµείο Εγγυοδοσίας. Αναφορικά µε το χρονοδιάγραµµα, της ενεργοποίησης των παραπάνω εργαλείων, στόχος είναι το 1ο εξάµηνο του 2025 να έχει πραγµατοποιηθεί η συµφωνία χρηµατοδότησης µε τον διαχειριστή των Ταµείων αυτών. Σε δεύτερο στάδιο και κατά πάσα πιθανότητα εντός του 3ου τριµήνου του 2025, θα γίνει και η δηµιουργία των νέων χρηµατοδοτικών προϊόντων των Τραπεζών που θα «τρέξουν» τη χρηµατοδότηση µέσω αυτών των Ταµείων.

Επικαιροποίηση των αναγκών χρηµατοδότησης Ελλήνων αγροτών

Το πρώτο παραδοτέο που µελετάνε οι αρχές για το χρηµατοδοτικό κενό ουσιαστικά αποτελεί επικαιροποίηση εκείνου που «δουλεύτηκε» την περασµένη προγραµµατική περίοδο, µε προσθήκη στοιχείων της αντίστοιχης πανευρωπαϊκής έρευνας που εκπόνηση το fi-compass. Mε βάση τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν το χρηµατοδοτικό κενό στη γεωργία στην Ελλάδα µειώθηκε κατά 78% την περίοδο 2017-2022, αλλά και πάλι είναι σε αρκετά υψηλά επίπεδα, φτάνοντας τα 3 δις ευρώ.

Την ίδια ώρα οι Έλληνες αγρότες παρουσιάζονται ως εκείνοι που έχουν από τις µεγαλύτερες ανάγκες χρηµατοδότησης πανευρωπαϊκά καθώς το 44% των αγροτών ενδιαφέρεται ενεργά να λάβει κάποιου είδους πίστωση, τα οποία κυρίως αφορούν κεφάλαιο κίνησης και δευτερευόντως τις ανάγκες επένδυσης.

Εξετάζοντας µάλιστα το χρηµατοδοτικό κενό σε σχέση µε την Ακαθάριστη Προστιθέµενη Αξία (ΑΠΑ) στη γεωργία φαίνεται πως στη χώρα µας αγγίζει το 38%, δηλαδή βρίσκεται στην 6η θέση σε σύνολο 24 κρατών-µελών που φιλοξενούνται στη µελέτη. Αυτός ο δείκτης δείχνει πως παρότι τη σαφή βελτίωση στην πρόσβαση σε δανεισµό από τα αρκετά χαµηλά ποσοστά του 2017, οι αγρότες αντιµετωπίζουν ακόµη σηµαντικά εµπόδια στην προσπάθεια χρηµατοδότησής τους.

Στην Ελλάδα, το 31% των δανείων στην Ελλάδα έχει σύνδεση µε τις επενδύσεις που χρηµατοδοτούνται από τα διαρθρωτικά µέτρα του ΠΑΑ όπως είναι για παράδειγµα τα Σχέδια Βελτίωσης ή οι Νέοι Αγρότες.

Oρισµένα ποιοτικά στοιχεία για το λόγο δανεισµού έχουν ως εξής:

• Κεφάλαιο κίνησης: 60% των δανείων. Η Κροατία (70%), η Ελλάδα (60%) και η Ιρλανδία (57%) είχαν υψηλό ποσοστό αγροτών που χρησιµοποίησαν το δάνειο για κεφάλαιο κίνησης. Αντίθετα, Βέλγιο (18%) και Σουηδία (20%) φάνηκαν να έχουν χαµηλότερες ανάγκες σε κεφάλαιο κίνησης.
• Αγορά γης: 10%. Το Βέλγιο (36%), η Ολλανδία (28%) και η Πολωνία (28%) είχαν υψηλότερο µερίδιο αγροτών που χρησιµοποίησαν το δάνειο για να αγοράσουν γη, γεγονός που δείχνει µεγαλύτερη εστίαση στην ενοποίηση της γης µέσω εξωτερικής χρηµατοδότησης.
• Επένδυση για την επέκταση της παραγωγής και την αύξηση της οικονοµικής απόδοσης: 42%.
• Επενδύσεις σε αγροτικά και ηλεκτρονικά καταστήµατα, εστιατόρια ή αγροτουρισµό: 6%.
• Επένδυση σε βιολογικά και «πράσινες πρακτικές»: 7%.
• Επένδυση σε άρδευση, προστασία κατά των πληµµυρών και επενδύσεις για τη διαχείριση των επιπτώσεων της κλιµατικής αλλαγής: 7%.
• Επενδύσεις σε ψηφιακές λύσεις ή/και προηγµένα µηχανήµατα για τη βελτιστοποίηση της χρήσης λιπασµάτων ή προϊόντων φυτοπροστασίας: 7%.
• Επενδύσεις για τη µείωση της κατανάλωσης ενέργειας και καυσίµων: 11%.
• Επενδύσεις σε φωτοβολταϊκά ή/και βιοαέριο: 11%.

Το θέµα είναι πώς τα διαχειρίζονται τα εργαλεία οι τράπεζες

Όπως και να διαµορφωθούν τα χρηµατοδοτικά εργαλεία της τρέχουσας περιόδου, το ζήτηµα είναι να τα ενσωµατώσουν µε τον καλύτερο τρόπο στις υπηρεσίες τους τα τραπεζικά ιδρύµατα και να τα προωθούν σωστά προς τους επαγγελµατίες του αγροτικού τοµέα. Κάτι τέτοιο προς το παρόν έχει γίνει κυρίως µε το Ταµείο µικροπιστώσεων του αγροτικού τοµέα, το οποίο εξαντλεί τον προϋπολογισµό του και κατευθύνεται προς τους µικροµεσαίους αγρότες.