Πηγαίνοντας κανείς στον έµπορα µε 10 τόνους καλαµπόκι, οι τρέχουσες τιµές στην αγορά θα του εξασφάλιζαν στο χέρι το πολύ 1.900 ευρώ. Έχοντας όµως επενδύσει γύρω στις 40.000 ευρώ για έναν βασικό εξοπλισµό µύλου,ο Χρήστος Αθανασόπουλος, ένας νεαρός αγρότης από την κοιλάδα του Μόρνου, πετυχαίνει έναν τζίρο από 11 τόνους καλαµποκιού κοντά στις 10.000 ευρώ.
Γεννηµένος και µεγαλωµένος στην Αθήνα, µόλις ολοκλήρωσε το φανταρικό του, ο Χρήστος Αθανασόπουλος στράφηκε στη γη των παππούδων του για να εξασφαλίσει τα προς το ζην. Εκεί βρήκε κοντά στα 100 εύφορα αλλά ανεκµετάλλευτα στρέµµατα όπου στο παρελθόν καλλιεργούνταν τριφύλλι και καλαµπόκι. Στα χωράφια αυτά είδε το 2014 µια επιχειρηµατική ευκαιρία που δεν άφησε ανεκµετάλλευτη. Η «γονική παροχή» του εξασφάλισε τα πρώτα έξοδα και αµέσως έπιασε δουλειά, στήνοντας έναν µύλο για να µεταποιεί την πρώτη ύλη από το χωράφι και ένα µικρό βαν για να τη µεταφέρει στους αγοραστές.
Το 2015, «πόρτα-πόρτα» βρήκε ενδιαφερόµενους για το αλεύρι του φούρναρους και εστιάτορες. Στα χωράφια έσπειρε καλαµπόκι και δίκκοκο σιτάρι που αλώνισε µε νοικιασµένο εξοπλισµό και ο µύλος δεν σταµατούσε να δουλεύει κατά τους καλοκαιρινούς και φθινοπωρινούς µήνες. Με τον καιρό τα στρέµµατα διπλασιάστηκαν και πέντε χρόνια µετά, εξηγεί στην Agrenda, πως η δουλειά έχει στρωθεί και πλέον αναζητά τρόπους που θα αυτοµατοποιήσουν την παραγωγή και θα λύσουν τα χέρια του, κάνοντας τη ζωή του πιο εύκολη.
Διαβάστε επίσης: Φτάνουν τα 44 λεπτά κλειστά οι προσφορές στο επιδοτούμενο βαμβάκι
Χωρίς χρηματοδοτικές λύσεις για νέους αγρότες τα πράγματα είναι πιο δύσκολα
Το ξεκίνηµα δεν ήταν εύκολο, αφού η χρηµατοδότηση της δραστηριότητας δεν µπορούσε να γίνει παρά µόνο µε ίδια κεφάλαια. Το ζήτηµα της χρηµατοδότησης εξακολουθεί να υφίσταται και τώρα, που η επιχείρηση είναι στρωµένη και ο µύλος πλήρως λειτουργικός, καθυστερώντας έτσι την αναβάθµιση της.
Ωστόσο ο συνοµιλητής µας παραµένει αισιόδοξος για το µέλλον της επιχείρησής του, αφού σε σύντοµο χρονικό διάστηµα κατάφερε να σταθεροποιηθεί στην αγορά στηριζόµενος αποκλειστικά στις δυνάµεις του. Όπως εξηγεί άλλωστε, όσο περνά ο καιρός, οι επιδόσεις του αυξάνονται και η αρχική επένδυση των 40.000 ευρώ έχει αποσβεστεί αποδίδοντας πλέον µε πιο γρήγορους ρυθµούς.
Τα µαθηµατικά άλλωστε είναι απλά. Οι 20 τόνοι δίκοκκου σιταριού µε τιµή αγοράς στα 35 λεπτά το κιλό, θα απέδιδαν 7.000 εισόδηµα. Μεταποιώντας τα σε αλεύρι, πετυχαίνει πλέον των 20.000 ευρώ τζίρο, ενώ το ίδιο ισχύει και για τους 11 τόνους καλαµποκιού και 15 τόνους µαλακού σιταριού που παράγει.
Η επιχείρηση διαθέτει συσκευασίες των 5, 10 και 25 κιλών, µε την παραγωγή να διατίθεται στα µεγάλα αστικά κέντρα της χώρας και στα νησιά. Εκτός από χονδρική, η παραγωγή διατίθεται και µέσω ηλεκτρονικού καταστήµατος σε µεµονωµένους καταναλωτές, αν και προς το παρόν το eshop λειτουργεί συµπληρωµατικά. Όπως επισηµαίνει ο ίδιος, οι σταθερές συνεργασίες που έχει επιτύχει «οφείλονται στο γεγονός ότι η εκµετάλλευση είναι κάθετη και όλα τα στάδια παραγωγής, της επεξεργασίας, της πώλησης και παράδοσης στο χώρο των πελατών γίνονται χωρίς την παρουσία µεσαζόντων. Έτσι, το κόστος µπορεί να διατηρείται σε χαµηλά επίπεδα για εκείνους αφού µπορώ και παρέχω ποιοτικό προϊόν σε ανταγωνιστικές τιµές».
Σε αυτήν την πενταετή πορεία, ο κ. Αθανασόπουλος πειραµατίστηκε µε την περαιτέρω µεταποίηση της παραγωγής του. «∆οκίµασα την παραγωγή ζυµαρικών, όµως δεν απέδωσε. Υπάρχουν στο εµπόριο πολλά προϊόντα και ο ρυθµοί ανάπτυξης του προϊόντος είναι αργοί».
Διαβάστε αναλυτικό ρεπορτάζ στην εφημερίδα Agrenda που κυκλοφόρησε το Σάββατο 3 Οκτωβρίου μαζί με το περιοδικό Profi.
