Με 10 τρακτέρ και 3.000 τόνους βιομηχανική ντομάτα στην Ηλεία

«Ξεκινήσαµε µε 20 τόνους και φτάσαµε στους 3.000 τόνους παραγωγής βιοµηχανικής ντοµάτας ετησίως», λέει ο Ντίνος Σπυρόπουλος στην Agrenda. Ο παραγωγός που εδρεύει στον Ριόλο Αχαΐας έχει παραµείνει ο µοναδικός που διοχετεύει ποσότητες ντοµάτας στην Pummaro από την ευρύτερη περιοχή. «Πριν από µερικά χρόνια η εταιρεία διατηρούσε συνεργασίες µε περίπου 300 παραγωγούς στο νοµό µας. Σταδιακά όµως οι αγρότες είδαν ότι δεν τους συνέφερε να φυτεύουν βιοµηχανική ντοµάτα. Κάπως έτσι στράφηκαν οι περισσότεροι σε άλλες καλλιέργειες όπως η φράουλα, τα αµπέλια, οι ελιές».

Παρά τη γενικότερη τάση εγκατάλειψης των καλλιεργειών βιοµηχανικής ντοµάτας και τη στροφή σε άλλες µορφές καλλιέργειας, ο ίδιος επέµεινε και συνέχισε να επενδύει στο συγκεκριµένο αγροτικό αγαθό. Την ίδια στιγµή είχε τη βεβαιότητα ότι µέσω της συµβολαιακής σχέσης που διατηρούσε µε την Pummaro – υπό το προηγούµενο αλλά και υπό το νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς -, θα διέθετε το σύνολο των ποσοτήτων της παραγωγής του. «Είναι µεγάλη υπόθεση να µπορεί κάποιος να παράγει και να έχει τη σιγουριά πως ό,τι παράγει, θα το πουλήσει. Πάντοτε πίστευα ότι η ντοµάτα µία µέρα θα έβρισκε το ρυθµό της, ακόµα και πριν από πέντε χρόνια όταν κανείς δεν πίστευε στην προοπτική της καλλιέργειας. Σε πείσµα όλων όσων έβλεπαν ζοφερό το τοπίο, εγώ δεν µείωσα ποτέ τα στρέµµατα παραγωγής µου».

Απαιτούνται κεφάλαια και επενδύσεις  σε υποδομές για στήριξη της παραγωγής

Για να µπορέσει ένας παραγωγός να στηρίξει την παραγωγή της βιοµηχανικής ντοµάτας σήµερα, απαιτούνται επενδύσεις σε υποδοµές και σύγχρονα εργαλεία, τονίζει ο Ντίνος Σπυρόπουλος και λέει ότι «Χρειάζονται σηµαντικά κεφάλαια. Εµείς ως οικογένεια δουλεύαµε επί 20 χρόνια, πριν µπορέσουµε να αποκτήσουµε το πρώτο µας τρακτέρ. Σήµερα έχουµε αποκτήσει δέκα. Κι αυτό που παρατηρώ είναι ότι πλέον τα εργοστάσια δείχνουν προτίµηση σε µεγαλύτερους και πιο οργανωµένους παραγωγούς, καθώς ζητούν λίγα άτοµα που αντιµετωπίζουν τη δουλειά µε σοβαρότητα και που έχουν τη δυνατότητα να διαθέτουν µεγάλες ποσότητες».

Πρωτεργάτης στην οικογενειακή επιχείρηση ήταν ο πατέρας του, ο οποίος διατηρούσε εκτάσεις βιοµηχανικής ντοµάτας. Ωστόσο ο Ντίνος Σπυρόπουλος επένδυσε στην παραγωγή και τον εξοπλισµό. Την τελευταία πενταετία έχει διαθέσει περίπου 1 εκατ. ευρώ σε τρακτέρ, µηχανήµατα συλλογής, σύγχρονα τεχνολογικά εργαλεία. ∆ιατηρεί αυτή τη στιγµή 150 ιδιόκτητα στρέµµατα και 350 στρέµµατα, τα οποία µισθώνει και καλλιεργεί ο ίδιος.

Η φετινή χρονιά του προσέφερε µία καλής ποιότητας παραγωγή, σε βελτιωµένες τιµές από πέρυσι, µε τον ίδιο να παραδέχεται ότι τα φετινά τιµολόγια τον βοήθησαν να διατηρηθεί ανταγωνιστικός κόντρα στο υψηλό κόστος ενέργειας και πρώτων υλών. «Σ’ αυτό συνέτεινε και η αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος, καθώς η βιοµηχανία παραγωγής και συσκευασίας βιοµηχανικής ντοµάτας Pummaro εξαγοράστηκε από τη Μινέρβα, που ανέλαβε τη σκυτάλη από την προηγούµενη ιδιοκτήτρια, Ελαΐς Unilever».

Ο ίδιος χαρακτηρίζει ως ιδιαίτερα ελπιδοφόρο το τοπίο στη βιοµηχανική ντοµάτα, καθότι όπως λέει το τελευταίο διάστηµα έχει αυξηµένη ζήτηση. «Όλα δείχνουν ότι το τοπίο αρχίζει να νοικοκυρεύεται. Ο ντοµατοπολτός δείχνει να έχει τη δυναµική να κερδίσει µεγαλύτερο µερίδιο πωλήσεων. Η ζήτηση είναι που καθοδηγεί την αύξηση της τιµής, που φέτος ήταν 30% αυξηµένη».