Ειδικά ενόψει της νέας καλλιεργητικής περιόδου, µε τα κόστη στα ουράνια. Το σίγουρο είναι ότι κάτι θα τρέξει από πληρωµές µέσα στο µήνα! Θα έρθουν συνδεδεµένες, θα έρθουν κάποια υπόλοιπα από προγράµµατα περσινά, ακόµα παλεύουν και µε τις εκκρεµότητες της ενιαίας που άφησε χιλιάδες απλήρωτους.
Οι τελευταίες πληροφορίες λένε ότι ο πρόεδρος του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Μυλοποτάµου επισκέφτηκε τον πρόεδρο του Οργανισµού Πληρωµών και ο δεύτερος δεσµεύτηκε ότι «τέλος Μαρτίου θα γίνουν οι πληρωµές τον αγροτο-κτηνοτρόφων για την ενιαία ενίσχυση που είναι σε διοικητικό έλεγχο». Το θέµα είναι
πόση εµπιστοσύνη του έχουµε;
Κι ενώ περίµεναν κάποια θετική εξέλιξη οι επιλαχόντες των Σχεδίων Βελτίωσης σχετικά µε την ένταξή τους, σε απάντηση του Στύλιου στη Βουλή προκύπτει ότι «η ένταξη επιλαχόντων στο πρόγραµµα των Σχεδίων Βελτίωσης είναι εφικτή, µόνο εάν, υπάρχουν διαθέσιµοι πόροι και µέχρι εξαντλήσεως αυτών». Αυτό εντάξει, κατανοητό!
Συνεχίζει, όµως ο Στύλιος: «Η συγκεκριµένη δυνατότητα αξιοποιήθηκε στη σχετική πρόσκληση των Σχεδίων Βελτίωσης, καθώς οι διατιθέµενοι πόροι της προκήρυξης ύψους 315 εκατ. ευρώ εξαντλήθηκαν, ενώ αυξήθηκαν µε 300 εκατ. ευρώ ως υπερδέσµευση για την ένταξη όσο το δυνατόν περισσότερων επιλαχόντων». ∆ηλαδή, τέρµα;
Τα ηλεκτροσόκ συνεχίζονται στον πρωτογενή τοµέα, λόγω της αύξησης των τιµολογίων στο αρδευτικό ρεύµα και της ρήτρας αναπροσαρµογής. Ένας µετά τον άλλο οι ΤΟΕΒ και οι ΓΟΕΒ αναπροσαρµόζουν την πολιτική τους και αυξάνουν τις αρδευτικές εισφορές των αγροτών, ενόψει της νέας αρδευτικής περιόδου. Το λιγότερο µιλάµε για 4 ευρώ ανά στρέµµα καπέλο και το «ταβάνι» ανοικτό, για νέες αυξήσεις µέσα στη χρονιά, αν στην πορεία διαπιστώσουν ότι δεν βγαίνουν.
Αν τους πιάσεις τη µύτη σκάνε οι ελαιοπαραγωγοί στη Χαλκιδική. Ο νοµός µε 7.500.000 ελαιόδεντρα έπαθε µεγάλη ζηµιά το 2021 από την ακαρπία και παρότι ο ΕΛΓΑ έχει βγάλει πόρισµα, µε το οποίο η απώλεια παραγωγής κυµάνθηκε από 65% έως και 100%, δεν έχουν λάβει καµία ενίσχυση και πολλοί παραγωγοί ίσως να µην µπορέσουν να κάνουν όλες τις φροντίδες φέτος. Το χειρότερο, όπως σηµειώνουν, είναι ότι δεν ιδρώνει το αφτί κανενός.
Ο θυµός τους φουντώνει, βέβαια, και από τις συγκρίσεις που κάνουν. «Κάποιοι τρώνε µε χρυσά κουτάλια. Κάθε χρόνο τα ίδια προϊόντα, µε τους ίδιους ιδιοκτήτες από τις ίδιες περιοχές, λαµβάνουν παχυλές αποζηµιώσεις από τον ΕΛΓΑ. Σε εµάς πρέπει να πέσει πολυκυτταραιµική καταιγίδα για να µας αποζηµιώσουν», λέει εξοργισµένος ελαιοκαλλιεργητής της Χαλκιδικής, δείχνοντας προς Πέλλα και Ηµαθία.
