Τρίμματα

Οι αλλαγές στην ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης έγιναν, όµως αυτό δεν διασφαλίζει εξ αρχής ότι τα πράγµατα θα γίνουν καλύτερα.

Θα µπορούσε να πει κανείς ότι τον περασµένο χρόνο στην καλλιέργεια της πατάτας βγήκαν λεφτά.

Δεν έχει νόηµα να κοιτάµε πίσω, ωστόσο καλό είναι να ξέρουµε ότι κάποια χρόνια πριν, ευρωεκλογές και συζήτηση για τα αγροτικά θέµατα, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, πήγαιναν µαζί. Άλλωστε είναι σε όλους γνωστό ότι η Κοινή Αγροτική Πολιτική είναι η πιο ολοκληρωµένη πολιτική της Ε.Ε. και δεσµεύει περί τα 60 δισ. ευρώ, δηλαδή κάτι λιγότερο από το 50% του Κοινοτικού Προϋπολογισµού.

Είναι άλλο να δηµιουργούµε υπηρεσίες µόνο και µόνο για να κερδίζουν κάποιοι χρήµατα, εν προκειµένω σε βάρος των αγροτών και είναι άλλο να υπάρχουν πραγµατικές ανάγκες για συµβουλές και καθοδήγηση και σ’ αυτή την περίπτωση είναι απολύτως θεµιτό, µια τέτοια υπηρεσία να έχει και την αµοιβή της.

Το τελευταίο διάστηµα έχουν ανέβει πολύ οι τόνοι. «∆εν θα επιτρέψουµε σε κανέναν, όποιος κι αν είναι, όποια θέσει κι αν κατέχει, να δρα σε βάρος των πολλών τίµιων παραγωγών της χώρας. Το µήνυµά µου προς κάθε πλευρά είναι ένα και είναι απόλυτα ξεκάθαρο: Θα αποζηµιώνονται και θα στηρίζονται όσοι πραγµατικά παράγουν. Θα στηρίξουµε µε κάθε τρόπο τους Έλληνες παραγωγούς και θα στείλουµε στη δικαιοσύνη όλους εκείνους που παρανοµούν». Η δήλωση ανήκει φυσικά στον υπουργό Λευτέρη Αυγενάκη.

Μάλλον θα χρειασθεί πολύς καιρός µέχρι να γίνει αντιληπτό τι πρεσβεύει και που οδηγεί το κυοφορούµενο νοµοσχέδιο τον ΕΛΓΑ και τις γεωργικές ασφαλίσεις. Το λέω αυτό γιατί, πρώτα απ’ όλα, η δηµόσια διαβούλευση δεν ξεκινάει πάνω σε κάποιο συγκεκριµένο νοµοσχέδιο αλλά πάνω σε κατευθυντήριες γραµµές και τρόπους µε τους οποίους θα µπορούσαν αυτές να επιτευχθούν.

Η απόφαση των κοινοτικών αρχών να τεθεί υπό επιτήρηση ο ελληνικός Oργανισµός Πληρωµών, δηλαδή ο ΟΠΕΚΕΠΕ, πέραν όλων των άλλων, έρχεται ως αποτέλεσµα της παράκαµψης των ευρωπαϊκών κανόνων και της υποβάθµισης του ρόλου στελεχών, µε αρµοδιότητα την περιφρούρηση αυτών των κανόνων και κατ’ επέκταση και του κοινοτικού χρήµατος.

Μετά τη φασαρία που έχει γίνει αυτές τις µέρες µε τις πληρωµές των κοινοτικών ενισχύσεων στους αγρότες, έχω µια απορία. Αφού τα χρήµατα της νέας προγραµµατικής περιόδου της ΚΑΠ 2023-2027 είναι, αν όχι περισσότερα, τουλάχιστον τα ίδια και αν οι πραγµατικοί αγρότες είναι, αν όχι λιγότεροι, τουλάχιστον οι ίδιοι (σε αριθµό), πως γίνεται τελικά, όλοι µα όλοι, να βλέπουν στο λογαριασµό τους λιγότερα χρήµατα;

Τα θέµατα πληρωµών των κοινοτικών ενισχύσεων καταλαµβάνουν, είναι αλήθεια, πολύ περισσότερο χρόνο στην ενασχόληση των ιθυνόντων και ταλαιπωρούν αδίκως τους αγρότες, για πράγµατα τα οποία θα µπορούσαν να έχουν λυθεί µε ένα «κλικ».

Καλό βαθµό φαίνεται να απέσπασε ο υπουργός, Λευτέρης Αυγενάκης, κατά την εξέταση της πορείας του κυβερνητικού έργου που έλαβε χώρα στο Μαξίµου, σε σύσκεψη υπό τον υπουργό Επικρατείας Άκη Σκέρτσο.

Η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο καιρό υπάρχει µια ενδιαφέρουσα κινητικότητα γύρω από τα αγροτικά θέµατα.

Αρκετοί διατείνονται αυτόν τον καιρό ότι όλα βαίνουν καλώς. Βέβαια, ο καινούργιος λογαριασµός ύψους 280 εκατ. ευρώ που ήρθε από τις Βρυξέλλες για τις «αµαρτίες» του ΟΠΕΚΕΠΕ, είναι µεγαλύτερος από το σύνολο των αποζηµιώσεων που έχουν καταβληθεί µέχρι τώρα για τις καταστροφές στη Θεσσαλία. ∆εν υπάρχει άλλη χώρα στην Ε.Ε. που να υποχρεώνεται σε τόσο βαριά πρόστιµα, όπως δεν υπάρχει άλλη χώρα που να έχει τόσο κακό σύστηµα διαχείρισης των κοινοτικών ενισχύσεων.

Η τελευταία κατάθεση των τεχνοκρατών (ΓΠΑ & ΛΚΝ) στον βωµό της αλήθειας, αναφορικά µε το ελληνικό Στρατηγικό Σχέδιο της ΚΑΠ, παρουσιάζει πολύ µεγάλο ενδιαφέρον. Τολµώ να πω ότι είναι η πρώτη φορά που στο δηµόσιο διάλογο κατατίθεται µια τόσο ζουµερή σύνοψη των εθνικών επιλογών και του πνεύµατος, που προέκρινε αυτές τις επιλογές. Είναι κρίµα που µια τέτοια ενηµέρωση άργησε τόσο πολύ.

Απ’ ότι φαίνεται, η περίπτωση των Ολλανδών της HVA International που επέλεξε η κυβέρνηση για την κατάρτιση της µελέτης ανασυγκρότησης της Θεσσαλίας µετά τις πληµµύρες του περασµένου Σεπτεµβρίου, µόνο τυχαία δεν είναι και σίγουρα θα µας απασχολήσει για πολύ καιρό.

Eίναι αλήθεια ότι από τη µια ο κατακλυσµός στη Θεσσαλία κι από την άλλη οι αγροτικές κινητοποιήσεις των τελευταίων µηνών, έχουν αναµοχλεύσει κάπως το αγροτικό, το οποίο, συνιστά στην κυριολεξία εθνικό ζήτηµα και δεν είναι απλά ένα θέµα. Και µόνο το γεγονός ότι οι αγρότες έγιναν δύο φορές δεκτοί στο µέγαρο Μαξίµου και απασχόλησαν επί ώρες τον ίδιο τον πρωθυπουργό, κάτι δείχνει.

Η αλήθεια είναι πως οι αγρότες λίγο νοιάζονται για το ποια είναι η δοµή, ποιος διοικεί και ποιος τελικά κάνει κουµάντο στον ΟΠΕΚΕΠΕ. Βεβαίως, όταν έρθει η ώρα των πληρωµών και ειδικά όταν οι πληρωµές αργούν ή δεν γίνονται καθόλου, αρχίζει η µουρµούρα και η κριτική επί δικαίων και αδίκων. Πάντως, χωρίς µπογιά δεν βάφονται αυγά, εποµένως, µε… φούσκες δεν χτίζεται Οργανισµός Πληρωµών. Τα λέω όλα αυτά, γιατί, Κυριακή κοντή γιορτή! Μακάρι να διαψευστώ, όµως µε την κατάσταση που βασιλεύει σήµερα στον ΟΠΕΚΕΠΕ, πληρωµές της προκοπής -για τα «καθεστώτα» που είναι σε εκκρεµότητα- δεν προβλέπονται, ούτε µέχρι το Πάσχα!

Φιλότιµες οι προσπάθειες της ελληνικής αντιπροσωπείας για αναθεώρηση (γρήγορες διαρθρωτικές λύσεις ονοµάστηκαν λίγο αργότερα) της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, ωστόσο κάποιος θα πρέπει να διευκρινίσει πως ακριβώς τις εννοεί και κατά πόσο θα µπορούσαν να αµβλύνουν πραγµατικά το σοβαρό πρόβληµα ανταγωνιστικότητας, που αντιµετωπίζει εδώ και καιρό η ελληνική γεωργία.

Πριν σπεύσουν να ευχηθούν οι παραστάτες του Μαξίµου... του χρόνου πάλι, καλό είναι να µελετήσουν προσεκτικά τι κάνουν για τους αγρότες οι Γάλλοι.