Μπλε φάκελος
Το λέω αυτό, γιατί, στα αγροτικά τουλάχιστον, η χάραξη πολιτικής έχει µείνει πολύ πίσω. Ο «µπλε φάκελος» που παρέλαβε από το Μαξίµου ο υπουργός Μάκης Βορίδης, έχει ξεθωριάσει, χωρίς µάλιστα να έχει εξ αρχής κάποιο ζωηρό χρώµα, ενώ, τα συγγράµµατα σχεδιασµός – απολογισµός που συντάσσει µια φορά το χρόνο η πλατεία Βάθη, είναι… σε κουβέντα να βρισκόµαστε.
Χωρίς πυξίδα
Κάπως έτσι, το καράβι της αγροτικής παραγωγής πορεύεται χωρίς πυξίδα, ναύτες και καπεταναίοι ενδιαφέρονται κυρίως για τα καλά της εξουσίας, ενδεχοµένως και για την… διαιώνιση της θέσης τους σ’ αυτή, ενώ οι συντελεστές της αγροτικής παραγωγής εγκαταλείπονται στην τύχη τους, είναι δηλαδή υποχρεωµένοι να τα βγάζουν πέρα µόνοι τους.
Περί δικαίου
Τα πράγµατα θα ήταν πολύ πιο απλά, αν η κεντρική διοίκηση, ανεξαρτήτως µάλιστα του ποιος βρίσκεται κάθε φορά στην εξουσία, µπορούσε να ξεκαθαρίσει δύο πράγµατα. Τη δίκαιη και επί πραγµατικής βάσεως κατανοµή των κοινοτικών ενισχύσεων (άµεσων και διαρθρωτικών - προγράµµατα) και τον αυστηρό έλεγχο των κανόνων λειτουργίας της αγοράς. Αν το δεύτερο έχει µια κάποια πολυπλοκότητα, το πρώτο θα µπορούσε να είναι εξόχως απλό. Αρκεί να επικρατήσει ρεαλισµός και δικαιοσύνη. Η εξελίξεις στον τοµέα της ψηφιοποίησης (γεωχωρικά, χαρτογράφηση κ.λ.π.) και της πληροφορικής (µηχανοργάνωση) είναι τέτοιες που η διαχείριση των δεδοµένων, η διασταύρωση των στοιχείων και η ταυτοποίηση των δικαιούχων να γίνονται αυτόµατα.
∆ιαφάνεια
Ταυτόχρονα, όλο αυτό το υλικό (εκτός των προσωπικών δεδοµένων) να είναι στη διάθεση παντός ενδιαφερόµενου. ∆ηλαδή, στη διάθεση των παραγωγών, στη διάθεση της επιστήµης, στη διάθεση της αγοράς. Της ελεύθερης και ανοιχτής στον ανταγωνισµό αγοράς. Τι καλύτερο, λοιπόν, από τη φιλοξενία αυτής της βάσης στο open.gov; Τι ποιο καθαρό από την ανάθεση της ευθύνης διαχείρισης αυτών των δεδοµένων στον ΟΠΕΚΕΠΕ; Σε κανέναν άλλο. Άλλωστε, ο Οργανισµός Πληρωµών των Κοινοτικών Ενισχύσεων πληρώνεται γι’ αυτό.
Πολιτικό κόστος
Αντ’ αυτου, βλέπουµε άλλη µια φορά τον εκβιασµό να περνάει! Παρακολουθούµε µια κάστα κρατικοδίαιτων µε το µανδύα του τεχνικού συµβούλου να διατηρεί το πάνω χέρι στα θέµατα του Οργανισµού, να εξασφαλίζει άλλη µια σύµβαση, προκειµένου να δώσει το πράσινο φως για τις πληρωµές. Κι όλοι αυτοί να διαιωνίζουν µε πανάκριβο τίµηµα µια ανύπαρκτη στην ουσία υπηρεσία, µόνο και µόνο επειδή δεν θέλουν να δουλέψουν και κάποιοι άλλοι κρύβονται πίσω από το φόβο του πολιτικού κόστους! Όπως πάµε... και του χρόνου!
