Θυµίζω µόνο ότι σε ανύποπτο χρόνο, αρχές της δεκαετίας του ’60, όταν κάποιοι δηµοσιογράφοι ρώτησαν τον τότε Bρετανό πρωθυπουργό Χάρολντ Μακµίλαν αν φοβάται κάτι από τη θέση την οποία κατείχε, εκείνος τους απάντησε αποστοµωτικά: «Μα τα γεγονότα, αγαπητοί µου, τα γεγονότα…».
Αργοπορία
Μ’ αυτή την έννοια, κάποια γεγονότα, όπως τα πίσω µπρος στη διαχείριση της πανδηµίας, η δραµατική εξέλιξη των πυρκαγιών του περασµένου καλοκαιριού και το φιάσκο της Αττικής Οδού µε τη χιονόπτωση στις αρχές της εβδοµάδας, συνιστούν έκτακτες καταστάσεις, στις οποίες, πέραν όλων των άλλων, κρίνονται και τα αντανακλαστικά της συντεταγµένης Πολιτείας. Κι εδώ, µάλλον δεν χρειάζεται να αναφέρω πολλά, καθώς τα αποτελέσµατα µιλούν από µόνα τους. Έχω να σχολιάσω µόνο, πως η θέση του υπουργού, κάθε υπουργού, είναι πολύ σηµαντική για να χαρίζεται σε ανθρώπους, οι οποίοι δεν έχουν το εκτόπισµα που απαιτεί η θέση. Αργά ή γρήγορα, οι ελλείψεις τους θα βγουν στο φως. Και τότε, είναι αργά!
Χιονοστιβάδα
Επίκαιρη λοιπόν όσο ποτέ η ερώτηση του Αγρόσχολου στο φύλλο 845 της Agrenda την περασµένη εβδοµάδα που έλεγε: «Μπορεί να µας πει κάποιος πόσο κοστίζει ένας υπουργός που δεν αξίζει;». Το λέω αυτό γιατί, είναι η πρώτη φορά, στα σχεδόν 40 χρόνια δηµοσιογραφικής κάλυψης του υπουργείου Γεωργίας, που διακρίνω τέτοια δυσπιστία των συντελεστών της αγροτικής παραγωγής για τον τρόπο µε τον οποίο κινεί τα νήµατα η πολιτική ηγεσία. Και ναι µεν, εδώ δεν µιλάµε για «χιονοθύελλα» που σκεπάζει ξαφνικά τα πάντα, όµως η συσσώρευση προβληµάτων δεν αργεί να εξελιχθεί σε «χιονοστιβάδα» που συµπαρασύρει στο πέρασµά της και τα λίγα καλά που µπορεί να έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια.
Κρίµα το κοστούµι
Η άσκηση της αγροτικής πολιτικής προϋποθέτει γνώση, ευαισθησία και έµπνευση. Πολύ φοβάµαι ότι σ’ αυτή τη φάση, εκ µέρους του τιµονιέρη της πλατείας Βάθη, λείπουν και τα τρία. Είναι ολοφάνερο το έλλειµµα γνώσης του αντικειµένου και ίσως δεν είναι το πιο σηµαντικό όταν υπάρχει η δέουσα υποστήριξη, δεν υπάρχει ευαισθησία κάτι που προκύπτει από την επιφανειακή και αόριστη προσέγγιση των ζητηµάτων σε κάθε τοποθέτηση, απουσιάζει και η έµπνευση, κάτι που επιβεβαιώνεται από το στρατηγικό σχέδιο για τη νέα ΚΑΠ και την αδυναµία να δοθεί ένα άλλο νόηµα στο τι σηµαίνει αγροτικό προϊόν και πόση σηµασία αποδίδεται στον ρόλο του αγρότη.
Ασυγχώρητος
Όπως έγινε πριν από λίγες µέρες και µε τη χιονοθύελλα στη Αθήνα, σε µια χώρα που δεν υπάρχουν οι σταθερές δοµές κεντρικής και αποκεντρωµένης διοίκησης, έτσι και στον τοµέα της αγροτικής παραγωγής, όταν δεν υπάρχει τουλάχιστον ένας συνθετικός νους και µια υπεύθυνη πολιτική ηγεσία, µπορεί εύκολα να γίνει το κακό και τότε τα λάθη δεν συγχωρούνται.
