Στο λάκκο µε τα φίδια
Είναι αλήθεια ότι η παρακµή στο συνεταιριστικό κίνηµα της χώρας είχε αρχίσει αρκετά νωρίτερα, µε την ηγετική οµάδα της ΠΑΣΕΓΕΣ να έχει χάσει τον παραγωγικό προσανατολισµό των οργανώσεων και την επαφή της µε τον αγροτικό κόσµο. Από το 2005 που ο ΟΠΕΚΕΠΕ ανέλαβε την αποκλειστική ευθύνη για τις ενισχύσεις της ΚΑΠ το ενδιαφέρον της κορυφαίας συνεταιριστικής οργάνωσης του χώρου µετατοπίστηκε στις υπηρεσίες (δηλώσεις αγροτών µέσω των Ενώσεων) για να πέσει εν τέλει (2014) στον «λάκκο του ΟΣ∆Ε» που της άνοιξε ο δαιµόνιος «τεχνικός σύµβουλος», υπογράφοντας επί της ουσίας την καταδίκη της.
∆ύσκολο το come back
Η αποξένωση της ΠΑΣΕΓΕΣ από την αγροτική πραγµατικότητα, τo έλλειµµα ελέγχου και καθοδήγησης των Ενώσεων και η οικονοµική κατάρρευση, εν τέλει, των συνεταιρισµών, είχαν ως αποτέλεσµα να χαθεί ολοκληρωτικά η εµπιστοσύνη του αγροτικού κόσµου στο συνεργατισµό, έλλειµµα το οποίο υπάρχει αναπτυγµένο σε πολύ µεγάλο βαθµό και σήµερα, εγείροντας µάλιστα πολλές αµφιβολίες, ειδικά στις νεότερες γενιές αγροτών.
Με φθαρµένα κοστούµια
Αυτό είναι εποµένως και το κλίµα µέσα στο οποίο ξεκινούν οι αρχαιρεσίες για την ΕΘΕΑΣ. Το θεσµικό πλαίσιο του νόµου 4673/2020 για τους συνεταιρισµούς, πάρα τις όποιες αδυναµίες του, συνιστά µια καλή βάση αφετηρίας. Το πρόβληµα είναι πάλι οι άνθρωποι, η καχυποψία τους, οι εµµονές τους, οι αδυναµίες τους, οι κοµµατικές τους αγκυλώσεις, οι πολιτικές τους δουλείες, οι προσωπικές τους στρατηγικές, το ιδιότυπο συνεργατικό τους πνεύµα, το έλλειµµα εκπαίδευσης.
Ποιος φοράει γαλότσες;
Γι’ αυτό οι παλιοί καπελώνουν τους νέους, γι’ αυτό οι νέοι δεν εµπιστεύονται τους παλιούς, γι’ αυτό τα κόµµατα επιδιώκουν τον έλεγχο των οργανώσεων, γι’ αυτό η κρατική εξουσία ποδηγετεί τον συνεργατισµό. Αν µη τι άλλο οι εκλογές στην ΕΘΕΑΣ σηµατοδοτούν µια νέα αρχή και µ’ αυτή την έννοια όλοι οι συµµετέχοντες, είτε ως υποψήφιοι για τη νέα διοίκηση, είτε ως εκπρόσωποι στη γενική συνέλευση, είτε ως απλά µέλη στους πρωτοβάθµιους συνεταιρισµούς, οφείλουν, αυτή τη φορά, να αφήσουν πίσω ότι τους χωρίζει και να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό.
Να «καούν» οι λίστες
Η εµπειρία της διχόνοιας και δολιοφθοράς των τελευταίων ετών, όπως και της παρακµής των αµέσως προηγούµενων δεν ταιριάζει στον συνεργατισµό, δεν βοηθάει στην ανάπτυξη της ελληνικής γεωργίας δεν συµβάλει στη βελτίωση της θέσης των αγροτών. Οι αγρότες ευηµερούν εκεί όπου ανθεί το πνεύµα της συνεργασίας. Μ’ αυτή την έννοια, θα είχε ενδιαφέρον, αυτή τη φορά, έστω για µια φορά, να «καούν» οι λίστες σταυροφορίας, να αποµονωθούν οι κοµµατικές γραµµές, να µείνει εκτός του President ο εναγκαλισµός µε την κρατική εξουσία. Υπάρχουν υποψήφιοι, πραγµατικοί αγρότες ή κτηνοτρόφοι, µε λαϊκό πρόσωπο, πίστη στο συνεργατισµό, σταθερές αρχές, ανιδιοτέλεια και διοικητικές ικανότητες, ικανοί να φέρουν εις πέραν τη συγκεκριµένη αποστολή. ∆εν χρειάζονται µαγειρέµατα σε κοµµατικά γραφεία, διαδρόµους υπουργείων και υπόγεια ξενοδοχείων. Αρκεί µια ανοιχτή και ξεκάθαρη εκλογική διαδικασία. Όλα τ’ άλλα θα πάρουν το δρόµο τους.
