Σωστό timing
Έχω ακούσει πολλά κατά καιρούς στην προσπάθειά µου να διευκολύνω µαζί µε τους συνεργάτες µου, εδώ στην Agrenda, τους ανθρώπους της παραγωγής να πάρουν τις σωστές αποφάσεις και στα θέµατα αγοράς, δηλαδή στην επιλογή του κατάλληλου χρόνου και της σωστής τιµής διάθεσης των προϊόντων. ∆εν είναι εύκολο, ωστόσο, επειδή η δική µας πληροφόρηση είναι πιο πολύπλευρη και η µατιά µας πιο ψύχραιµη, εκτιµώ ότι µπορεί η γνώµη µας να έχει κάποια χρησιµότητα.
Πόσες ακόµη ευκαιρίες;
Όπως πριν το καλοκαίρι που φωνάζαµε στους βαµβακοκαλλιεργητές να κάνουν προπωλήσεις, όπως και στο τέλος του καλοκαιριού που τους είπαµε καθαρά να αξιοποιήσουν τη δεύτερη ευκαιρία που είχαν, πάλι για προπωλήσεις. Τώρα, η εικόνα είναι πιο ξεκάθαρη. Όπως φαίνεται δύσκολα θα υπάρξει µια τρίτη ευκαιρία για τη φετινή τους παραγωγή σύσπορου βαµβακιού, που, ως γνωστόν, πλησίασε, δύο φορές µάλιστα, στη διάρκεια της χρονιάς, το 1 ευρώ το κιλό.
Στο ζύγι η απόφαση
Τα 75-76 λεπτά το κιλό που προσφέρουν αυτές τις µέρες οι εκκοκκιστικές επιχειρήσεις βρίσκονται θα µπορούσε να πει κανείς κάπου ανάµεσα από τα ιστορικά χαµηλά των τελευταίων ετών και τα ιστορικά υψηλά που κατέγραψε στη διάρκεια της τρέχουσας εµπορικής περιόδου. Απέχει λοιπόν από τα ψηλά, είναι ωστόσο µια καλή τιµή µε βάση τα ιστορικά δεδοµένα για την αγορά του προϊόντος. Η τελική επιλογή είναι πάντως δική τους.
Μπορούσαν, δεν το ΄καναν
Στο σκληρό σιτάρι δεν υπήρξε, τουλάχιστον τον τελευταίο χρόνο, η ίδια διακύµανση. Ωστόσο, δόθηκε στους παραγωγούς για πρώτη φορά η ευκαιρία, να διαθέσουν την παραγωγή τους στην κορυφαία τιµή των 50 λεπτών το κιλό και µάλιστα κατά τη διάρκεια της συγκοµιδής. Είχαν δηλαδή την ευκαιρία να κλείσουν το προϊόν από το χωράφι στην καλύτερη ιστορικά τιµή και πολλοί δεν το έκαναν. Τώρα και στο σκληρό, τα πράγµατα ζορίζουν. Η τιµή κρατήθηκε αυτόν τον καιρό κοντά στα 45 λεπτά το κιλό, δεν είναι όµως βέβαιο ότι µπορεί να µείνει εκεί, δηλαδή, δύο φορές πάνω από τον ιστορικό µέσο όρο της τελευταίας 10ετίας.
Ανηφόρα
Αντίθετα, συνεχίζει να έχει δρόµο η τιµή παραγωγού στο ελαιόλαδο. Για µια σειρά από λόγους που δεν είναι της παρούσης, η συγκυρία είναι υπέρ της ανόδου και µάλιστα σε µια χρονιά που για τη χώρα µας τουλάχιστον και η παραγωγή εξελίσσεται σε ικανοποιητικά επίπεδα. Αυτό βέβαια δεν σηµαίνει ότι οι παραγωγοί και οι οργανώσεις τους δεν θα πρέπει να προχωρήσουν σε πωλήσεις, τουλάχιστον ενός µέρους της φετινής τους παραγωγής.
Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι
Πρώτον, γιατί διασφαλίζουν ήδη µια καλή τιµή, δηλαδή πάνω από 5 ευρώ το κιλό όταν ο µέσος όρος των τελευταίων ετών είναι στα 3,5 ευρώ και δεύτερον, γιατί θα µπορούν έτσι να διαπραγµατευθούν από καλύτερη θέση (δηλαδή µε µικρότερα αποθέµατα) την υπόλοιπη παραγωγή. Άλλωστε το ελαιόλαδο είναι ένα προϊόν που δεν έχει την ίδια αντοχή µε το σκληρό σιτάρι.
