Το «φάλτσο» στην τοποθέτηση Αυγενάκη για τα θέµατα των αποζηµιώσεων στη Θεσσαλία είχε πολιτικά χαρακτηριστικά και κρίθηκε από την τοπική κοινωνία. Οι µηνυτήριες αναφορές µάλλον είναι «άλλου παπά ευαγγέλιο» και θα κριθούν αντίστοιχα… από το εκλογικό σώµα.
- Φθορά κεφαλαίου
Επιστρέφοντας στα σηµαντικά, δεν χρειαζόταν ένας κατακλυσµός στη Θεσσαλία για να µειωθεί το ζωικό κεφάλαιο στη Ελλάδα. Ο κατακλυσµός βέβαια, έκανε το πρόβληµα ακόµα µεγαλύτερο, γι’ αυτό χρειάζεται, ειδικά σ’ αυτή τη φάση, µεγάλη προσοχή, όχι µόνο από την κυβέρνηση, αλλά και από τους λεγόµενους κρίκους της αλυσίδας αξίας στον συγκεκριµένο κλάδο. Τα επίσηµα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά της κατάστασης που διαµορφώνεται στην ελληνική κτηνοτροφία και ειδικά στην αιγοπροβατοτροφία. Μόνο στα πρόβατα, από το 2010 µέχρι το 2022 χάθηκαν σχεδόν 40.000 κτηνοτροφικές εκµεταλλεύσεις. Πιο συγκεκριµένα, από 92.899 το 2010 έχουν αποµείνει µόλις 51.014 µονάδες.
- Ούτε γίδια
Η απόσταση δεν καλύπτεται, ούτε από το γεγονός ότι έχουν δηµιουργηθεί αυτά τα χρόνια κάποιες µεγαλύτερες και πιο συστηµατικές µονάδες. Κι αυτό γιατί, από 9.791.046 πρόβατα που διέθετε η χώρα το 2010, τον περασµένο χρόνο το εν λόγω ζωικό κεφάλαιο (δηλαδή τα δηλωµένα ζώα) ανέρχονταν σε 7.378.357 πρόβατα. Αντίστοιχα στα γίδα οι µονάδες έχουν µειωθεί από 72.954 σε σε 32.037 ενώ το αντίστοιχο ζωικό κεφάλαιο από 1.126818 σε 848.579 ζώα.
- Στρατηγικό λάθος
Τι σηµαίνουν όλα αυτά; Πρώτα απ’ όλα ότι η Ελλάδα στερείται ενός σηµαντικού κλάδου παραγωγής. Ενός κλάδου, ο οποίος συνεισφέρει στην αγροτική οικονοµία (µόνο οι εξαγωγές φέτας προσεγγίζουν τα 500 εκατ. ευρώ), κρατάει ζωντανή την ύπαιθρο και µάλιστα στις πιο αποµακρυσµένες, µειονεκτικές, κατά βάση, περιοχές, συµβάλει στην προστασία των δασών και προσφέρει απασχόληση σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Άλλωστε σε µια εποχή που η διατροφική επάρκεια παίρνει κρίσιµες διαστάσεις, η φθορά σε έναν κλάδο µ’ αυτά τα χαρακτηριστικά, συνιστά τεράστιο λάθος.
- ∆εσπόζουσα θέση
Τα λέω όλα αυτά, γιατί, εκτός από τη δηµόσια αρχή και την ηγεσία του υπουργείου που αντιµετωπίζουν το όλο θέµα µε κάποια επιπολαιότητα, ακόµα και µετά τις τεράστιες καταστροφές στη Θεσσαλία, παρατηρείται το τελευταίο διάστηµα µια οργανωµένη προσπάθεια των µεταποιητών (γαλατάδων – τυροκόµων) να πιέσουν τις τιµές παραγωγού στο πρόβειο και γίδινο γάλα, εκµεταλλευόµενοι επί της ουσίας την… δεσπόζουσα θέση στην αγορά. Κι ας µην αντιµετώπισαν ιδιαίτερο πρόβληµα τον τελευταίο χρόνο, που οι τιµές παραγωγού κινήθηκαν κάπως ψηλότερα. Η στάση ορισµένων εξ αυτών αποδεικνύει µάλιστα πως ό,τι καλό έγινε τον τελευταίο χρόνο, ήταν γιατί δεν έβρισκαν φθηνότερο γάλα από το εξωτερικό. Ακόµα και για την παρασκευή φέτας, δηλαδή Προϊόντος Ονοµασίας Προέλευσης.
