- Γκάφα Λιβανού
Η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι, από ελληνικής πλευράς τουλάχιστον, όλος ο καβγάς γίνεται για να διορθωθεί η επιπολαιότητα που είχε κάνει ο Σπήλιος Λιβανός, προκάτοχος, ως γνωστόν, του Λευτέρη Αυγενάκη στο ίδιο πόστο, ο οποίος είχε προβλέψει στο Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο της ΚΑΠ τη χρηµατοδότηση των Εξισωτικών Αποζηµιώσεων ύψους 180 εκατ. ευρώ περίπου, από κονδύλια της βασικής ενίσχυσης (τσεκ) και όχι των διαρθρωτικών προγραµµάτων (Β’ πυλώνας).
- Τρενάκι τρόµου
Γίνεται λοιπόν τόσος ντόρος, όχι για να υπάρξει κάποια γενναία αλλαγή στις κατευθυντήριες γραµµές και τον προϋπολογισµό της ΚΑΠ, αλλά για να γίνει για να γίνει µια «εσωτερική» ανακατανοµή πόρων, έτσι ώστε να εισπράξουν κάτι τις παραπάνω όλοι οι δικαιούχοι βασικής ενίσχυσης (οριζόντια κατανοµή) και να µεταφερθεί το βάρος της δαπάνης για τις εξισωτικές στα προγράµµατα. Τουτέστιν, ακύρωση ή ψαλίδισµα στην καλύτερη περίπτωση, κάποιων από τα λεγόµενα αναπτυξιακά προγράµµατα του αγροτικού χώρου, µε άλλα λόγια, αυτών που υποβοηθούν στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.
- Επιδερµίδα
Κατά τα λοιπά, εδώ στην Ελλάδα, όπως κρυβόµαστε πίσω από τις εκάστοτε µεταρρυθµίσεις της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής για να κρύψουµε την εγχώρια ένδεια ιδεών και φαντασίας για τα αγροτικά ζητήµατα, έτσι και τώρα, κρυβόµαστε πίσω από τις όποιες επιδερµικές αλλαγές του ισχύοντος καθεστώτος της ΚΑΠ για να αµβλύνουµε (επικοινωνιακά) τον πόνο των αγροτών της χώρας. Είναι σαφής η δεινή οικονοµική θέση στην οποία έχουν περιέλθει και οφείλεται σε παντελή έλλειψη εθνικού σχεδιασµού στα θέµατα της αγροτικής παραγωγής.
- Απαξίωση χώρου
Ακόµα και η τελευταία κινητοποίηση των αγροτών, µε τον τρόπο, τελοσπάντων, που αυτή εκτυλίχθηκε, έδειξε καθαρά πως δεν υπάρχει καµιά απολύτως διάθεση για ουσιαστική ενασχόληση των κυβερνώντων µε το αγροτικό ζήτηµα. Όσο κι αν ακούγεται κυνικό, η εγκατάλειψη της ελληνικής γεωργίας στις αντιφατικές δυνάµεις και τα αλληλοσυγκρουόµενα συµφέροντα της αγοράς, διευκολύνει τις αλλαγές χρήσεων γης, τις µεταβιβάσεις αγροτικών εκτάσεων και την υποβάθµιση του ρόλου του γεωργού µε την κυρίαρχη, µέχρι σήµερα, έννοια του όρου.
- Στην καταιγίδα
Ειλικρινά δεν είµαι σε θέση να ξέρω αν όλα αυτά γίνονται απολύτως κατανοητά και καταληπτά από τους φέροντες την ευθύνη για την άσκηση της αγροτικής πολιτικής. Ωστόσο, είτε εσκεµµένα είτε από άγνοια, η αδράνεια οδηγεί µε µαθηµατική ακρίβεια στη χρεοκοπία της πολυπληθούς επαγγελµατικής κατηγορίας των σηµερινών γεωργών και στη διαµόρφωση συνθηκών αναγκαστικής εκποίησης γεωργικών γαιών.
Ειδικά, όσο η επιδείνωση των συνθηκών στο πεδίο της αγροτικής παραγωγής απογοητεύουν και τις τελευταίες φουρνιές νέων γεωργών. Σηµειωτέον ότι η παραµονή τους στο επάγγελµα, συντηρείται κυρίως λόγω των θεσµικών υποχρεώσεων που πηγάζουν από τα αναπτυξιακά προγράµµατα τα οποία έχουν υλοποιήσει.
