Μετά από χρόνια, η προσφορά της εγχώριας πατάτας ήταν ιδιαίτερα περιορισµένη, οι εισαγωγές έβγαιναν ψηλά και η µέση τιµή παραγωγού κινήθηκε για πολύ καιρό γύρω από τα 60 λεπτά το κιλό. Υπήρξαν και περιοχές, όπως η Νάξος, όπου η τιµή παραγωγού ήταν πολύ υψηλότερη, φθάνοντας και το ένα ευρώ το κιλό. Πέρυσι, όλες οι πατάτες ήταν καλές, η τιµολόγηση ανταποκρινόταν κατά πολύ στα κιλά που παρέδιδαν οι παραγωγοί και όλα κυλούσαν ρολόι.
Παιχνιδάκι µε τη φύρα
Όλα αυτά για την προηγούµενη καλλιεργητική περίοδο. Γιατί, φέτος, µάλλον επιστρέφουµε ξανά στα ίδια. Τι λέει η ενηµέρωση; Σαν να µην φτάνει η µείωση της τιµής στα 30 και 35 λεπτά το κιλό, τα συσκευαστήρια των κατά τόπους εµπόρων, άρχισαν να παίζουν πάλι µε τη… φύρα. Κι όπως µε ενηµερώνει καλός παραγωγός από την περιοχή της Ηλείας, κατ’ αρχήν τα φορτία πηγαίνουν στα κέντρα παραλαβής αζύγιστα. Κανείς δεν αναλαµβάνει ευθύνη για τις ποσότητες που παρέλαβε.
Amber alert για πατάτα
Αµέσως µετά αρχίζει το ξεσκαρτάρισµα. Αυτή η ποσότητα στην πρώτη ποιότητα µε αυτή την τιµή, αυτή η ποσότητα στη δεύτερη ποιότητα µε αυτή την τιµή και τέλος. Από το φορτίο που παραδόθηκε λείπει ένας σηµαντικός όγκος πατάτας, που δεν αποδίδει κανένα όφελος για τον παραγωγό, ο οποίος την παρέδωσε. Είναι η πατάτα που δεν φαίνεται πουθενά στα χαρτιά του παραλήπτη και για ευνόητους λόγους, προσφέρεται (όχι δωρεάν) στους γνωστούς πλανόδιους λιανοπωλητές. Ακούει κανείς;
∆εν αρκούν οι socialites
Όσο για τη Νάξο, και εκεί βάσανα. «Ποτίζουµε µε υφάλµυρα νερά, αγωγιµότητας από 5 έως 6.000, µε τέτοιο νερό δεν µπορείς να πάρεις παραγωγή. Η τιµή τις πατάτας θα φθάσει στα 0,90 έως 1 ευρώ το κιλό», έλεγε ο πρόεδρος της ΕΑΣ Νάξου ∆ηµήτρης Καπούνης, στην ΕΡΤ News (16/05/2024). Σήµερα η τιµή παραγωγού στο νησί είναι στα 55 λεπτά, η Ένωση παραλαµβάνει επιλεκτικά από τους παραγωγούς και τους πληρώνει µετά από 6 µήνες. Μήπως κι εδώ υπάρχει διαφορά µεταξύ λόγων και έργων;
Πλάτες στη φεουδαρχία
Άφησα για το τέλος την αναφορά µου στο αποτέλεσµα των Ευρωεκλογών και το πως ενδέχεται να επιδράσει αυτό στους υπεύθυνους για τη χάραξη πολιτικής στον αγροτικό χώρο. ∆εν υπάρχει αµφιβολία ότι στις αγροτικές περιοχές εκφράστηκε µε τον πιο ηχηρό και ξεκάθαρο τρόπο η απογοήτευση του αγροτικού κόσµου για την πορεία που έχουν πάρει τα πράγµατα στον χώρο. Όλοι ανησυχούν ότι στο τέλος στο αγροτικό επάγγελµα θα µείνουν λίγοι, κι αυτοί µε τη σειρά τους θα παραδώσουν τις εκµεταλλεύσεις τους σε ακόµα λιγότερους και πιθανότατα σε µεγάλα funds. Αν δεν έχουν έτσι τα πράγµατα, κάποιοι εκ των κυβερνώντων θα πρέπει να µας πείσουν περί του αντιθέτου.
Υπουργός µε υπογραφές
∆εν ξέρω τι απ’ όλα αυτά µπορεί να αντιληφθεί ο σηµερινός υπουργός, Λευτέρης Αυγενάκης και η επιτελική του οµάδα στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Το έχει πει πολλές φορές και δηµόσια, ότι ήρθε για να µείνει, όπως έµεινε µια ολόκληρη τετραετία και στο υπουργείο Αθλητισµού. Ωστόσο, η παραµονή του θα κριθεί από το έργο του. Αν πράγµατι το έργο του είναι τόσο σηµαντικό, τότε δεν χρειάζεται να ζητάει από τις ∆ιεπαγγελµατικές και άλλες Οργανώσεις των αγροτών να εκδώσουν επιστολές συµπαράστασης.
