Ανέσεις και ενέσεις
Οι πρώτες έχουν ενσωµατώσει από νωρίς και σε µεγάλο βαθµό τις νέες τεχνολογίες, είτε αυτές αφορούν εξοπλισµό είτε αφορούν λοιπές εισροές (σπόροι, φάρµακα, λιπάσµατα) και βρίσκουν τον τρόπο να είναι σταθερά στην πρώτη γραµµή από πλευράς αποδόσεων. Οι δεύτερες µάλλον έχουν χάσει το τρένο του εκσυγχρονισµού, ταλαιπωρούνται µε παραγωγικά µέσα προηγούµενων δεκαετιών και περιµένουν να επιζήσουν από τις επιδοτήσεις και τις αποζηµιώσεις του ΕΛΓΑ.
Μικροί µε ρόλο και λόγο
Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον, οι κυβερνώντες έχουν δύο επιλογές. Η πρώτη είναι να αφήσουν τα πράγµατα στην τύχη τους. ∆ιευκολύνοντας επί της ουσίας τη συγκέντρωση των εκµεταλλεύσεων σε όλο και λιγότερα χέρια, µε την πεποίθηση ότι, µ’ αυτόν τον τρόπο, οι λίγοι που θα µείνουν στην πρωτογενή παραγωγή θα είναι και βιώσιµοι, δηλαδή ικανοί να εκφράσουν αποτελεσµατικά τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας στον πρωτογενή τοµέα. Η άλλη επιλογή είναι να παρέµβουν και να διευκολύνουν τη διάσωση µιας κρίσιµης µάζας αγροτικών εκµεταλλεύσεων. Εκείνες που βρίσκονται στην ενδιάµεση κλίµακα και θα µπορούσαν υπό προϋποθέσεις να έχουν ρόλο και λόγο.
Η δύναµη της αδράνειας
Πολύ θα ήθελα να ξέρω µε ποια λογική κινούνται οι σηµερινοί κυβερνώντες. Περιττό να αναφέρω ότι η αδράνεια και η απάθεια που δείχνουν πολλές φορές µπροστά στις προκλήσεις, διευκολύνει, αργά αλλά σταθερά, την πρώτη επιλογή. Η υποστήριξη της δεύτερης επιλογής απαιτεί συντονισµένη δράση. Προϋποθέτει ένα καλά επεξεργασµένο σχέδιο, που θα οριοθετεί την αγροτική δραστηριότητα σε συγκεκριµένες περιοχές (ζώνες καλλιέργειας και κτηνοτροφικών εκµεταλλεύσεων) και θα διευκολύνει την ίδια στιγµή, συλλογικά σχήµατα παραγωγών, µε ενεργό παρουσία και σαφή κατεύθυνση.
Με δέκα λεπτά διαφορά
Η στήριξη των εκµεταλλεύσεων µεσαίας κλίµακας προϋποθέτει ακόµα την εύρυθµη λειτουργία της αγοράς αγροτικών προϊόντων. Το σηµερινό γκρίζο πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς, επιταχύνει τη συγκέντρωση της αγροτικής δραστηριότητας και θέτει εκτός παιχνιδιού τις εκµεταλλεύσεις µικρότερης κλίµακας. Για παράδειγµα, οι γαλακτοβιοµηχανίες πληρώνουν σήµερα, µέχρι και 10 λεπτά το κιλό ακριβότερα το πρόβειο γάλα, στις µεγάλες κτηνοτροφικές εκµεταλλεύσεις (κλειστού τύπου), που παραδίδουν σε ετήσια βάση µεγάλες ποσότητες γάλακτος.
Μηχανοστάσιο Μπαµπασίδη
Πως µπορεί να ανταγωνισθεί αυτές τις εκµεταλλεύσεις µια µικρότερη µονάδα προβάτων, είτε είναι κλειστού τύπου είτε είναι ελεύθερης βόσκησης, όταν και τα κόστη παραγωγής είναι µεγαλύτερα και οι αποδόσεις είναι µικρότερες και η τιµή του προϊόντος που εισπράττουν από την αγορά είναι χαµηλότερη; Κάποια στιγµή, οι ιθύνοντες θα πρέπει να απαντήσουν αν θέλουν να υπάρχει ορεινή κτηνοτροφία, αν θέλουν να υπάρχουν ζωντανά χωριά, αν θέλουν να υπάρχει πληθυσµός στην ύπαιθρο. Όλα αυτά απαιτούν µια διαφορετική αντιµετώπιση από την παθητική στάση που σήµερα τηρούν. Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης αυτή η συζήτηση έχει ανοίξει. Στην Ελλάδα τρέχουµε ακόµα πίσω από το «µηχανοστάσιο» του Μπαµπασίδη!
